Μέθεξη στη "Θαλασσογραφία"

Οι εμφανίσεις των Θόδωρου Βαλσαμίδη, Οσλέμ, Θόδωρου Κατάκαλου και Κυριάκου Μιμίδη στη Θαλασσογραφία κάθε δεύτερη Τετάρτη είναι λειτουργία. Μέθεξη. Αντίσταση στην ευτέλεια. Ψυχαγωγία. Τέσσερις σπουδαίοι μουσικοί, που υπηρετούν με συνέπεια το καλό ελληνικό τραγούδι ανταμώνουν στο πάλκο κάνοντας αναδρομή στις καλύτερες στιγμές του. Το σχήμα μπορεί να είναι εκ των πραγμάτων ατελές, αλλά μόνο ως τέτοιο δεν εισπράττεται από τους θαμώνες και η εξήγηση είναι απλή. Ο Κατάκαλος στα πλήκτρα είναι δίχως υπερβολή μια ορχήστρα μόνος του. Ο Μιμίδης δείχνει σε κάθε του εμφάνιση πως θα μπορούσε κάλλιστα να κάνει άλλη πορεία στο χώρο. Ο Θόδωρος Βαλσαμίδης είναι σίγουρα σημαντικότερος τραγουδιστής από πολλούς που έτυχε να σταδιοδρομήσουν στο ελληνικό τραγούδι. Μα δεν είναι μόνο τραγουδιστής. Είναι η ζωντανή εγκυκλοπαίδεια του ελληνικού τραγουδιού. Ξέρει πολύ καλά πότε, πώς και με ποιους συντελεστές κυκλοφόρησε κάθε τραγούδι, ποιοι και γιατί συμμετείχαν στο εγχείρημα, μα και τις απαγορευμένες ή λογοκριμένες δουλειές. Γνώση που καταγράφηκε στο πολύτιμο για κάθε φίλο του καλού ελληνικού τραγουδιού λεύκωμα με τίτλο "Εκατό συν μία θύμησες". Το κουαρτέτο συμπληρώνει η Οσλέμ. Μια σπουδαία λαϊκή φωνή, που πέραν του δεδομένου ταλέντου, δουλεύει συστηματικά και διευρύνει συνεχώς το ρεπερτόριό της, ξεπερνώντας τις δυσκολίες της γλώσσας. Μόνο ένα ιδίωμα μένει στην ερμηνεία της, που όχι μόνο δεν ενοχλεί, αλλά τουναντίον την καθιστά και για τούτο το λόγο ξεχωριστή.

Μα δεν είναι μόνο μουσικό γεγονός η συνάντηση αυτών των τεσσάρων επαγγελματιών, που ξέρουν καλά πού πατούν και πού πηγαίνουν. Είναι απόδειξη απτή των δυνατοτήτων της ελληνικής επαρχίας. Ακούγοντάς τους μπορεί κανείς να αναλογίζεται τις χαμένες ευκαιρίες για καριέρα στο κέντρο. Μα και απλά να απολαμβάνει την ποιότητα, που ίσως μόνο η επαρχία μπορεί να του προσφέρει.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Η ίδια τραγωδία με μικρές παραλλαγές

Μπορεί και να 'γινε λόγω της παραμορφωτικής ιδιότητας, που ούτως ή άλλως διαθέτει ο τηλεοπτικός φακός, ανεξαρτήτως προθέσεων. Αλλά χθες το πρωί, σε ενημερωτική τηλεοπτική εκπομπή (Κοινωνία ώρα mega) είδαμε απλήρωτους εργαζόμενους να μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον εργοστασιάρχη, που μετά από είκοσι χρόνια αδυνατεί να τους πληρώσει και όλοι μαζί να βάλλουν εναντίον των τραπεζών και της πολιτικής τους. Το ρεπορτάζ έγινε από το εργοστάσιο παραγωγής των γνωστών υποδημάτων elite στην Αττική, που εδώ και λίγες μέρες δεν λειτουργεί ελλείψει ρευστού για την κάλυψη της μισθοδοσίας και την αγορά των πρώτων υλών. Μια μονάδα παραγωγική, που κατασκευάζει επώνυμο προϊόν και ως τέτοια θα έπρεπε να διαφυλαχθεί ως κόρην οφθαλμού και όμως απειλείται με χρεωκοπία εξαιτίας της πολιτικής των τραπεζών, όπως δήλωναν χθες από κοινού εργαζόμενοι και εργοστασιάρχες.

Τα προβλήματα ξεκίνησαν από το 2005, τότε που η διοίκηση της επιχείρησης αποφάσισε να κάνει ένα μεγάλο άνοιγμα στη λιανική, δημιουργώντας καταστήματα elite σε όλη τη χώρα. Κίνηση σωστή με επιχειρηματικά κριτήρια, τότε που έγινε. Με τα επιτόκια που υπήρχαν και με την πολιτική των τραπεζών. Τότε. Λίγα χρόνια πριν, που σταματούσαν τους περαστικούς και τους έδιναν με το ζόρι, που λέει ο λόγος, δάνεια για να προβούν σε επενδύσεις. "Το χρήμα δεν είναι πρόβλημα. Η ιδέα είναι που μετράει", που έλεγε και ένας καλός φίλος, που τώρα τρέχει και δε φτάνει. Μα, ενάμισι-δυο χρόνια μετά, άρχισαν τα προβλήματα. Οι ίδιες τράπεζες, που χορήγησαν τα δάνεια στην επιχείρηση άρχισαν να ζητούν επιτακτικά την αποπληρωμή των δανείων, αδιαφορώντας αν πρόκειται για επένδυση μακράς πνοής. Αρχισαν σιγά-σιγά να σφίγγουν τη θηλιά στο λαιμό των επιχειρηματιών. Αρχικά, η εύρωστη εταιρία άντεξε στην πίεση. Μα σιγά-σιγά το ρευστό τέλειωνε. Ωσπου λίγες μέρες πριν, μια εταιρία, που σύμφωνα με τις μαρτυρίες των εργαζομένων ουδέποτε καθυστερούσε να καταβάλλει δώρα και μισθούς, γονάτισε.

Το ερώτημα που προκύπτει φυσικά είναι ποιος ο ρυθμιστικός ρόλος της Πολιτείας. Πώς η πολιτεία προφυλάσσει ό,τι έχει απομείνει από παραγωγικό ιστό στον καιρό των αθρόων εισαγωγών και των εντελώς αντιπαραγωγικών κερδοσκοπικών παιχνιδιών των αγορών. Ποιος ελέγχει πώς διαχειρίζονται οι τράπεζες τα 28 δισ. που στόχο είχαν την ενίσχυση της ρευστότητας της αγοράς.

Ερωτήματα, που φυσικά και δεν αφορούν μόνο το εργοστάσιο elite. Είναι το ίδιο έργο, που με μικρές παραλλαγές παίζεται τα τελευταία δυο χρόνια σε όλη τη χώρα εξακοντίζοντας την ανεργία στα ύψη.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Η αγανάκτηση ξεχειλίζει

Ο αντίκτυπος της πρωτοφανούς σε μέγεθος για την Καβάλα προχθεσινής επίθεσης κουκουλοφόρων εναντίον τραπεζών στις οδούς Βενιζέλου και Ερυθρού Σταυρού ήταν χθες μοιραία το θέμα συζήτησης μεταξύ των θαμώνων του Ψηφιακού Καφενείου "Η Καβάλλα". Ετούτου του φανταστικού μεν, ψηλοτάβανου δε, χώρου διαλόγου κάπου στο Ιντερνετ, που προσφέρει έναν πολυπρόσωπο σχολιασμό της επικαιρότητας. Ο καφετζής έψησε τα κατά κανόνα σκέτα καφεδάκια για να μη χάνεται η γεύση του αφεψήματος και η συζήτηση αρχίνησε:

ΓΙΩΡΓΟΣ: Η κατάσταση έχει ξεφύγει. Οι κουκουλοφόροι δρουν πλέον ως συμμορίες με σχέδιο συγκεκριμένο και καλοδουλεμένο. Αλλά το χειρότερο είναι ότι τα χτυπήματά τους θέτουν σε κίνδυνο και αθώους πολίτες.

ΜΑΡΙΑ: Πάντως, προχθές ήταν προσεκτικοί και αποτελεσματικοί. Μονάχα οι τράπεζες την πλήρωσαν.

ΓΙΩΡΓΟΣ: Όταν όμως βάζεις φωτιά στο ισόγειο, μπορεί ανά πάσα στιγμή να επεκταθεί στον πρώτο όροφο.

ΜΑΡΙΑ: Το θέμα είναι ότι ελάχιστοι -για να μην πω ούτε ένας- από όσους ρωτήθηκαν έδειξαν να προβληματίζονται για το χτύπημα. Είναι τόση η αγανάκτηση για την πολιτική των τραπεζών, που η πρώτη αυθόρμητη απάντηση που έπαιρνες είναι πως "καλά τους έκαναν".

ΝΙΚΟΣ: Μπορεί η τακτική των κουκουλοφόρων να είναι πέρα για πέρα καταδικαστέα, αλλά είναι αλήθεια πως ουδέν αναίτιον. Η βία των κουκουλοφόρων τροφοδοτείται από τη βία των τραπεζών. Τη βία των εξουσιαστών. Η ολοένα αυξανόμενη βία είναι φαινόμενο κοινωνικό, που τροφοδοτείται διαρκώς από την ασκούμενη οικονομική πολιτική.

ΚΩΣΤΑΣ: Όπως το πας, σε λίγο θα πάρεις το μέρος των κουκουλοφόρων.

ΝΙΚΟΣ: Κάθε άλλο. Η βία είναι η πιο ωμή έκφραση εξουσίας. Οι μολότωφ των κουκουλοφόρων δεν λύνουν το πρόβλημα, ούτε είναι η απάντηση στην πολιτική των τραπεζών. Κάτι δείχνουν όμως. Επίσης, κάτι δείχνει η αντιμετώπιση του κόσμου, που δεν κρύβει τη χαρά του για κάθε χτύπημα κατά των τραπεζών.

ΣΟΦΙΑ: Αλλά και κατά της Αστυνομίας, που προσπαθεί να κάνει γαργάρα την προβοκάτσια που πήγαν να στήσουν δυο αστυνομικοί με κουκούλες στην πορεία για τον ένα χρόνο από τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Οι επαγγελματίες του πανικού

Ο πανικός που έχουν δημιουργήσει οι τηλε-εισαγγελείς των πρωινών τηλεοπτικών εκπομπών με το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης με θύματα συνταξιούχους, ανέργους, αλλά και τους υπαλλήλους του ΟΑΕΔ, των εφοριών και των τραπεζών ήταν χθες το θέμα της συζήτησης μεταξύ των θαμώνων του Ψηφιακού Καφενείου "Η Καβάλλα". Αυτού του φανταστικού μεν, ψηλοτάβανου δε, χώρου διαλόγου κάπου στο Ιντερνετ, που αν όντως υπήρχε θα ήταν σαν εκείνους τους υπέροχους καφενέδες στην παραλία της Μυτιλήνης. Ο καφετζής έψησε τα κατά κανόνα σκέτα καφεδάκια και η συζήτηση αρχίνησε:

ΜΑΝΩΛΗΣ: Κάποιος να σταματήσει τον Αυτιά και τους ομοίους του. Αυτά τα τηλεοπτικά υποπροϊόντα που θησαυρίζουν φορώντας το κοστούμι του τηλεοπτικού "Ρομπέν των φτωχών". Μόνο που το κακό έχει παραγίνει. Το έχουν ξευτελίσει εντελώς.

ΕΛΠΙΔΑ: Φταίνε όμως και αυτοί που τους ακούν. Σου λέει ο άλλος "το είπε ο Αυτιάς" θαρρείς και ο Αυτιάς είναι η Βίβλος.

ΝΙΚΟΣ: Είμαι σταθερά υπέρ της προσωπικής ευθύνης ενός εκάστου, αλλά ουδείς μπορεί να επιρρίψει ευθύνες σε ανθρώπους απελπισμένους όπως οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι. Η εικόνα μπροστά στην Εθνική, στον ΟΑΕΔ και στις εφορίες δεν φανερώνει μόνο την αθλιότητα των τηλε-εισαγγελέων. Είναι και απτό σημάδι της κρίσης των καιρών.

ΜΑΡΙΑ: Μου κάνει εντύπωση η ευκολία με την οποία υπερασπίζετε τις δημόσιες υπηρεσίες, που οφείλουν να εξυπηρετούν τον κόσμο. Το πρόβλημα δεν το έχει ο Αυτιάς, που νοιάζεται για τον κόσμο. Οι υπάλληλοι και οι υπηρεσίες το έχουν.

ΜΑΝΩΛΗΣ: Το βέβαιο είναι ότι έχει δίκιο ο κόσμος. Οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι. Ολοι αυτοί, που χρωστούν το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης πριν το πάρουν στα χέρια τους. Αλλά δε φταίει ο υπάλληλος όταν εξηγεί ότι δεν εμπλέκεται προσωπικά.

ΕΛΠΙΔΑ: Η αλήθεια είναι ότι το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης δεν θα περάσει ούτε από τον ΟΑΕΔ, ούτε από τις εφορίες, ούτε από τα γκισέ των τραπεζών. Θα πιστωθεί απευθείας στους λογαριασμούς των δικαιούχων μέχρι την Παρασκευή. Αλλά η αλήθεια δεν ενδιαφέρει τον Αυτιά και τους ομοίους του. Αυτοί έχουν κάνει επάγγελμα τη διασπορά πανικού.

ΝΙΚΟΣ: Αλήθεια, για να τα λέμε όλα, διερωτήθηκε κανείς πόσο αμείβονται οι τηλε-εισαγγελείς για να παίζουν τον ρόλο του αυτόκλητου προστάτη των φτωχών;

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Είναι πολλά τα λεφτά

Η ιδέα μετατροπής του κάτω Νοσοκομείου σε Γηροκομείο με εξειδικευμένη πτέρυγα για την αποθεραπεία και τη φιλοξενία ανθρώπων με ειδικές ανάγκες, μοναδικού στην Ελλάδα, που υποστηρίζουν με κοινή τους ανακοίνωση η Περιφερειακή Ενωση Τυφλών Ανατολικής Μακεδονίας και ο Σύλλογος Παραπληγικών Καβάλας φαίνεται ότι είναι εξαιρετική. Από την άλλη, οι ενδοιασμοί του τέως δημάρχου Στάθη Εριφυλλίδη για την ανάληψη της λειτουργίας ενός γηροκομείου με τόσο μεγάλο κόστος λειτουργίας φαντάζουν απολύτως δικαιολογημένοι. Επίσης, ενδιαφέρουσες φαντάζουν και οι άλλες προτάσεις, όπως αυτή για τη δημιουργία ενός κέντρου φροντίδας και φιλοξενίας νεφροπαθών, που θα μπορούσαν να συνδυάσουν τις διακοπές στην Καβάλα με τις συχνές αιμοκαθάρσεις. Με την αξιοποίηση σε τούτη την περίπτωση της Νεφρολογικής, που θα μπορούσε με λίγα μερεμέτια να ενταχθεί οργανικά στο νέο συγκρότημα. Ενδεχομένως δε, η δημοτική Αρχή μπορεί να σταθμίσει τα δεδομένα και να στραφεί σε άλλες επιλογές, που "έδειξε" η μελέτη της ΔΑΝΕΚ. Όπως η μετατροπή του σε Κέντρο Υγείας Αστικού Τύπου. Σε συγκρότημα κατοικιών. Σε εμπορικό κέντρο. Σε εκπαιδευτικό κέντρο.

Ένα είναι βέβαιο και απαράδεκτο. Ότι αν και ήταν γνωστό τοις πάσι ότι κάποια στιγμή το νέο Νοσοκομείο θα ολοκληρωνόταν, άρα θα έφτανε η ώρα να ληφθεί απόφαση τι μέλλει γενέσθαι με το κτίριο του κάτω Νοσοκομείου, ουδείς προνόησε. Ναι μεν έγινε μια μελέτη από τη ΔΑΝΕΚ, που προέκρινε κάποιες λύσεις, αλλά σε μια σοβαρή χώρα η απόφαση για την επόμενη χρήση του κτιρίου θα είχε ληφθεί από καιρό. Θα είχαν από καιρό συνταχθεί οικονομοτεχνικές μελέτες και ο δήμος θα ήταν ήδη έτοιμος για την επόμενη μέρα. Με μελέτες έτοιμες προς χρηματοδότηση. Ενδεχομένως δε, εάν τούτο ήταν εφικτό, με μελέτες ήδη ενταγμένες στο ΕΣΠΑ προς χρηματοδότηση για να μη χάνεται χρόνος.

Εστω κι έτσι, έστω και με καθυστέρηση, η δημοτική Αρχή βρίσκεται ενώπιον μιας σημαντικής πρόκλησης που πρέπει να απαντηθεί με διαφάνεια. Με λογισμό και μ' όνειρο κατά πώς έλεγε προεκλογικά ο Σιμιτσής. Σύντομα ναι. Βιαστικά όχι. Είναι πολλά τα λεφτά στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε. Και για τη σωστή αξιοποίησή του και για τη λειτουργία του.

Ενδεχομένως, είναι πολλά τα λεφτά που θα μπορούσε να κερδίσει η πόλη. Όπως και να χάσει.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Ποιος ο ρόλος της Αστυνομίας;

"Ήταν όλα υπέροχα. Οι οπαδοί του ΑΟΚ και του ΠΑΟΚ κάθονταν δίπλα-δίπλα φορώντας τα κασκόλ των ομάδων τους και παρακολουθούσαν με έκδηλο ενδιαφέρον το παιχνίδι. Κάποιοι μάλιστα οπαδοί των αντίπαλων ομάδων αντάλλασσαν πειράγματα για τις χαμένες ευκαιρίες. Στο τέλος αποχώρησαν ικανοποιημένοι από την ποιότητα του παιχνιδιού που παρακολούθησαν. Κάποιοι έφυγαν γρήγορα-γρήγορα για το σπίτι, αλλά πολλοί ήταν αυτοί που συνέχισαν τα πειράγματα στις ταβέρνες της γύρω περιοχής. Όσο για κάποιους ελάχιστους που παρ' ολίγο να παρεκτραπούν συμμορφώθηκαν άμεσα, φοβούμενοι την κατακραυγή της συντριπτικής πλειοψηφίας των φιλάθλων, αλλά και την άτεγκτη στάση της Αστυνομίας, που το ήξεραν καλά, δεν αστειεύεται".

Αυτό θα έπρεπε να είναι το ρεπορτάζ στον απόηχο του προχθεσινού παιχνιδιού στο "Ανθή Καραγιάννη". Δεν ήταν. Δυστυχώς και βεγγαλικά και δακρυγόνα ρίχτηκαν και αρκετά καθίσματα έσπασαν και ένταση υπήρχε, αν και το παιχνίδι δεν δικαιολογούσε εντάσεις. Ήταν όμως γνωστό ότι πολλοί φίλαθλοι πηγαίνουν στο γήπεδο για να εκτονωθούν. Ήταν επίσης γνωστό ότι οι οπαδοί του ΠΑΟΚ διακρίνονται για το ευερέθιστο του χαρακτήρα τους. Τούτων δοθέντων, όλα κύλησαν ομαλά ή περίπου ομαλά, σε μια χώρα που η καταστροφή δημόσιας υπηρεσίας, όπως τα καθισματάκια του "Ανθή Καραγιάννη" θεωρείται περίπου δεδομένη και φυσιολογική απώλεια. Αυτό που ήταν ανεπίτρεπτο και βαραίνει στο ακέραιο τις αστυνομικές αρχές ήταν η επιεικώς απαράδεκτη ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε το θέμα της εκκένωσης του γηπέδου.

Υπήρξαν μαχαλόμαγκες που επιτέθηκαν σε οπαδούς του ΑΟΚ γιατί -άκουσον, άκουσον- τόλμησαν να φορούν κασκόλ του ΑΟΚ. Αλλά τούτο θα έπρεπε να θεωρείται αναμενόμενο. Το εντελώς απαράδεκτο ήταν ότι η αστυνομία δεν προνόησε. Δεν σκέφθηκε το στοιχειώδες. Επιτρέποντας ουσιαστικά προπηλακισμούς και διακινδυνεύοντας τη δημιουργία επεισοδίων έξω από το γήπεδο χωρίς λόγο. Αλήθεια, αν η αστυνομία δεν είναι σε θέση να εγγυηθεί την ομαλή αποχώρηση των φιλάθλων από ένα γήπεδο, τότε ποιος ο ρόλος της;

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Οι ασπάλακες της αγοράς

Η παράταξη "Αγωνιστική Συσπείρωση" με επικεφαλής τον Θόδωρο Κοντογεωργίου ουδέποτε εξέδωσε και διένειμε ανακοίνωση εναντίον των "κληρονόμων", που τάχατες δεν μπορούν να εκπροσωπήσουν τον εμπορικό κόσμο της Καβάλας επειδή δήθεν δεν βιώνουν στο πετσί τους τα προβλήματα που ταλανίζουν τους υπόλοιπους. Τέτοιες άθλιες ανακοινώσεις ουδεμία σχέση έχουν με το ύφος και το ήθος του Κοντογεωργίου προσωπικά. Πολλώ δε μάλλον με το ήθος και την πορεία του ΚΚΕ. Του κόμματος στο οποίο ανήκει και το οποίο υποστηρίζει την παράταξη που ηγείται. Αλλά ανακοίνωση υπήρξε. Τη συνέταξαν κάτι ασπάλακες του εμπορικού κόσμου, που επιχείρησαν υποβολιμαία να τη χρεώσουν στην παράταξη του Κοντογεωργίου. Τι κι αν κέρδισαν ενδεχομένως κάτι φευγαλέες εντυπώσεις καταρχήν; Εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα στη μικρή κοινωνία της αγοράς, όπου -δεν υπολόγισαν- άπαντες γνωρίζονται με τα μικρά τους ονόματα. Μετά το πρώτο ξάφνιασμα και την προσεκτική ανάγνωση της ανακοίνωσης ήταν σαφές ότι δεν θα μπορούσε να ανήκει στον Κοντογεωργίου και στην παράταξή του.

Μα δεν είναι μόνο οι χαλκευμένες κατηγορίες και η επιχείρηση συκοφάντησης και των δύο παρατάξεων που κατέρχονται στις εκλογές της Πέμπτης και της Παρασκευής, διεκδικώντας τις ψήφους των εμπόρων της Καβάλας. Είναι και η συγκυρία, που καταδεικνύει το μέγεθος της ανευθυνότητας των συντακτών της ανακοίνωσης. Η αγορά στενάζει εν μέσω της μεγαλύτερης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης των τελευταίων δεκαετιών. Οι έμποροι της Καβάλας αγωνίζονται με κάθε τρόπο να κρατηθούν σε τούτους τους χαλεπούς καιρούς πιεζόμενοι και από τα μεγάλα πολυκαταστήματα και αλυσίδες που εξαπλώνονται σε όλη την ελληνική επικράτεια και από την έλλειψη ρευστότητας των καταναλωτών. Στην Καβάλα το αδιέξοδο γίνεται ακόμα μεγαλύτερο εξαιτίας των υπέρογκων ενοικίων των καταστημάτων επί της οδού Ομονοίας.

Κι όμως σε τούτη τη συγκυρία, αυτοί οι ασπάλακες χτύπησαν δίχως δισταγμό. Δίχως τσίπα. Μα και δίχως μυαλό. Διότι δεν σκέφτηκαν το στοιχειώδες. Μια ανακοίνωση, που στόχο έχει να συκοφαντήσει την Ενωτική Κίνηση Εμπόρων με επικεφαλής τον Χρήστο Ηλιάδη, την οποία δε συνέταξε η Αγωνιστική Συσπείρωση με επικεφαλής τον Θόδωρο Κοντογεωργίου, δεν μπορεί παρά να ανήκει σε όσους θα συνέφερε κάτι τέτοιο παραμονές εκλογών.

Εν τέλει φωτογράφισαν εαυτόν.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Καλά τα καταφέρανε

Ο απόηχος των επεισοδιακών διαδηλώσεων του τελευταίου διημέρου ανά την Ελλάδα δεν θα μπορούσε να μείνει ασχολίαστος από τους θαμώνες του Ψηφιακού Καφενείου "Η Καβάλλα". Ετούτου του φανταστικού μεν, ψηλοτάβανου δε, χώρου διαλόγου κάπου στο Ιντερνετ, που προσφέρει έναν πολυπρόσωπο σχολιασμό της επικαιρότητας. Ο καφετζής έψησε τα κατά κανόνα σκέτα καφεδάκια και η συζήτηση αρχίνησε:

ΜΑΝΩΛΗΣ: Το θέαμα χθες στην πορεία που έγινε στην Καβάλα ήταν γελοίο. Η πόλη είχε γεμίσει με αστυνομικούς με πολιτικά, που άλλοι φορούσαν κουκούλες, άλλοι είχαν χωμένη τη μούρη τους σε κασκόλ και άλλοι -οι λιγότεροι- παρακολουθούσαν ένστολοι τα τεκταινόμενα.

ΜΑΡΙΑ: Πράγματι, υπήρχε και το γελοίον του πράγματος, αλλά εν τέλει η αστυνομία έκανε τη δουλειά σωστά και ας σκλήριζε χθες το πρωί από τα κανάλια η Κανέλλη. Ούτε εμένα μου αρέσει η αστυνομοκρατία, αλλά πέστε μου τι να έκανε η Αστυνομία; Να τους άφησε να ξανακάψουν την Αθήνα, στο όνομα του Αλέξη;

ΝΙΚΟΣ: Αυτό είναι το αποτέλεσμα της δράσης των αριστερίστικων γκρουπούσκουλων του αντιεξουσιαστικού χώρου. Εφτασαν στο σημείο την πλειοψηφία των πολιτών να επιχαίρει για τις προληπτικές προσαγωγές υπόπτων.

ΣΟΦΙΑ: Αλήθεια, αυτοί που φωνάζουν και καταγγέλλουν τη στάση της Αστυνομίας, διανοούνται τι θα γινόταν αν η Αστυνομία παρακολουθούσε διακριτικά τα τεκταινόμενα; Εδώ, με δεκάδες προληπτικές προσαγωγές και δρακόντεια μέτρα ασφαλείας χτυπήθηκαν δεκάδες μαγαζιά στο κέντρο της Αθήνας και κατέληξε ο πρύτανης στην εντατική.

ΒΑΣΙΛΗΣ: Το πράγμα έχει πια ξεφύγει. Τα επεισόδια των τελευταίων χρόνων δεν είναι τις περισσότερες φορές αυθόρμητο ξέσπασμα επαναστατημένων νεαρών. Είναι επιχειρήσεις καλά οργανωμένες από ομάδες κρούσης "αντιεξουσιαστών". Μοναδική απάντηση είναι η αντιμετώπισή τους από καλά οργανωμένες ομάδες κρούσης αστυνομικών.

ΓΡΗΓΟΡΗΣ: Ετσι φτάνουμε στο σημείο τον Ελληνα πολίτη, που έχει για ιστορικούς λόγους μια έμφυτη αλλεργία στους κατασταλτικούς μηχανισμούς, να θεωρεί μονόδρομο τη λήψη αυστηρών μέτρων από την Αστυνομία. Καλά τα καταφέρανε.

ΝΙΚΟΣ: Μάλιστα με το χτύπημα κατά του πρύτανη έδωσαν λαβή στη Νέα Δημοκρατία να θέσει πάλι επί τάπητος το θέμα της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου. Τελικά οι πιο πιστοί σύμμαχοι του ΛΑΟΣ είναι οι αντιεξουσιαστές. Είναι αυτοί, που κρατούν τον Καρατζαφέρη στο προσκήνιο.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Ποιος να τον υποστηρίξει;

Η επιμονή του πρώην δημάρχου Καβάλας Στάθη Εριφυλλίδη να κατέλθει και πάλι ως υποψήφιος για τον δήμο Καβάλας και το άδειασμά του από τον Αχιλλέα Καραγκιοζόπουλο ήταν χθες το αντικείμενο της συζήτησης μεταξύ των θαμώνων του Ψηφιακού Καφενείου "Η Καβάλλα". Αυτού του φανταστικού μεν, ψηλοτάβανου δε, χώρου διαλόγου κάπου στο Ιντερνετ, που προσφέρει έναν πολυπρόσωπο σχολιασμό της πολιτικής και όχι μόνο επικαιρότητας. Ο καφετζής έψησε τα κατά κανόνα σκέτα καφεδάκια, και η συζήτηση αρχίνησε:

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ: Σιγά την έκπληξη. Ο Στάθης και οι συν αυτώ έχουν κάθε δικαίωμα να λένε τα δικά τους, αλλά η Νέα Δημοκρατία τώρα με τον Αντώνη Σαμαρά, όπως και στην περίπτωση που εκλεγόταν η Ντόρα Μπακογιάννη φυσικά, δεν πρόκειται να κάνει παιχνιδάκια στους δήμους. Αλλωστε, δεν έχει το περιθώριο να υποστεί νέα συντριβή στο επίπεδο της αυτοδιοίκησης.

ΚΙΚΗ: Ναι, αλλά η κινητικότητα του Στάθη αποθαρρύνει τους άλλους διεκδικητές. Είδατε ότι ο Κώστας Αντωνιάδης δηλώνει πλέον ότι η αυτοδιοίκηση δεν είναι πια στις άμεσες προτεραιότητές του, ενώ και ο Θόδωρος Μαρκόπουλος δεν δείχνει να βιάζεται.

ΝΙΚΟΣ: Ετσι κι αλλιώς ουδείς βιάζεται πια στη Ν.Δ. Περιμένουν όλοι να δουν τι θα γίνει με τον νέο αρχηγό, που ηγείται -μην το ξεχνάμε- στελεχών του κόμματος, που στήριξαν στη συντριπτική τους πλειοψηφία την αντίπαλό του. Δεν είναι εύκολο αυτό, ούτε για αυτόν, ούτε για εκείνους.

ΣΟΦΙΑ: Θα τη βρουν την άκρη. Τα μεγάλα κόμματα εξουσίας είχαν, έχουν και θα έχουν τον τρόπο τους.

ΝΙΚΟΣ: Μην ανοίγεσαι. Δεν υπάρχουν δεδομένα και βεβαιότητες στην πολιτική όπως εξάλλου περίτρανα κατέδειξε ο θρίαμβος του Αντώνη Σαμαρά. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η πορεία του Εριφυλλίδη προς το χρίσμα είναι εξαιρετικά δύσκολη.

ΚΙΚΗ: Μα αν αδειάσουν τον Εριφυλλίδη, ποιος προλαβαίνει να ετοιμαστεί; Σας θυμίζω ότι οι εκλογές θα γίνουν τον Οκτώβρη.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ: Ακόμα κι αν η επιλογή ενός νέου άφθαρτου προσώπου έχει αυτή την αδυναμία, στη Νέα Δημοκρατία θα προτιμήσουν να διακινδυνεύσουν μια ήττα με προοπτικές, από μια ήττα εξασφαλισμένη και δίχως προοπτική. Οι φίλοι του Στάθη έχουν κάθε δικαίωμα να λένε τα δικά τους, αλλά στην τελική κρίση θα παίξουν ρόλο οι αριθμοί. Ποιος θα υποστηρίξει αυτόν που όντας δυο τετραετίες δήμαρχος πήρε 30% την πρώτη Κυριακή και 38% τη δεύτερη; Ουδείς.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Ούτε μια αράδα

"Η εξέγερση του περσινού Δεκέμβρη έφερε στην επιφάνεια με τον πιο ηχηρό τρόπο τα αδιέξοδα μιας ολόκληρης γενιάς", τονίζεται απολύτως εύστοχα στην ανακοίνωση των νεολαίων του ΣΥΡΙΖΑ Καβάλας, με την οποία καλούνται οι νέοι να συμμετέχουν σε δυο συγκεντρώσεις με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη δολοφονία του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από αστυνομικούς. Πράγματι, η δολοφονία του νεαρού πέρυσι στις 6 Δεκεμβρίου στα Εξάρχεια λειτούργησε ως η θρυαλλίδα για το αυθόρμητο ξέσπασμα μιας ολόκληρης γενιάς, που βγήκε μαζικά στους δρόμους εκφράζοντας θυμό, αγωνία, απόγνωση για το σήμερα και το αύριο. Για το σήμερα του άθλιου ελληνικού δημόσιου σχολείου, που παρά τις φιλότιμες προσπάθειες δασκάλων φωτισμένων, που υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν, δεν ανταποκρίνεται στο ρόλο του. Για την καθημερινότητα του πήγαινε έλα από φροντιστήριο σε φροντιστήριο και από ωδείο σε γυμναστήριο. Για τα προβλήματα που δημιουργεί στις οικογενειακές σχέσεις η εξαθλίωση των εργαζομένων και η ολοένα αυξανόμενη ανεργία. Για την ανυπαρξία προοπτικής. Ελπίδας. Ονείρου. Στόχων. Ουδέποτε ο δρόμος της επαγγελματικής καταξίωσης ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά δεν υπήρχε και το μέλλον των "500" και των "700" ευρώ.

Οι πιτσιρικάδες, που με αφορμή τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου βγήκαν να διαδηλώσουν μαζικά στους δρόμους, διαδήλωσαν για όλα αυτά. Για το σκοτεινό τους μέλλον. Για το αγέλαστο παρόν. Αλλά το απολύτως δικαιολογημένο ξέσπασμα του περασμένου Δεκεμβρίου γρήγορα ξεστράτισε. Δίπλα, μαζί, παράλληλα με τις μαθητικές διαδηλώσεις, οι κουκουλοφόροι έδωσαν το δικό τους στίγμα. Εκαψαν περίπτερα και μικρομάγαζα, πλιατσικολόγησαν, έβαλαν φωτιά στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ τόλμησε να σταθεί στο πλευρό των εξεγερμένων, αλλά δεν κατάφερε να διαχωρίσει πλήρως τη θέση του από τα έκτροπα και το πλήρωσε πολιτικά.

Τώρα, έναν χρόνο μετά από εκείνα τα γεγονότα, στην ανακοίνωση αυτή δεν υπάρχει ούτε μια αράδα αποδοκιμασίας της δράσης των κουκουλοφόρων. Έναν χρόνο μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται να διαχωρίσει τη δίκαιη οργή των νεαρών διαδηλωτών από τα ουκ ολίγα κρούσματα τυφλής βίας, που έστρεψαν εν τέλει εναντίον των διαδηλωτών το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας.

Ένα χρόνο μετά, οι νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ καλούν σε διαδηλώσεις με σύνθημα "δικιά σας η κρίση, εξέγερση η λύση". Εύγλωττο, αλλά απαιτείται διευκρίνιση. Τώρα. Πριν τις διαδηλώσεις. Ξέσπασμα ειρηνικό και μαζικό δίχως βία; Ή επιτρέπεται ακόμα και η βία εναντίον δικαίων και αδίκων;

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Αφιλόξενη Καβάλα

Υπέροχα το έθεσε χθες ο πρόεδρος των παραπληγικών και των ατόμων με κινητικές αναπηρίες Τάσος Βυζικίδης: "Οι πόλεις δεν είναι αφιλόξενες από μόνες τους. Οι άνθρωποι τις κάνουν έτσι και η Καβάλα δυστυχώς είναι αφιλόξενη..." Είναι βέβαιο ότι οι κύριες ευθύνες βαραίνουν τους κυβερνώντες. Είναι βέβαιο ότι δεν φταίνε οι Καβαλιώτες για το γεγονός ότι το κέντρο της Καβάλας είναι αδιάβατο και οι περισσότερες υπηρεσίες απροσπέλαστες, ενώ η κατάσταση στις γειτονιές είναι απλά εφιαλτική. Δε φταίει όμως καμμία αρχή όταν ο ασυνείδητος Καβαλιώτης κλείνει ράμπα αναπήρου. Δεν φταίει καμμία αρχή για το γεγονός ότι ελάχιστοι σέβονται συνειδητά τη σήμανση για τα πάρκινγκ των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Από την άλλη, το γεγονός αυτό δε δικαιολογεί τον χαμηλότατο δείκτη ευαισθησίας των πολιτικών για τα προβλήματα των ανθρώπων αυτών, που ζουν δίπλα μας, μαζί μας. Των ανθρώπων αυτών, που δεν πρέπει να ξεχνάμε, έχουν τα ίδια απολύτως δικαιώματα με μας. Αυτής της κατηγορίας των ανθρώπων, στις τάξεις της οποίας -μην το ξεχνάμε- μπορεί ανά πάσα στιγμή να προσχωρήσουμε εξαιτίας ενός λάθους. Μιας κακής σύμπτωσης ή συγκυρίας.

Θα ήταν άδικο να μη γίνει αναφορά στο ηχητικό σήμα που μπήκε σε φανάρια του κέντρου για τους τυφλούς. Στους οδηγούς όδευσης στο λιμάνι, που δημιουργήθηκαν επίσης για τους τυφλούς. Στις ράμπες, που μπορεί να κλείνονται συχνά-πυκνά, αλλά τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια υπάρχουν και μάλιστα αυξάνονται. Μόνο που ετούτα τα λίγα που έχουν γίνει μοιάζουν σταγόνα στον ωκεανό των προβλημάτων των ανθρώπων αυτών, που πρέπει να το ξαναπούμε ώσπου να το χωνέψουμε: Εχουν ίσα δικαιώματα ως Ελληνες πολίτες με όλους μας.

Πρόκειται εν τέλει για έναν φαύλο κύκλο, που παραπέμπει στο κλασικό ερώτημα για την κότα και το αυγό. Είναι η Πολιτεία που φταίει πρώτα και κύρια για την ανυπαρξία μιας ολοκληρωμένης πολιτικής για το σεβασμό στα δικαιώματα των ανθρώπων αυτών, που είναι κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα. Είναι οι Δήμοι και οι Νομαρχίες, που με ελάχιστες εξαιρέσεις αδιαφορούν προκλητικά. Η απάντηση είναι απλή: Αν μια μέρα όλοι όσοι ζουν σε τούτη την πόλη σέβονταν σε κάθε τους κίνηση τους ανθρώπους με αναπηρία όλα θα ήταν διαφορετικά. Ακόμα και οι εκπρόσωποί τους σε δήμους, νομαρχίες και Βουλή και οι προτεραιότητές τους.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Ιστορίες πολιτικής προδοσίας

"Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός από τον ευεργετηθέντα αχάριστο". Ρήση πανάρχαια του Ηράκλειτου, που συχνά-πυκνά βρίσκεται στην αιχμή της πολιτικής επικαιρότητας. Ο επί 16 χρόνια δήμαρχος Καβάλας Λευτέρης Αθανασιάδης είχε κορνιζώσει το ρητό και το είχε αναρτημένο σε περίοπτη θέση. Πρόσφατα ήρθε και πάλι στο προσκήνιο, με αφορμή τη χρόνια διαμάχη του νέου προέδρου της Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά με τον Κώστα Μητσοτάκη, εξαιτίας της "προδοσίας" του Σαμαρά το 1993 στον άνθρωπο που τον έκανε υπουργό Εξωτερικών στα 35 του. Σε τούτη τη ρήση αναφέρεται αναμφιβόλως και η πρόσφατη δήλωση του πρώην βουλευτή και υπουργού Γιώργου Καλαντζή ότι μετάνιωσε που στις νομαρχιακές εκλογές του 1998 δεν πρότεινε ως υποψήφιο νομάρχη τον Δημήτρη Χριστοφιλογιάννη. Τι κι αν ο κ. Καλαντζής διέψευσε ότι η δήλωση είχε στόχο τον νομάρχη Θόδωρο Καλλιοντζή; Χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει. Ο ωφελημένος από την τότε στάση του κ. Καλαντζή ήταν ο Καλλιοντζής, άρα το "mea culpa" του πρώην βουλευτή, αυτόν αφορά.

Οι ιστορίες προδοσίας, που συνδέονται με τη διαχρονική ρήση είναι πάντα ενδιαφέρουσες. Από τον μυθολογικό Τάνταλο, που δεν δίστασε να σφάξει τον γιο του Πέλοπα και να τον προσφέρει στους Θεούς του Ολύμπου, μέχρι τη σφαγή της Κλυταιμνήστρας από το γιο της, τον Εφιάλτη που πρόδωσε τους "300" και τον βασιλιά της Σπάρτης Δημάρατο, που δεν δίστασε να βοηθήσει τον Δαρείο και τον Ξέρξη. Τον Βρούτο που σκότωσε τον Καίσαρα και βρήκε τον θάνατο στους Φιλίππους. Tον Ιούδα που πρόδωσε τον Ιησού για τριάκοντα αργύρια και τον Πήλιο Γούση, που πρόδωσε το Σούλι.

Ωραίες ιστορίες, υπέροχες αφηγήσεις, που όμως δεν προσφέρονται για πολιτικά συμπεράσματα. Διότι στη ζωή, όπως και στην πολιτική, δεν υπάρχουν ούτε χάρες, ούτε οφειλές. Εν προκειμένω, όταν ο Καλαντζής υποστήριζε αναφανδόν την υποψηφιότητα του Καλλιοντζή, ακόμα και αν ήταν αυτός που την επέβαλλε, δεν τό 'κανε επειδή απλώς τον εκτιμούσε. Στήριξε τη συγκεκριμένη υποψηφιότητα επειδή έτσι έκρινε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή ότι υπηρετούνταν καλύτερα το συμφέρον του κόμματός του. Ενδεχομένως και το δικό του.

Και τούτο δεν αφορά μόνο τη συγκεκριμένη περίπτωση. Κανείς δεν είναι κανενός, κατά το γνωστό άσμα και κανείς δε χρωστάει κανενός στην πολιτική.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Αθώος μετά τη σταύρωση

Οι θαμώνες του Ψηφιακού Καφενείου "Η Καβάλλα", αυτού του φανταστικού μεν, ψηλοτάβανου δε, χώρου διαλόγου κάπου στο Ιντερνετ, που προσφέρει έναν πολυπρόσωπο σχολιασμό της επικαιρότητας έμειναν άναυδοι όταν πληροφορήθηκαν την αθώωση του διευθυντή του δημοτικού σχολείου, που κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε κύκλωμα διακίνησης παιδικού πορνογραφικού υλικού. Ο καφετζής έψησε τα κατά κανόνα σκέτα καφεδάκια για να μη χάνεται η γεύση του αφεψήματος και η συζήτηση αρχίνησε:

ΝΙΚΟΣ: Εγινε πρώτη είδηση πανελλαδικά, τον ξεσκίσαμε άπαντες πριν εκδικαστεί η υπόθεσή του και χθες αθωώθηκε. Πείτε μου τώρα πώς θα κυκλοφορήσει αυτός ο άνθρωπος στη μικρή κοινωνία που ζει;

ΣΟΦΙΑ: Το πρόβλημα είναι περισσότερο των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας και πολύ λιγότερο των μικρών κοινωνιών. Αλλωστε, η μικρή κοινωνία στην οποία αναφέρεσαι τον στήριξε από την πρώτη στιγμή γιατί τον ήξερε. Αλλωστε, αυτούς τους ανθρώπους ευχαρίστησε μετά την αθώωσή του.

ΚΩΣΤΑΣ: Το πρόβλημα δεν είναι των μέσων που ανέδειξαν την είδηση δίχως περιττές υπερβολές. Δεν είναι των μέσων που δεν έσπευσαν να "ξεσκίσουν" το θέμα. Εν προκειμένω, το πρόβλημα είναι στην Υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και την Ιντερπολ, που ελαφρά τη καρδία συνέταξαν τόσο βαρύ κατηγορητήριο.

ΓΙΑΝΝΗΣ: Δηλαδή, τι θες να κάνει το μέσο, όταν η είδηση είναι ότι κατηγορείται διευθυντής δημοτικού σχολείου για συμμετοχή σε κύκλωμα διακίνησης παιδικής πορνογραφίας; Να αποκρύψει την είδηση; Να την κάνει γαργάρα;

ΒΙΚΥ: Δεν ξέρω τι να κάνετε. Αυτό που ξέρω είναι ότι χρειάζεται πολλή προσοχή από όλους. Δεν μπορείτε να παίζετε έτσι με τους ανθρώπους.

ΚΩΣΤΑΣ: Αυτά να τα πείτε στις αρχές, που έσπευσαν να εξαπολύσουν τόσο βαρύ κατηγορώ, παραβλέποντας ότι τα "κλικ" στις ύποπτες ιστοσελίδες ήταν πολύ μικρής διάρκειας όπως δέχθηκε χθες το δικαστήριο. Τόσης, που δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί κατηγορία.

ΝΙΚΟΣ: Ας κρατήσουμε αυτές τις επισημάνσεις, καθώς και την αυτοκριτική του ίδιου του δασκάλου. Εξαιρετικό εργαλείο το Ιντερνετ, αλλά μπορεί να σε εκθέσει ανά πάσα στιγμή. Ας μην ξεχνιόμαστε. Όλες μας οι κινήσεις παρακολουθούνται ανελλιπώς.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Στην εποχή των απόντων

Ζούμε στην εποχή των απόντων. Οι απουσίες μετράνε περισσότερο από τις απουσίες. Οι σιωπές είναι που πείθουν. Κρείττον σιγάν. Ή λαλείν μάτην. Ο θρίαμβος του Αντώνη Σαμαρά στις προχθεσινές εκλογές για την ανάδειξη αρχηγού στη Νέα Δημοκρατία είναι ο θρίαμβος της λήθης έναντι της μνήμης. Της ασυνέπειας έναντι της συνέπειας. Μα είναι και σημάδι των καιρών. Η λεγόμενη κοινή γνώμη, οι πολλοί, δεν στέκονται πια πολύ σε τέτοια ζητήματα. Δεν εξετάζουν ιδιαίτερα την πορεία ενός εκάστου και τη διαδρομή του. Εκτίμησαν τη σιωπή του Σαμαρά στις τελευταίες εκλογές, από τον αγώνα της Ντόρας Μπακογιάννη στην πρώτη γραμμή. Ηθελαν ανατροπή και επέλεξαν τον απόντα.

Θα ήταν όμως άδικο να περιοριστεί κανείς στις εξελίξεις της Ν.Δ. Η σημασία της απουσίας τείνει να γίνει δόγμα εφαρμοσμένης πολιτικής και για το ΠΑΣΟΚ. Σχεδόν δυο μήνες μετά τον εκλογικό θρίαμβο της 4ης Οκτωβρίου και ακόμα δεν έχουν τελειώσει με τον ορισμό γενικών γραμματέων Περιφερειών. Αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι εν προκειμένω ότι ούτε το σκεπτικό της απουσίας έχει αναλυθεί, ούτε εναλλακτικός τρόπος λειτουργίας των περιφερειών έχει εφευρεθεί. Με συνέπεια την οργή των δημοτικών αρχόντων, που δεν έχουν πού να αποταθούν. Δεν κουνιέται φύλλο.

Οι απόντες όμως δίνουν τον τόνο και στην Αριστερά. Ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος, αφού απείχε επιδεικτικά από την τελευταία προεκλογική περίοδο επέστρεψε δριμύτερος στο ρόλο του τιμητή και κατηγόρησε με άνεση περισσή αυτούς που έδωσαν μάχες προεκλογικά ότι δεν τα κατάφεραν. Με την ίδια καταπληκτική άνεση εγκαλεί πρώην συντρόφους του γιατί τάχατες υπερψήφισαν τη συνθήκη του Μάαστριχτ, αν και ο ίδιος έφαγε τα νιάτα του στα έδρανα του Ευρωκοινοβουλίου, δίνοντας μάχες ως ευρωκομμουνιστής. Κι όμως αυτός είναι που στρέφεται εναντίον όσων επιμένουν να λειτουργούν και να δρουν ως ευρωπαϊστές αριστεροί.

Οσοι αναζητούν τη συνέπεια, αξίες σταθερές στο χρόνο, δεν έχουν παρά να ασχοληθούν εν τέλει με το ποδόσφαιρο, που παρά τους στημένους αγώνες, τα στοιχήματα, τους ανίκανους διαιτητές έχει σταθερές. Όπως οι ήττες του ΠΑΟΚ του Φερνάντο Σάντος με τους τρεις μεγάλους της Αθήνας. Ή το κόμπλεξ του Παναθηναϊκού έναντι του Ολυμπιακού. Όλα αυτά τα χρόνια αλλάζουν οι παίκτες και οι προπονητές, όχι όμως και οι συνήθειες.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More