Συγχαρητήρια ω ασυμβίβαστοι συνδικαλιστές για τη χθεσινή κοπάνα από την εργασία σας ένεκα γενικής συνέλευσης. Εύγε για την αδούλωτη στάση σας κόντρα στη Μέρκελ, την πολιτική των μνημονίων και τα κοράκια των Βρυξελλών. Εδώ είναι Ελλάδα, δεν είναι παίξε-γέλασε. Εδώ, σε τούτη την υπέροχη χώρα, το δικαίωμα των εκπαιδευτικών να χάνουν μια ολόκληρη μέρα δουλειάς, προκειμένου να πάρουν μέρος στη γενική τους συνέλευση, δηλαδή να ανταλλάξουν απόψεις και να πάρουν αποφάσεις για ζητήματα κλαδικά, που ουδεμία σχέση έχουν με την εκπαιδευτική διαδικασία προκαλώντας ασυστόλως μια κοινωνία που υποφέρει, είναι κατοχυρωμένο. Παραινέσεις περιττές δεν χρειάζονται. Η κριτική για τέτοιου είδους ζητήματα δεν σας αγγίζει. Άλλωστε, χρόνια τώρα πολλοί εκπαιδευτικοί δηλώνουν κατ’ ιδίαν πως ντρέπονται για αυτά τα «κεκτημένα», αλλά η ουρά του γαϊδάρου δεν λέει να στάξει.
Η φήμη για την αντίδραση του προϊσταμένου της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Καβάλας, που κάμφθηκε κατόπιν της ανένδοτης στάσης σας αποτελεί ένα ακόμα παράσημο, που κερδίσατε στα πεδία των μαχών. Ναι, έτσι δένεται το ατσάλι. Στη φωτιά και στον αγώνα. Στις χαμένες διδακτικές ώρες, ένα δικαίωμα που κατακτήθηκε με αγώνα σε καιρούς χαλεπούς. Άλλωστε, τα επιχειρήματα σε τούτη την παράλογη εποχή περισσεύουν. Θα μπορούσατε κάλλιστα να υποστηρίξετε ότι η συμμετοχή των εκπαιδευτικών στις γενικές συνελεύσεις προάγει την εκπαιδευτική διαδικασία, αφού συμβάλλει στην επίλυση προβλημάτων που τους απασχολούν.
Θα μπορούσε κάποιος κακεντρεχής να αντιτείνει ότι όπως συμβαίνει με τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, γενικές συνελεύσεις με τα ίδια θέματα θα έπρεπε να γίνονται εκτός διδακτικού ωραρίου. Ένα απόγευμα Δευτέρας για παράδειγμα ή ένα πρωινό Σαββάτου, το οποίο ευχαρίστως θα διέθεταν όσοι εκπαιδευτικοί αντιλαμβανόμενοι την οξύτητα των προβλημάτων ήθελαν να πάρουν μέρος στις συνελεύσεις. Η απάντηση που θα δίνατε είναι προφανής: Οι γενικές συνελεύσεις δεν συγκαλούνται για τους συνειδητοποιημένους εκπαιδευτικούς. Το κίνητρο των χαμένων διδακτικών ωρών θεωρείται και είναι απολύτως απαραίτητο για τους ανθρώπους, που διδάσκουν στη νέα γενιά ετούτης της χώρας υπευθυνότητα.
Μια μόνο απορία μένει: Δεν μπαίνετε στη διαδικασία να πάρετε υπόψη σας τον δικαιολογημένο θυμό της ελληνικής κοινωνίας; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι εκθέτετε ανεπανόρθωτα αυτούς που εκπροσωπείτε; Τόση συνδικαλιστική τύφλωση πια;
Λυπάμαι, ...τόσο μένος....
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι , κύριε Σπιτσέρη, σε μια περίοδο ,που τα περισσότερα συνδικαλιστικά δικαιώματα μας καταπατούνται, ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ,να κάνουμε Γενική Συνέλευση, όπως ορίζει ο νόμος.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ , κύριε Σπιτσέρη, σκέφτομαι.....και αναρωτιέμαι...η αντίδραση του προισταμένου γιατί δεν υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια, μήπως γιατί στο προεδρείο της ΕΛΜΕ ήταν άλλη παράταξη;
Αλλα τι υποκρισία;
ΠΟΥ ΕΙΣΑΣΤΑΝ , κύριε Σπιτσέρη , όταν στο νομό μας είχαμε 21 κενά σε διδακτικό προσωπικό;
Μήπως αυτές δεν είναι χαμένες διδακτικές ώρες;
ΠΟΥ ΕΙΣΑΣΤΑΝ , κύριε Σπιτσέρη, όταν στα ΕΠΑΛ σε πανελλήνια εξεταζόμενα μαθήματα , δεν υπήρχαν καθηγητές ειδικότητας;
Μήπως ούτε αυτές είναι χαμένες διδακτικές ώρες;
ΠΟΥ ΕΙΣΑΣΤΑΝ , κύριε Σπιτσέρη,όταν για να καλυφθούν κενά μειώνονται οι διδακτικές ώρες στα μαθήματα , χωρίς να μειώνεται η ύλη;
Μήπωςούτε αυτές δεν είναι χαμένες διδακτικές ώρες;
ΠΟΥ ΕΙΣΑΣΤΑΝ , κύριε Σπιτσέρη, όταν προχθές απασχολήθηκαν από την εργασία τους υποχρεωτικά από τη Διεύθυνση , οι διευθυντές των σχολείων για να παρακολουθήσουν και να προωθήσουν Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο;
Μήπως τότε δεν χάθηκαν διδακτικές ώρες;
ΠΟΥ ΕΙΣΑΣΤΑΝ , κύριε Σπιτσέρη, ,όταν με άδειες προισταμένων παρακολουθούν τα σχολεία <> εκδηλώσεις στο Διοικητήριο;
Ούτε τότε αντιδρούμε;
ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ,κύριε Σπίτσέρη, όταν η λήξη του σχολικού έτους ,από αποφάσεις του υπουργείου είτε για να κάνει εκλογές είτε για να μην πληρώνει υπερωρίες , έφτασε 15 ΜΑΙΟΥ , χωρίς να μειώνεται η ύλη;
ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ,ευαίσθητε ,κύριε Σπιτσέρη, όταν καταργούνται τα σχολεία ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ;
Για όλα αυτά συζητούσαμε , κύριε Σπιτσέρη, χθές. Για όλα αυτά που αφορούν το παιδί σας και τα παιδιά που κάνω μάθημα.
ΑΥΤΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΧΑΜΕΝΕΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΩΡΕΣ
Διδάσκουμε, όχι μόνο υπευθυνότητα αλλά και αγωνιστικότητα, προσπαθώντας να υλοποιήσουμε όλα αυτά για τα οποία οι συνάδελφοι μας έχουν ψηφίσει , λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη το θυμό όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας για τα απεχθή μέτρα που προσπαθεί η τρικομματική κυβέρνηση να περάσει.
ΕΧΟΥΜΕ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ που ευτυχώς δεν έγιναν ροζ.
ΑΝΝΑ ΜΑΓΑΡΙΣΙΩΤΗ -ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ
Κυρία Μαγαρισιώτη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν αισθάνομαι την ανάγκη να αλλάξω ούτε ένα κόμμα. Η ύπαρξη ενός ξεπερασμένου νόμου που επιτρέπει στους εκπαιδευτικούς να χάνουν μια μέρα δουλειάς για να κάνουν γενική συνέλευση εν αντιθέσει με τη συντριπτική πλειοψηφία των επαγγελματικών κλάδων, δεν δικαιολογεί τη χρήση του, ιδίως σε τούτη τη συγκυρία. Η απόφαση της διοίκησης της ΕΛΜΕ προκαλεί την κοινωνία και εκθέτει τον κλάδο, ενώ η "λογική" του συμψηφισμού των χαμένων διδακτικών ωρών είναι καταφανώς παράλογη, όπως μπορούν να σας βεβαιώσουν πολλοί συνάδελφοί σας.
Οι χαμένες διδακτικές ώρες για οικονομικούς λόγους μάλλον επιβαρύνονται και από άλλες χαμένες διδακτικές ώρες για συνδικαλιστικούς λόγους και δεν μπορούν να αποτελούν αντικείμενο επίκλησης για να δικαιολογούμε τη συγκεκριμένη πρακτική. Ας προστατεύσουμε το δημόσιο σχολείο και το λειτούργημά μας. Ας προτιμήσουμε τη δημιουργικότητα και την καινοτόμο παρέμβαση αντί για τη γκρίνια, τη μιζέρια και την κριτική για το τι δε γίνεται. Μήπως να σκεφτούμε τι μπορούμε να κάνουμε μέσα στην τάξη, καθώς μέσα στο χρόνο οι ανήσυχοι άνθρωποι εκτός από την αμφισβήτηση, που και αυτή είναι απαραίτητη, πρότειναν λύσεις, δημιουργούσαν νέες συνθήκες στο χώρο δουλειάς τους, άλλαζαν τη συζήτηση, το "παράδειγμα" στην εκπαίδευση και έδειχναν στην πράξη πώς μπορούμε να έχουμε ένα καλύτερο σχολείο. Η πράξη, η δημιουργία είναι, νομίζω, η καλύτερη απάντηση -και χωρίς αυταπάτες ότι αρκεί μόνο αυτό. Ας εκπλήξουμε τον εαυτό μας, τους μαθητές μας και την κοινωνία "φτιάχνοντας" πράγματα, πηγαίνοντας ένα βήμα πιο πέρα από την κριτική, για να αποκτήσει ενδιαφέρον,ουσία και "χρώματα" η καθημερινή μας δράση. Σας ευχαριστώ. Μαρία Στυλιανού
ΑπάντησηΔιαγραφή