Είναι
μύθος το πιθάρι των Δαναϊδών. Οι κόρες του Δαναού μπορεί στην αρχή όντως να μαρτύρησαν
προσπαθώντας να γεμίσουν το τρύπιο πιθάρι, αλλά με τον καιρό συνήθισαν. Και όχι
μόνο. Έχοντας δεδομένο το τρύπιο του πιθαριού βολεύτηκαν μια χαρά με την
έλλειψη στόχου. Δεν υπήρχε πια λόγος βιασύνης και άγχους περισσού. Όταν
ξέρεις ότι το πιθάρι δεν γεμίζει, δεν βιάζεσαι. Δεν θέτεις στόχους. Δεν
αντιμετωπίζεις διλήμματα, προβλήματα, αδιέξοδα. Όλα βαίνουν καλώς και ομαλώς.
Κάποτε η θεϊκή κατάρα άρθηκε. Ο τρύπιος πάτος αντικαταστάθηκε. Το πιθάρι σύντομα γέμισε. Η
χαρά όμως δεν κράτησε. Γιατί ναι μεν το πιθάρι επιτέλους γέμισε,
αλλά η νέα πραγματικότητα έφερε προβλήματα που οι κόρες του Δαναού ούτε
περίμεναν, ούτε εν τέλει ήθελαν ή ήταν σε θέση να διαχειριστούν. Το πρώτο ήταν
ο στόχος του γεμίσματος του πιθαριού, που όσο και να το κάνεις προκαλούσε
άγχος. Σύντομα ήρθαν ενώπιον μιας νέας πολυσύνθετης πραγματικότητας. Πού θα
πάνε τα νερά; Πώς πρέπει να διατεθούν; Σε ποιες χρήσεις; Με ποια προτεραιότητα;
Η χαρά της πλήρωσης του πιθαριού ακυρώθηκε από τις πρωτόφαντες ευθύνες «της πρώτης
φοράς» του πιθαριού.
Ουδείς
γνωρίζει πότε οι κόρες του Δαναού ξανάνοιξαν τις τρύπες. Πότε εν τέλει
αποφασίστηκε. Πώς μεθοδεύτηκε. Αλλά ο «τετρημένος πίθος» επανήλθε στην
προτεραία κατάσταση και μάλιστα με περισσότερες τρύπες για σιγουριά και ουδείς πλέον είχε τον πονοκέφαλο των ευθυνών που συνεπάγεται το γεμάτο πιθάρι. Έτσι
ξαφνικά εξέλιπεν ο νταλκάς της διάθεσης του πλεονάζοντος ύδατος, με στόχους
συγκεκριμένους και απτούς. Οπότε οι κόρες του Δαναού απαλλαγμένες πια από το
άγχος ανέλαβαν με περισσή χαρά τα παλιά καθήκοντα. Ξανάρχισαν να γεμίζουν εις
μάτην τον «τετριμμένον πίθον» με τη βεβαιότητα αυτού που γνωρίζει πως δεν
πρόκειται να αντιμετωπίσει αδιέξοδα με την πλήρωση του πιθαριού και τη διάθεση
του πλεονάζοντος ύδατος.
Καβάλα
24/11/2023
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου