Λύματα και απορρίμματα ως υπόθεση εθνική

Μια από τις μεγαλύτερες πληγές που προκάλεσαν στη χώρα ανάξιοι δήμαρχοι και σκανδαλωδώς ανίκανα δημοτικά συμβούλια είναι η απουσία αποχετευτικών δικτύων και βιολογικών καθαρισμών. Μια ανοιχτή πληγή που αιμορραγεί, προκαλώντας πλείστα όσα προβλήματα στο περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των πολιτών, που ναι μεν έχουν την ευθύνη των επιλογών τους, αλλά δεν μπορούν να τιμωρούνται εσαεί για τις επιλογές τους στις εκλογές. Άλλωστε, συχνά δεν έχουν περιθώρια για καλύτερες. Μόνο που πια, ούτε για τα λύματα, ούτε για τη διαχείριση των απορριμμάτων υπάρχει χρόνος για αυτοκριτική ή απόδοση ευθυνών. Είναι ένα στοίχημα εθνικό, που επιβάλλεται να κερδηθεί ανεξαρτήτως από τις αρετές και τις ικανότητες των αυτοδιοικητικών αρχόντων. Δεν είναι δυνατόν η ποιότητα του περιβάλλοντος ενός τόπου να καταδικάζεται λόγω ανικανότητας της δημοτικής Αρχής. Η ευθύνη βαραίνει αναπόφευκτα και το υπουργείο Περιβάλλοντος, που οφείλει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του.

Να "σπρώξει" την κατάσταση όπου υπάρχουν μελέτες, που δεν έχουν όμως -για "x" λόγους- τη δέουσα ωριμότητα. Να συμβάλλει καταλυτικά στην εκπόνηση μελετών εκεί που δεν υπάρχουν. Προγράμματα υπάρχουν. Άρα και λεφτά υπάρχουν, παρά τη γενικότερη οικονομική ύφεση. Η ποιότητα του περιβάλλοντος δεν μπορεί να επαφίεται στην καλή θέληση ή ακόμα και την ικανότητα μιας δημοτικής Αρχής. Δίχως να αμφισβητείται ο κυρίαρχος ρόλος της αυτοδιοίκησης, επιβάλλεται να βρεθούν δομές τέτοιες, που να βοηθούν ή να πιέζουν τις λιγότερο ικανές ή αποτελεσματικές δημοτικές Αρχές να προβούν σε τούτα τα στοιχειώδη, μα τόσο απαραίτητα για την ποιότητα του περιβάλλοντος, βήματα.

Τεχνογνωσία στις μέρες μας υπάρχει. Εμπειρία από τη διαχείριση ευρωπαϊκών προγραμμάτων μεγάλη. Αυτό που τελειώνει είναι ο χρόνος που αναλογεί σε τούτη τη χώρα να εκσυγχρονιστεί. Να αποκτήσει τη στοιχειώδη υποδομή για τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των καιρών.

Μέσω μηχανισμών αποτελεσματικών, που -είναι σαφές- δεν θα υποκαθιστούν τις Αρχές που έχουν εκλεγεί από τους πολίτες, αλλά θα πιέζουν, θα βοηθούν, θα συνδράμουν στο έργο τους, με στόχο την πρόοδο της χώρας. Που δεν μπορεί να επαφίεται ούτε στον πατριωτισμό μας, ούτε στη διάθεση ή τις αρετές κάθε μωροφιλόδοξου, που κάποια στιγμή έθεσε υποψηφιότητα δίχως να έχει τη διάθεση να δουλέψει σκληρά για το κοινό καλό.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Προκλητική πολιτική ανοησία

Το ζητούμενο για την παράταξη του νυν δημάρχου Καβάλας Κωστή Σιμιτσή και του ΠΑΣΟΚ που την υποστηρίζει είναι η πολυδιάσπαση των δυνάμεων της Ν.Δ. Ει δυνατόν, να μοιραστεί η δύναμη της παράταξης σε δυο περίπου ίσα μέρη μεταξύ των Καλλιοντζή και Εριφυλλίδη, γεγονός που αυτομάτως πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες του Σιμιτσή για άνετη επικράτηση από τον πρώτο ή τον δεύτερο γύρο. Όχι, πως η πολιτική γίνεται με μπακαλοτέφτερα, αλλά εν προκειμένω έτσι είναι. Επειδή δε, ο Καλλιοντζής είναι ο επίσημος υποψήφιος που υποστηρίζεται από τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε διακριτικά να αβαντάρει τον Εριφυλλίδη. Ή τουλάχιστον, να μην του κάνει τη ζωή και την υποψηφιότητα δύσκολη. Κανόνες άγραφοι μεν, γνωστοί και δεδομένοι σε όλους όσοι ασχολούνται με την πολιτική.

Κανόνες, που όπως αποδεικνύεται, είναι παντελώς άγνωστοι στο πρόσωπο που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εμπιστεύθηκε τη διοίκηση της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Μα δεν είναι μόνον αυτό. Είναι ούτως ή άλλως ανόητο να παύεται από τη θέση του ένας άνθρωπος, που ουσιαστικά έχει ολοκληρώσει τη θητεία του. Εάν η Θεοδώρα Κόκλα δεν επιχειρούσε "να τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί" τον Καλλιοντζή, ο νομάρχης μπορεί να κατέθετε την παραίτησή του για να αφοσιωθεί στον ούτως ή άλλως εξαιρετικά περιορισμένο χρόνο που του έχει απομείνει στην προεκλογική του εκστρατεία στο δήμο Καβάλας. Μα ακόμα και αν δεν την κατέθετε, δεν θα είχε εκ των πραγμάτων χρόνο να ασκήσει τα καθήκοντα του νομάρχη. Επιπροσθέτως, εάν έκανε το λάθος να διατηρήσει την ιδιότητα του νομάρχη, θα ήταν ευάλωτος στην κριτική των αντιπάλων του για πλημμελή άσκηση των καθηκόντων του.

Μα, αυτοί οι λογικότατοι συνειρμοί ουδόλως απασχόλησαν την κ. Κόκλα. Ωσάν χαρτογιακάς του παλιού καιρού, εξέδωσε μιαν απόφαση με την οποία έπαυσε το νομάρχη από τα καθήκοντά του για μια υπόθεση για την οποία είχε αθωωθεί προ μηνών. Κι αμέσως μετά, αντί να ανακρούσει πρύμναν με ένα "mea culpa", παραδέχθηκε την άγνοιά της μεν, αλλά έστειλε δεύτερο φιρμάνι, κουνώντας το δάχτυλο σε όσους την αμφισβήτησαν για το πρώτο ατόπημα.

Δίχως να είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι κάνει το καλύτερο δώρο στον Θόδωρο Καλλιοντζή, που δικαίως βγήκε στα κεραμίδια και βάλλει κατά της εμπάθειας του κυβερνώντος κόμματος εναντίον του. Σιγά μην άφηνε τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Κολακείες επαγγελματικού επιπέδου

Στις μέρες μας που η τεχνολογία κυριαρχεί και το επιχειρηματικό δαιμόνιο αναζητά εναγωνίως μια πραγματικά καινούργια ιδέα δεν είναι περίεργο που ανθεί η βιομηχανία των ευχών και των δώρων. Εταιρείες αναλαμβάνουν να κάνουν όλα αυτά που κάποτε γίνονταν αυθόρμητα, όπως ένα πάρτυ γενεθλίων. Φροντίζουν να φτάσει στην ώρα του το δώρο για μια επέτειο γάμου. Στέλνουν μια ανθοδέσμη-έκπληξη, έτσι ξαφνικά στο χώρο της δουλειάς της γυναίκας του πολυάσχολου συζύγου, που δεν έχει χρόνο όχι μόνο για να διαλέξει τα κατάλληλα λουλούδια, αλλά ούτε καν να θυμηθεί την επέτειο.

Η νεότερη εταιρεία του είδους εδρεύει -πού αλλού;- στην Αμερική και αναλαμβάνει την ψυχολογική στήριξη δια της κολακείας. Τηλεφωνεί καθημερινά στους πελάτες της και τους υπενθυμίζει πόσο σπουδαίοι και αξιόλογοι είναι. Η συνδρομή κοστίζει μόνο 10 δολλάρια το μήνα και η εταιρεία έχει ήδη 100 συνδρομητές. Σε περίπτωση που ο πελάτης δεν βρίσκεται στο τηλέφωνο την ώρα της κλήσης, ο υπάλληλος αφήνει μήνυμα στον τηλεφωνητή.

Εν μέσω οικονομικής κρίσης θα ήταν σίγουρα δύσκολη υπόθεση η ανάληψη ενός ανάλογου εγχειρήματος στην Ελλάδα, αν και ούτε τα 10 ευρώ το μήνα είναι απαγορευτικό ποσό, ούτε είναι λίγοι αυτοί που επιζητούν την κολακεία. Μια ιδέα όμως που θα μπορούσε να είναι άμεσα επικερδής θα ήταν μια πιο εξειδικευμένη εταιρεία, με πελάτες πολιτικούς. Βουλευτές, δημάρχους, περιφερειάρχες, καθώς και -γιατί όχι;- δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους ή και προέδρους συλλόγων.

Πρωί-πρωί ο υπάλληλος θα φρόντιζε "εντελώς υποκειμενικά" να καλέσει φερ' ειπείν στο τηλέφωνο τον δήμαρχο και να του εξηγήσει ότι είναι ο καλύτερος που πέρασε ποτέ από το δημαρχείο και πως η επανεκλογή του είναι διασφαλισμένη. Στο βουλευτή δεν θα παρέλειπε να σημειώσει ότι οσονούπω αναλαμβάνει χαρτοφυλάκιο, υφυπουργού έστω στη χειρότερη περίπτωση, ενώ στις περιπτώσεις δημοτικών και περιφερειακών συμβούλων θα υπενθύμιζε ότι πλησιάζει η ώρα για το μεγάλο άλμα στην πολιτική τους καριέρα.

Όχι πως υπάρχει έλλειμμα κολακείας, αλλά να. Όπως και να το δει κανείς, η δουλειά δε γίνεται σωστά. Απουσιάζει ο επαγγελματισμός.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Οι αποφάσεις κατά του Καλλιοντζή είναι και εμπαθείς και ανόητες

Η προκλητική για την κοινή λογική και ανόητη πολιτικά απόφαση να τεθεί σε αργία ο νομάρχης Καβάλας Θόδωρος Καλλιοντζής μια μόλις μέρα μετά την πρώτη του συνέντευξη Τύπου με την ιδιότητα του υποψηφίου δημάρχου Καβάλας είναι βούτυρο στο ψωμί του. Πολλώ δε μάλλον για μια υπόθεση για την οποία ήταν κατηγορούμενος, αλλά αθωώθηκε προ μηνών. Του έδωσε την ευκαιρία να την κάνει φέιγ-βολάν στην προσπάθειά του να καταδείξει ότι το ΠΑΣΟΚ τον φοβάται και για τούτο επιχειρεί να τον πλήξει με δόλια μέσα. Αυτό έκανε χθες στη συνέντευξη Τύπου. Δικαίως ο κ. Καλλιοντζής χαρακτήρισε εμπαθή την απόφαση.

Η ανοησία στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει να κάνει μόνο με το γεγονός ότι η απόφαση της Περιφέρειας εξεδόθη για μια υπόθεση για την οποία ο νομάρχης αθωώθηκε προ μηνών. Το πρόβλημα ούτως ή άλλως, ακόμα και αν ο Καλλιοντζής δεν είχε αθωωθεί, είναι ότι ο συγκεκριμένος νόμος που δίνει την ευχέρεια στον εκάστοτε περιφερειάρχη να θέτει σε αργία αιρετούς, που απλώς είναι κατηγορούμενοι για την α' ή β' υπόθεση μιας υπηρεσίας, δεν μπορεί στην πράξη να εφαρμοστεί. Ούτε πρέπει. Εάν εφαρμοζόταν άτεγκτα, τότε όπως σωστά σημείωσε ο κ. Καλλιοντζής όλοι οι νομάρχες θα ήταν μονίμως σε αργία. Αυτός είναι και ο λόγος που οι περιφερειάρχες δεν είναι υπάλληλοι, αλλά πολιτικά πρόσωπα. Διότι οφείλουν να σταθμίζουν κάθε περίπτωση και με βάση το νόμο, αλλά και με βάση γενικότερα κριτήρια και αναλόγως να αποφασίζουν.

Αλλά η κ. Κόκλα καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες να αποδείξει ότι δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στη δύσκολη αποστολή που της ανατέθηκε. Μετά δε την δημόσια παραδοχή της άγνοιάς της για την αθώωση του νομάρχη για την επίμαχη υπόθεση και την εκ νέου απόφαση να τον θέσει σε αργία για μια άλλη υπόθεση, αυτή των αμνοεριφίων, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για άλλες ερμηνείες. Η δίωξη εναντίον του Καλλιοντζή είναι πολιτική. Έχει στόχο να τον σπιλώσει. Ως εκ τούτου είναι καταδικαστέα από κάθε εχέφρονα άνθρωπο που ασχολείται με τα κοινά.

Το μόνο που μένει πλέον να απαντηθεί είναι ποιοι ανόητοι Πασόκοι την ωθούν σε τούτο το ατόπημα χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι ουσιαστικά παίζουν το παιχνίδι του νομάρχη. Το πρόβλημα εν προκειμένω δεν είναι μόνο δεοντολογικό. Είναι πολιτικό και αφορά το βαθμό ανοησίας αυτών των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, που δε γνωρίζουν τα στοιχειώδη. Δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν ότι ο Θόδωρος Καλλιοντζής υποστηρίζεται από ένα κόμμα, τα ποσοστά του οποίου κυμαίνονται περί το ποσοστό του ΦΠΑ και επιπλέον αντιμετωπίζει και ένα δεύτερο ψηφοδέλτιο, αυτό του Στάθη Εριφυλλίδη, από την ίδια παράταξη. Επικεφαλής αυτού του δεύτερου ψηφοδελτίου είναι ο επί 8 χρόνια δήμαρχος Καβάλας, που ξεκίνησε εδώ και μήνες τον προεκλογικό του αγώνα ενόψει του Νοεμβρίου.

Κοντολογίς, είναι ηλίου φαεινότερον ότι μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κάνει δήμαρχο τον Καλλιοντζή. Προς τι οι υπερβολές και οι ανοησίες;

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Είναι ζήτημα ζωής

Μικρά παιδιά πέθαιναν έτσι ξαφνικά. Ανέκαθεν. Παίζοντας στο προαύλιο. Κλωτσώντας μια μπάλα ποδοσφαίρου. Τρέχοντας πάνω-κάτω στη γειτονιά τους. Δουλεύοντας στα χωράφια. Δεν φαίνονταν άρρωστα. Τίποτα δεν προμήνυε ότι στην ηλικία των 8, 12,15, 17 χρονών θα κοβόταν ξαφνικά το νήμα της ζωής τους. Οταν πέθαιναν έτσι ξαφνικά, οι γιατροί δεν μπορούσαν πια να κάνουν κάτι. Απλά διαπίστωναν το θάνατό τους. Μα στο μεταξύ, στα χρόνια που πέρασαν, η ιατρική κοινότητα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι θάνατοι αυτοί μόνο ξαφνικοί δεν ήταν. Τα παιδιά αυτά, καθώς και αθλητές που επίσης πέθαιναν έτσι ξαφνικά, είχαν πρόβλημα στην καρδιά κατά κύριο λόγο. Πρόβλημα που δεν μπορούσε να φανεί με μια απλή εξέταση. Με ένα καρδιογράφημα. Ετσι, αποφασίστηκε πως όλα τα παιδιά στην ηλικία των 9-10 χρόνων πρέπει να κάνουν υπερηχογράφημα ή triplex καρδιάς. Μια εξέταση ανώδυνη, που μπορεί να δείξει εγκαίρως προβλήματα που μπορεί να υπάρχουν στην καρδιά των παιδιών και να μη φαίνονται. Πέρυσι ήταν η πρώτη χρονιά που το υπουργείο Παιδείας ζήτησε από τους γονείς να κάνουν αυτή την εξέταση στα παιδιά τους και δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που οι καρδιολόγοι έστειλαν παιδιά για περαιτέρω εξετάσεις. Είναι βέβαιο ότι αυτή η εξέταση έσωσε και θα σώσει στο μέλλον τη ζωή πολλών παιδιών και νέων ανθρώπων.

Μόνο, που η Πολιτεία δεν θεώρησε υποχρέωσή της να καλύψει τα έξοδα αυτής της εξέτασης. Με εξαίρεση ορισμένα μόνο ασφαλιστικά ταμεία, τα περισσότερα ταμεία δεν κάλυψαν τη δαπάνη, φέρνοντας σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση πολλούς γονείς. Διότι ναι μεν τα εκατό ευρώ που στοιχίζει η εξέταση είναι ποσό ασήμαντο εν συγκρίσει με την αξία της ζωής ενός ανθρώπου, αλλά είναι ποσό καθόλου ασήμαντο για πολλές οικογένειες, που είναι γνωστό ότι διαβιούν κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Η νέα σχολική χρονιά πλησιάζει. Τα σχολεία θα ζητήσουν και πάλι από τους γονείς, ορθώς αφού πρόκειται για την ίδια τη ζωή των παιδιών, να κάνουν αυτή την εξέταση. Τώρα είναι καιρός να τεθεί επιτακτικά το θέμα από κόμματα, βουλευτές, συνδικαλιστικούς φορείς.

Μα και -γιατί όχι;- να απασχολήσει τα επιτελεία των υποψηφίων δημάρχων, που δεν δικαιούνται να αδιαφορούν για τέτοια ζητήματα.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Ο Καλλιοντζής είπε τίποτα

Ουδέν είπε χθες ο υποψήφιος δήμαρχος Καβάλας Θόδωρος Καλλιοντζής στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου με τη νέα ιδιότητά του. Ή μάλλον είπε μόνο όσα ήθελε να πει, αλλά που εν τέλει δεν θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν παρά μόνο τους στενούς συγγενείς και φίλους του. Είπε δηλαδή ότι δεν θα μπορούσε να προδώσει τις προσδοκίες των χιλιάδων συμπολιτών του που τον καλούσαν να κατέλθει στις εκλογές του Νοεμβρίου. Μίλησε για τη μεγαλύτερη πρόκληση της αυτοδιοικητικής του πορείας. Ευχαρίστησε τη Ν.Δ. για τη στήριξη, πρόσθεσε όμως ότι ουδέποτε στην πορεία του στην αυτοδιοίκηση αντιμετώπισε τους πολίτες με βάση τις πολιτικές τους αντιλήψεις, τονίζοντας ότι ευελπιστεί βάσιμα ότι θα στηριχθεί από πολίτες όλου του πολιτικού φάσματος.

Με άλλα λόγια είπε ό,τι περίπου θα έλεγε οιοσδήποτε στη θέση του. Ή είπε ό,τι περίπου θα πουν και ο Κωστής Σιμιτσής και ο Στάθης Εριφυλλίδης στην πρώτη τους συνέντευξη Τύπου.

Αλλά δεν είπε τίποτε το συγκεκριμένο για το δήμο Καβάλας. Δε μπήκε καν στη διαδικασία να περιγράψει σε αδρές γραμμές το σχέδιό του για αυτό τον μεγάλο οργανισμό που φιλοδοξεί να διοικήσει. Ρωτήθηκε, αλλά δεν απάντησε. Δεν ήταν προετοιμασμένος. Ή απλά δεν ήθελε να μιλήσει.

Θα ήταν άδικο να κατηγορηθεί ο κ. Καλλιοντζής για αυτά που δεν είπε αν και όφειλε να πει, σε μια τέτοια συνέντευξη Τύπου που υποτίθεται ότι δίνεται για να μπορεί ο υποψήφιος να επικοινωνήσει με το εκλογικό Σώμα και να του εξηγήσει για ποιο λόγο αποφασίζει να κατέλθει στις εκλογές. Δε φταίει μόνο αυτός. Συνηθίζεται. "Αρχοντες" αυτοδιοικητικοί, συνηθισμένοι να μιλούν ενώπιον χειροκροτητών δίνουν συχνά-πυκνά τέτοιες παραστάσεις κενές νοημάτων και ουσίας. Μόνο που πια, παράγινε το κακό. Οι πολίτες έχουν βαρεθεί να ακούν τα ίδια και τα ίδια. Τώρα πια, που ακόμα και το ρουσφέτι δεν περνά, οι πολίτες θα απαιτούν να μάθουν συγκεκριμένα πράγματα, που αφορούν το σχέδιο ενός εκάστου υποψήφιου για το αύριο.

Αυτό που μένει να απαντηθεί είναι αν τέτοιο σχέδιο υπάρχει. Εάν δηλαδή όσοι φιλοδοξούν να διοικήσουν ετούτο τον τόπο έχουν κάτι πολύ συγκεκριμένο να προτείνουν στην κοινωνία για το σήμερα και το αύριο. Το βέβαιο είναι ότι χθες ο κ. Καλλιοντζής δεν το παρουσίασε. Ιδωμεν.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Στην αφετηρία των εκλογών στο Δήμο Καβάλας

Ηταν εύκολο για τον Στάθη Εριφυλλίδη να δηλώνει πως αυτός είναι ο ένας και μοναδικός υποψήφιος της παράταξής του μέχρι και την περασμένη Πέμπτη. Ήταν εύκολο και για τα στελέχη της Ν.Δ. να τον ακολουθούν. Άλλος υποψήφιος δεν υπήρχε. Αυτά μέχρι την Παρασκευή. Μέχρι την επίσημη ανακοίνωση ότι η Ν.Δ. στηρίζει την υποψηφιότητα του νομάρχη Θόδωρου Καλλιοντζή για τον δήμο Καβάλας. Τώρα πια, όποιο στέλεχος της Ν.Δ. τάσσεται στο πλευρό του κ. Εριφυλλίδη έρχεται εκ των πραγμάτων κόντρα με την επιλογή του κόμματός του σε μια περίοδο ανώμαλη, με τον Αντώνη Σαμαρά να κάνει επίδειξη ισχύος και πυγμής, αδιαφορώντας αν τούτο συμφέρει ή όχι άμεσα την παράταξή του. Σε μια περίοδο που στελέχη της εμβέλειας του Χρήστου Μαρκογιαννάκη διαγράφονται με συνοπτικές διαδικασίες.

Εξίσου δύσκολο όμως είναι και το στοίχημα για τον "εκλεκτό" της Ν.Δ. Είναι η πρώτη φορά μετά τη νίκη του το 1998, που ο Θόδωρος Καλλιοντζής κατέρχεται σε μια αναμέτρηση δίχως τον τίτλο του φαβορί. Αντιμετωπίζει τον εν ενεργεία δήμαρχο Κωστή Σιμιτσή, που θεωρείται και είναι το φαβορί των εκλογών και μάλιστα "εκτός έδρας". Στο δήμο Καβάλας, που ναι μεν έχει πια διευρυνθεί και προς τον κάμπο, αλλά είναι σαφώς πιο προνομιακός χώρος για τον νυν δήμαρχο. Μα το χειρότερο για τον κ. Καλλιοντζή είναι ότι το κόμμα που τον υποστηρίζει φυλλορροεί. Η δύναμη της Ν.Δ. κυμαίνεται σε επίπεδα ΦΠΑ και το γεγονός αυτό εντείνει τις φυγόκεντρες δυνάμεις της τοπικής οργάνωσης.

Το προβάδισμα του Κωστή Σιμιτσή τώρα στην έναρξη ετούτης της σύντομης κούρσας είναι σαφές και δεδομένο. Αυτός είναι ο νυν δήμαρχος. Αυτός είναι που μελετούσε τέσσερα χρόνια τώρα τα προβλήματα του δήμου νυχθημερόν. Αυτός είναι που υποστηρίζεται από το κυβερνών κόμμα, που διατηρεί ακόμα την πολιτική ηγεμονία, παρά τις αντιδράσεις και τη δυσφορία που προκαλεί η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Είναι όλα αυτά τα πλεονεκτήματα, που κάνουν δύσκολο το έργο του κ. Σιμιτσή. Διότι, δεν δικαιούται να χάσει. Οφείλει να διαχειριστεί τα δεδομένα πλεονεκτήματά του και να κερδίσει έναν αντίπαλο, που ξέρει να κάνει εκλογές. Και να κερδίζει.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Επαιξαν μπουνιές, γιατί δεν είχαν λέξεις

Δεν βρήκαν λέξεις για να επικοινωνήσουν και πιάστηκαν στα χέρια. Συμβαίνει. Η ωμή βία τρέφεται από την έλλειψη επιχειρημάτων. Λέξεων. Ευρύτερης καλλιέργειας. Παιδείας. Αυτή είναι η ουσία όσων συνέβησαν προχθές μεταξύ των παικτών των εθνικών ομάδων μπάσκετ Ελλάδας και Σερβίας στον "φιλικό" αγώνα που έδωσαν στο ΟΑΚΑ στο πλαίσιο του τουρνουά "Ακρόπολις". Παιδιά που επειδή ξέρουν να ντριμπλάρουν και σουτάρουν σωστά την πορτοκαλί μπάλα μεγαλώνουν "βουτηγμένα" σε εκατομμύρια ευρώ με έναν στόχο. Να είναι τέλειες καλαθομηχανές. Περιθώρια για ευρύτερη καλλιέργεια δεν υπάρχουν. Όπως δεν υπάρχουν γενικότερα για τον πρωταθλητισμό. Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος και όχι αν ο Τεόντοσιτς τιμάει τη χώρα όπου βγάζει τα προς το ζην, όπως ειπώθηκε. Αν δεν έβγαζε στην Ελλάδα το παντεσπάνι του, θα το έβγαζε στην Ιταλία ή στην Ισπανία. Χωρίς τίποτα να αλλάζει επί της ουσίας. Ελαφρυντικά υπάρχουν. Αυτά τα παιδιά, παρά τα προκλητικά έσοδα που απολαμβάνουν αργούν να μεγαλώσουν. Φτάνουν στην ηλικία των 30 και πλέον χρόνων και όμως συνεχίζουν να φορούν κοντοπαντέλονα και να κυνηγούν μια μπάλα μέσα στο γήπεδο επαγγελματικά. Αυτή είναι η δουλειά τους. Για αυτή τη δουλειά πληρώνονται αδρά και οφείλουν να την κάνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Χρόνος για άλλες "πολυτέλειες" όπως παιδεία και καλλιέργεια δεν υπάρχουν και το ξέρουν καλά αυτό οι επίσης καλοπληρωμένοι αξιωματούχοι της ΦΙΜΠΑ που τώρα σκούζουν τάχατες για τη δυσφήμιση του αθλήματος. Δεν αναρωτιούνται εάν μπορεί ένα ψηλό γεροδεμένο παλληκάρι, που νυχθημερόν σουτάρει και ντριμπλάρει να διαχειριστεί τα συναισθήματά του. Να είναι σε θέση να αντιληφθεί την ευθύνη που φέρει ως ένα πρότυπο για τα νεότερα παιδιά που το παρακολουθούν.

Μα θα αντιτείνει δικαίως κανείς, σε τούτη τη χώρα που εδώ και χρόνια ουδείς νοιάζεται αν οι αυριανοί μαθηματικοί και μηχανικοί γνωρίζουν την ύπαρξη του Παπαδιαμάντη και του Καβάφη ή αν οι αυριανοί φιλόλογοι είναι σε θέση να λύσουν μια δευτεροβάθμια εξίσωση, το πρόβλημα είναι η καλλιέργεια των μπασκετμπολιστών ή γενικότερα των επαγγελματιών αθλητών;

Το πρόβλημα είναι ότι στο σύγχρονο πρωταθλητισμό δε χωρούν αξίες, ιδανικά και πράσινα άλογα. Το σύστημα χρειάζεται καθαρόαιμα για να ρίξει στην αρένα. Αυτά είναι που φέρνουν τις νίκες και τα εισιτήρια. Με αυτά ξεχνιέται ο όχλος.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Δίχως ελπίδα καμιά

Σε μια στοιχειωδώς σοβαρή χώρα, με πολιτικούς οργανισμούς σοβαρούς, δεκτικούς στην ταχύτητα των αλλαγών και τις ανάγκες των καιρών, το ζήτημα των περιφερειακών εκλογών του Νοεμβρίου θα βρισκόταν πια στην τελική ευθεία. Όχι μόνο θα είχαν οριστεί υποψήφιοι και θα είχαν συγκροτηθεί κατά το μεγαλύτερο μέρος τους οι συνδυασμοί που θα κατέρχονταν στις εκλογές, αλλά το κυριότερο: Θα είχαν γίνει ζυμώσεις, συζητήσεις, διάλογος για το δια ταύτα ετούτης της μεγάλης αλλαγής που θα συντελεστεί σε λίγους μήνες. Ο διάλογος αυτή την περίοδο δεν θα παρέμενε εγκλωβισμένος στα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να συγκεντρώνουν οι υποψήφιοι, αλλά στα προβλήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει και να λύσει ο νέος θεσμός.

Στην περίπτωση της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης επί παραδείγματι, ο διάλογος θα μπορούσε να αφορά πολύ συγκεκριμένα την αξιοποίηση των στρατοπέδων με στόχο την ανάπτυξη, αλλά και τη δημιουργία απολύτως απαραίτητων χώρων πρασίνου και αναψυχής εντός πόλεων που ασφυκτιούν όπως η Καβάλα. Δεν είναι λίγα και είναι βέβαιο πως πλέον δεν εξυπηρετούν στην πλειοψηφία τους τις ανάγκες της εθνικής άμυνας. Τη δημιουργία μιας σιδηροδρομικής Εγνατίας, που τώρα, με τη νέα διοικητική δομή της χώρας θα μπορούσε ενδεχομένως να απεγκλωβιστεί από τα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Το ζήτημα του συνδυασμού του δευτερογενούς τομέα με τον τουρισμό, που έχει σίγουρα πολύ μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί το μοναδικό οικονομικό πυλώνα μιας περιοχής.

Μα στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, ελάχιστοι ανησυχούν. Οι κυβερνώντες, που θα όφειλαν πρώτοι από όλους να στηρίξουν το νέο θεσμό, είναι εγκλωβισμένοι στην επιλογή εκείνων των πολιτικών στελεχών που θα θεωρηθούν ικανά να κερδίσουν τη μάχη, αδιαφορώντας για την ουσία της αναμέτρησης. Η αντιπολίτευση δίνει τη μάχη κατά του μνημονίου, αδιαφορώντας αν ουσιαστικά δίνει μια λάθος μάχη σε λάθος γήπεδο.

Μα στο μεταξύ, ο χρόνος περνά. Οι εκλογές πλησιάζουν. Αναπόφευκτα κάποιοι θα κερδίσουν και μετά τα επινίκια θα κληθούν να διαχειριστούν τα μεγάλα και σοβαρά προβλήματα μιας ολόκληρης περιφέρειας. Δίχως ατζέντα και μπούσουλα. Δίχως αντιπολίτευση με έτοιμες επεξεργασμένες θέσεις για τα προβλήματα. Δίχως ελπίδα καμιά.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Η Ν.Δ. στηρίζει Σιμιτση

Αν αντίπαλος του Κωστή Σιμιτσή στις εκλογές του ερχόμενου Νοεμβρίου στο δήμο Καβάλας είναι -όπως όλα δείχνουν- ο Στάθης Εριφυλλίδης, το μόνο που απομένει στη Ν.Δ. είναι να ξεκαθαρίσει πλήρως τη στάση της έναντι των ψηφοφόρων της. Οσων τέλος πάντων της έχουν απομείνει. Να ανακοινώσει επισήμως ότι στηρίζει τον Κωστή Σιμιτσή ως υπερκομματικό υποψήφιο και να μπει στη διαδικασία μιας συμφωνίας για την αντιπροσώπευσή της στα όργανα του δήμου την επόμενη τετραετία. Μα, δε θα το κάνει, γιατί πια αυτό το κόμμα δεν υπάρχει, κατά πώς συνηθίζουν να λένε οι νεότεροι στις κουβέντες τους. Ετσι, ανύπαρκτο, θα οδηγηθεί στις κάλπες. Ετσι, ανύπαρκτο, θα παρακολουθήσει το αναμενόμενο τέλος της υποτιθέμενης υποψηφιότητας του Θόδωρου Καλλιοντζή εντός των επόμενων ημερών. Δεν θα είναι άλλωστε ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά, που οι αντίρροπες δυνάμεις εντός ενός κόμματος ευνοούν τον υποψήφιο του άλλου κόμματος στις τοπικές εκλογές. Συνέβη στις Νομαρχιακές Εκλογές του 1998 όταν το μισό ΠΑΣΟΚ, όπως υπερηφανευόταν προεκλογικά ο Καλλιοντζής, φρόντισε να εκλεγεί αντί του Γιάννη Καρατζιώτη. Συνέβαινε επί σειρά ετών από τη Ν.Δ. στο δήμο Καβάλας με τον Λευτέρη Αθανασιάδη.

Συμβαίνει εκ του παραλλήλου, για πολλοστή φορά στο δήμο Θάσου. Εκεί, είναι το ΠΑΣΟΚ που κάνει ό,τι μπορεί για να διασφαλίσει για μια ακόμα φορά την επανεκλογή του Λευτέρη Μερέση. Τέσσερα χρόνια πριν, το θύμα των Πασόκων της Θάσου ήταν ο Κώστας Καπόλλας. Ο άνθρωπος, που αφού αποδομήθηκε και συκοφαντήθηκε συστηματικά από τους Πασόκους, υποστηρίχθηκε τάχατες την ύστατη στιγμή για να χάσει πανηγυρικά ως αναμενόταν από τον Μερέση. Τώρα το θύμα είναι ο Σταύρος Αραπάκης, που όπως λέγεται, αν και ο "εκλεκτός" του ΠΑΣΟΚ, θα δυσκολευτεί να βρει υποψηφίους από όλα τα χωριά.

Επί της ουσίας το πρόβλημα και στη μια και στην άλλη περίπτωση δεν είναι οι αντίρροπες δυνάμεις εντός κομματικών τειχών, που λειτουργούν εν τέλει υπέρ του υποψηφίου που υποστηρίζει η άλλη πλευρά. Το πρόβλημα είναι ότι τούτο δε γίνεται με γνώμονα τα προβλήματα των τοπικών κοινωνιών, αλλά με μοναδικό κριτήριο τις προσωπικές φιλοδοξίες των "καπετανάτων" που συγκροτούν τα κομματικά φέουδα, όπως εύστοχα τόνισε προ ημερών ο άλλοτε "γαλάζιος" Μιχάλης Σωτηρόπουλος.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Λείπουν οι μηχανισμοί ελέγχου

Ποια είναι άραγε η τιμή της ανθρώπινης ζωής; Ποιος μπορεί να κοστολογήσει το δικαίωμα ενός ανθρώπου να συνεχίσει να περπατά, να δουλεύει, να ζει όπως ζούσε μετά από ένα σοβαρό ατύχημα; Τέτοια διλήμματα θα ανακύψουν από τούτη την υπόθεση διαφωνίας του Νοσοκομείου Καβάλας με το ΙΚΑ για την τιμή ορθοπαιδικών μοσχευμάτων. Πρόκειται για μια πτυχή του προβλήματος της κατασπατάλησης πόρων στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, το οποίο ήταν και παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα διαχρονικά σκάνδαλα σε τούτη τη χώρα. Διευθυντές Κλινικών, γιατροί και διοικήσεις Νοσοκομείων, επικαλούμενοι το αδιαπραγμάτευτο αγαθό της ζωής και της υγείας των ασθενών, κερδοσκοπούν ασυστόλως. Μα ακόμα και αν δεν κερδοσκοπούν, κατασπαταλούν τους πόρους των ασφαλιστικών ταμείων. Αλλά ετούτο το διαχρονικό σκάνδαλο είναι εξαιρετικά δύσκολο να λυθεί στα δικαστήρια. Το ζητούμενο είναι η δημιουργία εκείνων των μηχανισμών εντός του ΕΣΥ που θα ελαχιστοποιούν κατά το δυνατόν τη σπατάλη. Μηχανισμών που θα βοηθούν και θα ωθούν τους γιατρούς να επιλέγουν κάθε φορά την καλύτερη δυνατή λύση για την υγεία του ασθενούς, που δεν είναι κατά κανόνα η ακριβότερη.

Δεν ισχύει μόνο στην περίπτωση των μοσχευμάτων. Ισχύει και στην περίπτωση της χορήγησης φαρμάκων, όπου σε πολλές περιπτώσεις το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με την ίδια επιτυχία με φάρμακα φτηνότερα και ακριβότερα.

Μόνο που ειδικά στην περίπτωση των ορθοπαιδικών μοσχευμάτων το πρόβλημα έχει παραγίνει. Όχι μόνο στην Καβάλα. Παντού. Ενδεικτική είναι επιστολή του διοικητή του ΙΚΑ Θόδωρου Αμπατζόγλου προς το νοσοκομείο ΚΑΤ στις 30/6 με την οποία το ίδρυμα ενημερώνει ότι δεν εγκρίνονται οι επιπλέον δαπάνες για επεμβάσεις που έγιναν τα προηγούμενα έτη σε μεγάλο αριθμό ασφαλισμένων του. Στην επιστολή παρατίθενται οι επεμβάσεις ανά ασθενή και αιτιολογείται η απόφαση του ΙΚΑ ως εξής:

- Σε ασθενή για ένα επίπεδο οσφυϊκής σπονδυλοδεσίας χρησιμοποιήθηκαν πέντε μοσχεύματα κόστους 16.881,2 ευρώ συν ΦΠΑ. Από τα πέντε μοσχεύματα τα δύο είναι πενήντα κυβικά εκατοστά, όταν η αναγκαία ποσότητα δεν ξεπερνάει τα δέκα. Εγκρίθηκε η χρήση δύο μοσχευμάτων κόστους 3.176,8 ευρώ.

- Σε άλλον ασθενή για τρία επίπεδα οσφυϊκής σπονδυλοδεσίας χρησιμοποιήθηκαν εννέα μοσχεύματα κόστους 27.011,6 ευρώ. Η αναγκαία ποσότητα μοσχεύματος δεν ξεπερνάει τα 65 κυβικά εκατοστά. Εγκρίθηκαν τρία μοσχεύματα των 25 κυβικών εκατοστών συνολικού κόστους 13.680 ευρώ.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Οικολογικοί πόροι και πολιτική

Οι φυσικοί πόροι στερεύουν επικίνδυνα. Σώνονται, όπως καταγράφει κάθε χρόνο η μη κυβερνητική οργάνωση Global Footprint Network (GFN) που υπολογίζει την ημέρα κατά την οποία η ανθρώπινη κατανάλωση σε φυσικούς πόρους έχει υπερβεί τους πόρους που μπορεί να προσφέρει ο πλανήτης σε ένα χρόνο. Για το 2010, όπως ανακοίνωσε η GFN χθες η ημέρα κατά την οποία θα συμβεί αυτό είναι το Σάββατο 21 Αυγούστου, ενώ πέρυσι ήταν η 25η Σεπτεμβρίου.

"Αυτό σημαίνει ότι σε εννέα μήνες εξαντλήθηκε ο οικολογικός προϋπολογισμός της χρονιάς", δήλωσε ο πρόεδρος της GFN Μάτις Βακερνάγκελ. Η GFN υπολογίζει τους πόρους που μπορεί να προσφέρει η φύση και τους συγκρίνει με την ανθρώπινη κατανάλωση και τα απόβλητα που αυτή προκαλεί -απορρίμματα, αλλά και την εκπομπή αερίων που μολύνουν την ατμόσφαιρα, όπως το διοξείδιο του άνθρακα. Η κλιματική αλλαγή, η απώλεια της βιοποικιλότητας, η αποψίλωση των δασών, η έλλειψη νερού και τροφής είναι σημάδια ότι πλέον δεν μπορούμε να ζούμε με δανεικά, τονίζει ο πρόεδρος της GFN. Πράγματι. Αλλωστε, το 'χουμε νιώσει στο πετσί μας σε τούτο το καυτό καλοκαίρι, που διανύουμε.

Ο πρόεδρος της Οργάνωσης υποστηρίζει ότι ο μόνος τρόπος αντιστροφής ετούτης της τάσης είναι η μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού. Ακούγεται και είναι κυνικό, αλλά είναι μια λύση. Ισως η μοναδική που απασχολεί σοβαρά αυτούς που κρατούν τις τύχες του πλανήτη στα χέρια τους.

Η άλλη λύση, είναι ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης και ζωής. Ένα μοντέλο ανθρωποκεντρικό, που αντί της συσσώρευσης άυλων οικονομικών τίτλων θα έχει στο επίκεντρο τη συσσώρευση ενός οικολογικού αποθεματικού, ικανού για να συνεχιστεί η ζωή σε τούτο τον μικρό πλανήτη. Περιθώρια άλλα δεν υπάρχουν. Εφτασε η στιγμή των αποφάσεων.

Θα πρέπει να αποφασίσουμε τι θα περικόψουμε: Ανθρώπινα κεφάλια ή άυλους οικονομικούς τίτλους και προκλητικές ανέσεις των διαχρονικά ελάχιστων εκπροσώπων του είδους, που ζουν σε προκλητική χλιδή;

Νίκος Σπιτσέρης

Read More