Για τα στρατόπεδα

Με την επιφύλαξη που επιβάλλει κάθε κυβερνητική εξαγγελία σε τούτη τη χώρα, τούτη τη φορά το στρατόπεδο "Ασημακοπούλου" φαίνεται ότι περνά στο δήμο Καβάλας. Η ανακοίνωση του γραφείου του Καβαλιώτη υφυπουργού Υγείας Μιχάλη Τιμοσίδη την περασμένη εβδομάδα δε μοιάζει με τις συνηθισμένα πολιτικά πυροτεχνήματα για τη δημιουργία των εντυπώσεων, ενώ και η στάση του δημάρχου Καβάλας Κωστή Σιμιτσή, που δεν έσπευσε να θριαμβολογήσει δείχνει πως όντως κάτι τρέχει. Το μόνο που είπε ο δήμαρχος είναι ότι απομένει πια στο δήμο να καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση για την αξιοποίηση του στρατοπέδου. Μακάρι. Οι εκτάσεις που είχαν παραχωρηθεί πριν από δεκαετίες στον Ελληνικό Στρατό, ή έστω είχαν αγοραστεί κανονικότατα όπως υποστηρίζουν οι αξιωματούχοι του Ελληνικού Στρατού πρέπει να παραχωρηθούν, έστω να εξαγοραστούν με τίμημα αντίστοιχο αυτού που εξαγοράστηκαν προκειμένου να αποδοθούν προς τους πολίτες. Είναι φιλέτα απολύτως απαραίτητα για να ανασάνουν τα κέντρα των πόλεων, που πριν από δεκαετίες κρίθηκε ότι έπρεπε να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες του στρατού με στόχο την έγκαιρη πάταξη του "εσωτερικού εχθρού".

Μα στο μεταξύ τα πάντα έχουν αλλάξει. Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι προς ποια κατεύθυνση θα κινείται η πρόταση του δήμου Καβάλας. Τα μηνύματα που έχουν εκπεμφθεί μέχρι σήμερα είναι αντιφατικά. Ο Κωστής Σιμιτσής έχει δηλώσει ότι στα στρατόπεδα θα γίνουν χώροι πράσινου και αναψυχής και θα αξιοποιηθούν τα υπάρχοντα κτίρια, που άλλωστε είναι χαρακτηριστικά αρχιτεκτονικά δείγματα της εποχής τους. Παράλληλα όμως με τούτη τη δήλωση έγιναν κατ' επανάληψη συσκέψεις στο πλαίσιο του προγράμματος FATE για την αξιοποίηση των στρατοπέδων, που δικαίως δικαιολογούν ανησυχία.

Επίσης, επεκτατικές διαθέσεις ανάλογες του δήμου, που τα τελευταία χρόνια "καταλαμβάνει" με τη συναίνεση του στρατού χώρους του στρατοπέδου, επιδεικνύει και η Ελληνική Αστυνομία, οχήματα της οποίας μπαινοβγαίνουν στο χώρο. Η στάση αυτή, με δεδομένη την αναγκαιότητα μετεγκατάστασης της Αστυνομικής Διεύθυνσης από το κτίριο της οδού Ομονοίας δημιουργεί δικαιολογημένα συνειρμούς.

Το αύριο του στρατοπέδου "Ασημακοπούλου", καθώς και των υπολοίπων εκτάσεων εντός του οικιστικού ιστού ετούτης της τσιμεντούπολης δεν μπορεί να αποφασιστεί κεκλεισμένων των θυρών. Η δημοτική Αρχή οφείλει από να βιαστεί να καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση στην Πολιτεία για να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία, που -όπως φαίνεται- είναι ευνοϊκή για την παραχώρηση του στρατοπέδου. Παράλληλα όμως, οφείλει να ανοίξει άμεσα το διάλογο ή έστω να παρουσιάσει τα σχέδιά της ενώπιον της κοινωνίας.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Περιπέτεια με λέξεις

Η κρίση ζητά απαντήσεις. Οι απαντήσεις λέξεις. Αυτές τις λέξεις, που χρειάζονται τα σημερινά παιδιά, οι πολίτες του αύριο, για να απαντήσουν στα αδιέξοδα των καιρών, θα αναζητήσουν σήμερα και αύριο στο Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής, που διοργανώνει για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά η "Ε" με την αρωγή των διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Το καθιερωμένο πια Εργαστήρι, που προετοιμάζει τα παιδιά για τον ετήσιο Διαγωνισμό Μαθητικού Διηγήματος, που διοργανώνει η "Ε" για 10η συνεχόμενη χρονιά. Στα προηγούμενα χρόνια, τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν για τη λογοτεχνική γραφή με τους Θόδωρο Γρηγοριάδη, Μαρία Κυρτζάκη, Σώτη Τριανταφύλλου και Γιάννη Ατζακά. Φέτος, ενόψει του θεατρικού διηγήματος στο οποίο θα διαγωνιστούν με θέμα "Είμαι γλάρος", τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν με δυο μάστορες της θεατρικής γραφής, τον Στρατή Πανούριο και τον Ανδρέα Στάικο.

Η πρώτη ύλη υπάρχει και μάλιστα με τα χρόνια καλά δουλεμένη. Τα χρόνια που προηγήθηκαν, πολλά παιδιά, παρακινούμενα από τους γονείς και τους δασκάλους του, αλλά και με αφορμή αυτό τον διαγωνισμό μπήκαν στη διαδικασία της γραφής. Των μυστικών της. Αναμετρήθηκαν με τη γλώσσα στο λιγοστό ελεύθερο χρόνο που διαθέτουν και τα κατάφεραν καλά, με την ενθάρρυνση εκπαιδευτικών, που δεν αρκούνται στη διεκπεραίωση του αναλυτικού προγράμματος.

Η περιπέτεια του φετινού διαγωνισμού, που ξεκινά και τυπικά σήμερα και αύριο στο θέατρο "Αντιγόνη Βαλάκου", θα έχει και φέτος μόνο νικητές. Όχι μόνο όσους καταφέρουν να διακριθούν με τα γραπτά τους. Αλλά και όλους τους συμμετέχοντες. Όλα τα παιδιά, που θα μπουν στη διαδικασία να γράψουν, να διαβάσουν έστω και ένα θεατρικό έργο, ακόμα και αν στο τέλος δεν τολμήσουν να εκτεθούν με το γραπτό τους. Να αντισταθούν με λέξεις στη βαρβαρότητα. Τους συγγραφείς, που θα έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν με ένα τόσο δυναμικό κοινό. Τους εκπαιδευτικούς, που θα πάρουν και φέτος τη χαρά της δημιουργίας, απαλλαγμένοι από το άχθος της διεκπεραίωσης μιας ύλης, που στόχο δεν έχει τη χαρά της δημιουργίας, αλλά την παραγωγή "εργαλείων" ικανών να περνούν από τη δοκιμασία των αλλεπάλληλων εξετάσεων διά βίου.

Αυλαία και πάμε. Η περιπέτεια ξαναρχίζει.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Σύνθετα προβλήματα

Η αξίωση των συνδικαλιστών της ΔΕΗ να προχωρήσει η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων λιγνίτη στη Δράμα κόντρα στην εκφρασμένη εδώ και δεκαετίες ομόθυμη θέληση των κατοίκων του νομού είναι απτή απόδειξη και των αδιεξόδων του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά και των πολύπλοκων ζητημάτων των καιρών, που δεν απαντώνται πλέον με ένα ναι ή με ένα όχι. Για την ακρίβεια ουδέποτε τα προβλήματα μπορούσαν στα σοβαρά να απαντηθούν με ένα ναι ή με ένα όχι, αλλά επί δεκαετίες κυριάρχησαν λογικές του τύπου "το δίκιο του εργάτη και της εργατικής τάξης" και η αναγωγή των συνδικάτων σε αυθεντία. Μόνο που δεν είναι έτσι πια. Πριν από δεκαετίες, το ζητούμενο ήταν έτσι απλά η δημιουργία θέσεων εργασίας για την εργατιά και κατόπιν οι αγώνες για την υπεράσπιση των δίκαιων αιτημάτων της.

Σήμερα, μετά από δεκαετίες βιασμού του περιβάλλοντος, το οποίο οι περισσότεροι πλέον -έστω στη θεωρία- αποδέχονται ότι το δανειστήκαμε από τους προγόνους μας και οφείλουμε να το παραδώσουμε όπως το παραλάβαμε στους απογόνους μας, το ζητούμενο δεν είναι απλά η δημιουργία θέσεων εργασίας. Εν μέσω τέτοιας κρίσης, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας θεωρείται και είναι απολύτως αναγκαία, αλλά υπό προϋποθέσεις, με πρώτη και κυριότερη αυτή του σεβασμού του περιβάλλοντος στο οποίο ζούμε εμείς και τα παιδιά μας. Οι επόμενοι ένοικοι ετούτου του μικρού πλανήτη έχουν το δικαίωμα να ζήσουν σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον.

Άρα νόμος δεν μπορεί να είναι το δίκιο του εργάτη της ΔΕΗ, που αδιαφορεί παγερά για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος του νομού Δράμας, αρκεί αυτός να συνεχίσει να απολαμβάνει το κάθε άλλο παρά ταπεινό εισόδημα που του προσφέρει η ΔΕΗ. Επομένως, οι οικολόγοι της Δράμας, που συνεχίζουν με συνέπεια τον αγώνα τους εναντίον της εκμετάλλευσης των λιγνιτών, είναι υποχρεωμένοι να συμμαχήσουν με την υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Τίνα Μπιρμπίλη, που τάσσεται εναντίον του αιτήματος των συνδικαλιστών.

Με άλλα λόγια, οι οικολόγοι είναι υποχρεωμένοι να ταχθούν στο πλευρό του κατεστημένου, που εν προκειμένω εκπροσωπείται από την υπουργό της κυβέρνησης, εναντίον του αιτήματος της εργατικής τάξης, όπως εκφράζεται από τη συνδικαλιστική της έκφραση στη ΔΕΗ. Τόσο σύνθετα. Τόσο αντιφατικά. Τόσο πολύχρωμα, που οι απλές, στακάτες, ξεκάθαρες απόψεις του ΚΚΕ, αλλά και των μελλοντικών συνοδοιπόρων του στο ΣΥΡΙΖΑ δε μπορούν να απαντήσουν.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Στο φως

Όλα θα ήταν πολύ καλύτερα εάν ακόμα και με αυτή την αυστηρή εφαρμογή του μνημονίου εξασφαλιζόταν η έξοδος της χώρας από την κρίση. Εάν ακόμα και με την περαιτέρω αύξηση της ανεργίας, τη μείωση των ήδη εξαθλιωμένων μισθών στον ιδιωτικό τομέα και τις απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, υπήρχε φως στην άκρη του τούνελ. Εάν τηρώντας κατά γράμμα ετούτη τη βαθύτατα αντιλαϊκή πολιτική που μας επιβάλλουν τα κουστουμαρισμένα κοράκια του διεθνούς κεφαλαίου υπήρχε τρόπος να τονωθεί η ανάπτυξη. Η πραγματική οικονομία, ώστε σε βάθος χρόνου να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την υπέρβαση του σημερινού αδιεξόδου.

Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτή η πολιτική άλλο δεν κάνει από το να βαθαίνει το αδιέξοδο. Την κρίση. Να πολλαπλασιάζει το χρέος. Όπως σημείωσε ο πρώην υπουργός Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ Αλέκος Παπαδόπουλος σε εκδήλωση του ΕΛΙΑΜΕΠ για την κρίση, οι τόκοι που θα πληρωθούν το 2011 σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία θα κινούνται γύρω στα 16 δισ. ευρώ και ως το 2015 θα αυξάνονται συνεχώς μέχρι του μυθώδους ύψους των 20 δισ. ευρώ, δηλαδή γύρω στο 9% του ΑΕΠ. "Το βάρος αυτό είναι ασήκωτο για τη χώρα", επεσήμανε.

Η πρόταση του κ. Παπαδόπουλου είναι να περιοριστεί δραστικά κατά 30% ο δημόσιος τομέας. Το έργο να αναλάβει μια ανεξάρτητη επιτροπή κύρους από τη Βουλή εντός του 2011, με σκοπό να συντάξει "ένα θαρραλέο και ριζοσπαστικό "πενταετές πρόγραμμα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης"", το οποίο στη συνέχεια θα κριθεί από τον λαό με εκλογές. Μόνο, όπως εκτιμά, μέσω ενός τέτοιου σχεδίου αναγέννησης, που θα ενσωματώνει τα μέτρα του μνημονίου, αλλά θα κινείται πέραν αυτού σε μια αναπτυξιακή λογική μπορεί να ξεπεράσει η χώρα την κρίση. Αλλά ετούτο το σχέδιο δεν μπορεί να κριθεί από άβουλους βουλευτάδες που ψηφίζουν ελαφρά τη καρδία ό,τι επιβάλλει ο αρχηγός. Απαιτείται εθνική συμφωνία με "ανοιχτά βιβλία", που πρέπει να επικυρωθεί μέσω εκλογών, ώστε να αναλάβουν άπαντες τις ευθύνες τους. Πολιτικοί και πολίτες. Συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι.

Άλλος δρόμος δεν υπάρχει, όπως και να το δει κανείς. Πρέπει να κληθούμε να αποφασίσουμε είτε το δραστικό περιορισμό του δημοσίου τομέα που προτείνει ο κ. Παπαδόπουλος, είτε την εθνικοποίηση των τραπεζών και την αύξηση του δημοσίου τομέα που προτείνουν το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Στο φως. Σε τόσο κρίσιμη συγκυρία οι αποφάσεις δεν μπορεί να λαμβάνονται εν κρυπτώ και παραβύστω.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

"Καπρίτσιο" και αβεβαιότητα

Η προσπάθεια των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας να υποβαθμίσουν στο επίπεδο ενός απλού καπρίτσιου την ίδρυση της "Δημοκρατικής Συμμαχίας" από τη Ντόρα Μπακογιάννη είναι εύλογη. Κατανοητή. Αναμενόμενη. Αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα επιτύχει και τούτο όχι λόγω της πανηγυρικής έναρξης του νέου πολιτικού φορέα στο γήπεδο του Μπάτμιντον, που σκόρπισε ρίγη συγκίνησης στο πανελλήνιο. Αλλά γιατί οι καιροί ευνοούν -αντικειμενικά- τη δημιουργία νέων πολιτικών υποκειμένων, ικανών να συλλάβουν τα μηνύματα της κοινωνίας και να ανταποκριθούν στις ανάγκες των καιρών. Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά, που εν δυνάμει μπορεί να λειτουργήσει υπέρ των δύο νεοπαγών πολιτικών υποκειμένων, που ιδρύθηκαν πρόσφατα: Της "Δημοκρατικής Συμμαχίας" υπό τη Ντόρα Μπακογιάννη στο χώρο της κεντροδεξιάς και της "Δημοκρατικής Αριστεράς" υπό τον Φώτη Κουβέλη στο χώρο της κεντροαριστεράς. Ότι ο κόσμος όπως τον ξέραμε γκρεμίζεται. Η Ευρωπαϊκή Ενωση όπως την ξέραμε καταρρέει. Ο καπιταλισμός -όπως τον ξέραμε- καταρρέει.

Τούτο δε σημαίνει ούτε ότι ο καπιταλισμός "έφαγε τα ψωμιά του", ούτε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση ολοκληρώνει τον κύκλο της και πια σύντομα θα είναι παρελθόν. Όταν όμως μετά την Ελλάδα, στο μηχανισμό διάσωσης της Ε.Ε και του Δ.Ν.Τ. εντάσσεται παραδομένη η Ιρλανδία, ο άλλοτε "κέλτικος τίγρης" της ευρωπαϊκής οικονομίας, ενώ φουντώνουν οι ανησυχίες ότι σύντομα μπορεί να ακολουθήσουν η Πορτογαλία και η Ισπανία, τότε αντιλαμβάνεται κανείς ότι τίποτα πια δεν είναι όπως πριν.

Αυτό που ζούμε είναι το τέλος του ιστορικού κύκλου της βιομηχανικής κοινωνίας και η αντικατάστασή του με την κοινωνία της πληροφορίας, της επικοινωνίας και της γνώσης. Σε μια τόσο μεγάλη διαδικασία μετάβασης και βαθύτατων κοινωνικών αλλαγών και μετασχηματισμών, που συντελούνται ταχύτατα, οι μανιχαϊστικές προσεγγίσεις περί τη Δεξιά, την Αριστερά και το ρόλο τους δεν είναι ικανές να δώσουν απαντήσεις. Όχι πια πως δεν υφίστανται εν τη ευρεία τους έννοια αυτοί οι διαχωρισμοί.

Αλλά σε τέτοιες συνθήκες, εν μέσω κρίσης αντίστοιχης του κραχ του 1929, που προκάλεσε την εμφάνιση του φασισμού, τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο σχηματισμό του δυτικού και ανατολικού μπλοκ που κράτησε μισό αιώνα, οι απλουστευτικές προσεγγίσεις άλλο δε δείχνουν από την αδυναμία των εκφραστών τους να αντιληφθούν τι πραγματικά συμβαίνει γύρω τους.

Εν κατακλείδι, η επιβίωση και μακροημέρευση των δυο νεοπαγών κομματικών σχηματισμών είναι τόσο αβέβαιη, όσο αυτή των κομματικών σχηματισμών, οι εκπρόσωποι των οποίων βιάζονται να προεξοφλήσουν την αποτυχία τους.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Στο ποδάρι

Η οργισμένη αντίδραση του δημάρχου Χρυσούπολης και Νέστου από την 1η Ιανουαρίου του 2011 Σάββα Μιχαηλίδη για την προγραμματισμένη κατάργηση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας της Χρυσούπολης στο πλαίσιο της εξοικονόμησης πόρων από τη λειτουργία του δημοσίου τομέα είναι εύλογη. Όχι γιατί ενδεχομένως δεν θα μπορούσε πράγματι να γίνει αναδιάρθρωση των υπηρεσιών της Πυροσβεστικής, για λόγους οικονομίας. Θα μπορούσε και ενδεχομένως δεν θα υπήρχε ουσιαστικό πρόβλημα κάλυψης της επαρχίας Νέστου. Το πρόβλημα που ανακύπτει εν προκειμένω είναι το απολύτως δικαιολογημένο έλλειμμα εμπιστοσύνης των πολιτών και των αιρετών της αυτοδιοίκησης στα σχέδια μιας Πολιτείας αποδεδειγμένα ανάλγητης και ανίκανης, που δεν συνηθίζει να θέτει σε εφαρμογή ολοκληρωμένα εναλλακτικά μοντέλα λειτουργίας με στόχους συγκεκριμένους και μετρήσιμους, όπως θα μπορούσε να είναι η απολύτως απαραίτητη εξοικονόμηση πόρων από τη λειτουργία του δημοσίου ή η αύξηση της αποτελεσματικότητάς του.

Η πείρα διδάσκει πως όλα γίνονται στο ποδάρι. Όλα. Ως και τομές σημαντικές που θα μπορούσαν υπό προϋποθέσεις να αλλάξουν πολλά σε τούτο τον έρμο τόπο όπως ο "Καλλικράτης". Είμαστε στο παρά πέντε και κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει. Πώς θα λειτουργεί από τη νέα χρονιά το νέο κράτος που θα προκύψει από τον "Καλλικράτη". Διότι αυτό που συνέβη δεν ήταν απλώς συνενώσεις δήμων και νομαρχιών, αλλά μια επανίδρυση του κράτους, με μεταφορά υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων από την κεντρική εξουσία στις νέες τοπικές εξουσίες. Ακόμα όμως δεν έχουν εκδοθεί τα απαραίτητα Προεδρικά Διατάγματα, που θα προβλέπουν επακριβώς ποιος θα κάνει τι , ποιος θα πάει πού και ούτω καθεξής.

Με αυτά τα δεδομένα γιατί να πιστέψει ο Μιχαηλίδης και οι κάτοικοι του νέου δήμου Νέστου ότι η αναδιάρθρωση της Πυροσβεστικής δεν θα έχει επιπτώσεις στην ασφάλεια της περιοχής προ του κινδύνου πυρκαγιών; Πολλώ δε μάλλον όταν τα νέα σχέδια σε Πυροσβεστική, Αστυνομία, Υγεία, Παιδεία, Δικαιοσύνη ονομάζονται για λόγους οικονομίας "Καλλικράτης". Μια φράση πασπαρτού, που όμως δείχνει ανάγλυφα την ένδεια ιδεών και στόχων όσων την εκστομίζουν κάθε τρεις και λίγο δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν.

Νίκος Σπιτσέρης

ΥΓ: Τα καλά νέα που ήρθαν αργά χθες το βράδυ δεν αλλάζουν την ουσία του σχολίου. Το μόνο που προσθέτουν είναι η διαχρονική αξία της ρήσης "κι ο Αγιος φοβέρα θέλει".

Read More

Στο Cova

Σάββατο βράδυ στο Cova. Ο χώρος οικείος. Πρόσωπα γνωστά. Ο Κώστας Τσαλαπατάνης στα πλήκτρα και η Βιβή Ντουμάνη στο τραγούδι. Το τραγούδι τους γυμνό. Ή μάλλον σχεδόν γυμνό. Σα να έβαλε κάτι πρόχειρο πάνω του, ένα τζιν, ένα μπλουζάκι καλοκαιρινό και εμφανίζεται μπροστά μας με γνώση και θέση. Όχι πρόχειρο. Αφτιασίδωτο. Με τη σιγουριά ενός 18άρη ή μιας 18άρας που ξέρουν -ή μάλλον θα 'πρεπε να ξέρουν αν και το αγνοούν- ότι δε χρειάζεται παρά μόνο ένα παντελόνι και μια μπλούζα για να λάμψουν. Ο Κώστας είναι καλός μουσικός. Η σκηνή τον άντεξε δίπλα σε μια Τάνια Τσανακλίδου. Η Βιβή είναι απτή απόδειξη ότι σε τούτη τη χρεωκοπημένη χώρα υπάρχει ελπίδα. Η Βιβή είναι ένα από τα πρόσωπά της. Βγήκε στη σκηνή με μια μαύρη φούστα, ένα μπλουζάκι και ένα γιλέκο έτοιμη να υπερασπιστεί την αλήθεια των τραγουδιών με φωνή και συναίσθημα. Από τραγούδι σε τραγούδι γίνεται όλο και καλύτερη. Τραγουδά με την καρδιά, το μυαλό, αλλά και τα χέρια που κάνουν πίσω ένα παιχνίδι με τις σκιές. Στο τραγούδι της Χαρούλας "για ένα τανγκό" σηκώνονται δυο κορίτσια και προσπαθούν να χορέψουν.

Κυριακάτικος Τύπος την επομένη. Η Ντόρα κάνει κίνημα με στόχο να διεμβολίσει το χρεωκοπημένο δικομματικό σύστημα. Ο Αλαβάνος αναζητά τις αιτίες της μειωμένης απήχησης του εγχειρήματός του στην Περιφέρεια Αττικής, ενώ προσπαθεί να ερμηνεύσει το ξέσπασμα του Παπανδρέου κόντρα στη Μέρκελ. Ο Σαμαράς ψάχνει τρόπους κατευνασμού της γκρίνιας εντός Ν.Δ. Ο καθηγητής Γιώργος Ρούσης αναζητά τρόπους παγίωσης των θετικών εκλογικών αποτελεσμάτων της αντισυστημικής Αριστεράς. Ο συγγραφέας πλέον, άλλοτε "σοφό παιδί" του ΚΚΕ τη δεκαετία του '80, Νίκος Κοτζιάς γράφει εύστοχα πως ζητούνται νέοι τρόποι έκφρασης των πολιτών.

Αυτό είναι και το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα των καιρών. Οι τρόποι έκφρασης των πολιτών από τη μια άκρη του πολιτικού σκηνικού ως την άλλη. Τρόποι εντός και εκτός πολιτικής, ώστε τα πολλά νέα ταλαντούχα παιδιά, που αναζητούν στα τυφλά τρόπους να εκφραστούν και να μπουν σε μια αγορά εργασίας πεθαμένη, να βρουν το δρόμο τους. Θα τον βρουν. Φαινόταν στα πρόσωπά τους το βράδυ του Σαββάτου στο Cova. Εντός και εκτός μπάρας. Στη σκηνή και στα τραπέζια.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Τα παντελόνια

"Ξυπνήστε και παραδεχθείτε τα λάθη σας. Φοράτε και παντελόνια". Με ετούτο το σχόλιο στο facebook υποστηρικτής του Στάθη Εριφυλλίδη, απάντησε σε σχόλιο πικραμένου υποψηφίου της παράταξης του Θόδωρου Καλλιοντζή, που καταφέρθηκε εναντίον των ουκ ολίγων που έδωσαν το παρών στην τελευταία συγκέντρωση του κ. Καλλιοντζή, αλλά μετά την απομάκρυνση από το χώρο της συγκέντρωσης, αποδύθηκαν σε έναν αγώνα για την επανεκλογή του Κωστή Σιμιτσή. Μια επανάληψη των λόγων της ήττας του κ. Καλλιοντζή και αντίστοιχα της νίκης του κ. Σιμιτσή ουδέν θα εισέφερε. Είναι ένα θέμα που έχει εξαντληθεί και εν τέλει πλέον μια εβδομάδα μετά τη δεύτερη Κυριακή δεν αφορά παρά μόνο τους χαμένους ή τους νικητές των εκλογών.

Αυτό που όμως χρήζει σχολιασμού είναι η φράση "φοράτε και παντελόνια", την οποία δεν τη χρησιμοποιούν μονάχα οι πικραμένοι υποστηρικτές του Καλλιοντζή, αλλά πολλοί νεοέλληνες δίχως προφανή λόγο, αφού είναι ηλίου φαεινότερον ότι το να φορά κανείς παντελόνια δεν απαιτεί κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο.

Σήμερα παντελόνια φορούν άπαντες. Αρσενικοί και θηλυκοί, ηλίθιοι και ιδιοφυείς, λαμόγια και ονειροπόλοι. Ως εκ τούτου, φράσεις σαν αυτή που εκτόξευσε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της τετραετίας και ο κ. Σιμιτσής του τύπου "εγώ τιμάω τα παντελόνια που φοράω" ή "εγώ δε φοράω τα παντελόνια γιατί κρυώνω", ουδέν προσθέτουν παρά μόνο την πλήρη σύγχυση του ομιλούντος. Ενδεχομένως και κάποια ευαισθησία στο κρύο ή μια αγωνία για τους ενδυματολογικούς κώδικες της εποχής.

Τα παντελόνια δεν είναι προνόμιο των αντρών, που τάχατες τιμούν τα λόγια τους, ούτε πολύ περισσότερο, αποτελούν ένα διαχρονικό σύμβολο της μπέσας και της παληκαριάς. Τα παληκάρια της επανάστασης του 1821 όπως ο Κολοκοτρώνης, που έλεγε εμφαντικά "εβγάλαμε την μπούντζα μας και εβγήκαμε" μιλώντας για τον αγώνα, δεν καταδέχονταν να φορέσουν τα φράγκικα ρούχα -κατά πώς χαρακτήριζαν τα παντελόνια και τα κοστούμια, αλλά ουδείς μπορούσε να αμφισβητήσει την αντρειοσύνη τους.

Τα παντελόνια είναι εδώ και δεκαετίες τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από μέρος τόσο της αντρικής όσο και της γυναικείας γκαρνταρόμπας και πέραν τούτου ουδέν.

Ούτε, γιατί πολλές παρεξηγήσεις γίνονται στις μέρες μας, ο Σιμιτσής κέρδισε τις εκλογές επειδή συχνά-πυκνά χρησιμοποιούσε αυτή τη γελοία και άστοχη φράση. Απλά, έτυχε.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Ελέω Καλαντζή;

Οι δηλώσεις του Ανδρέα Καραμπουρνιώτη για τα αίτια της ήττας του Θόδωρου Καλλιοντζή στο δήμο Καβάλας και το ρόλο του Γιώργου Καλαντζή δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας. Οι εκλογές στο δήμο Καβάλας από το 2006 και μετά είναι μια ωραία ατμόσφαιρα με δυο συνδυασμούς από το χώρο της Νέας Δημοκρατίας και τη δεύτερη Κυριακή κερδίζει ο Κωστής Σιμιτσής ελέω Καλαντζή. Ο κ. Καραμπουρνιώτης είπε ότι και το 2006 και το 2010 ο Γιώργος Καλαντζής ήταν που φρόντισε να μην εκλεγεί δήμαρχος από τη Νέα Δημοκρατία, προκειμένου να υπάρχει κενή θέση για τον ίδιο στις εκλογές του 2014. Κατά συνέπεια, εάν ο κ. Καλαντζής δεν αποφασίσει να ασχοληθεί με τα δημοτικά, ο Σιμιτσής δε χρειάζεται να προσπαθήσει πολύ για να επανεκλεγεί. Αρκεί να κρατήσει το πηδάλιο τα επόμενα τριάμισι χρόνια για να κερδίσει εύκολα ή δύσκολα στο δεύτερο γύρο τον επόμενο αντίπαλο, που μάλιστα θα έχει να αντιμετωπίσει και το πρόβλημα της ύπαρξης ενός ακόμα κόμματος στο χώρο της κεντροδεξιάς, αυτού που ιδρύει την Κυριακή η Ντόρα Μπακογιάννη.

Μόνο που στην πραγματικότητα, τα πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα από όσο τα περιέγραψε αγανακτισμένος ο κ. Καραμπουρνιώτης. Στις εκλογές του 2006, στον πρώτο και στο δεύτερο γύρο αναμετρήθηκαν ο Κωστής Σιμιτσής, που τότε ήταν πρόσωπο νέο, άφθαρτο και ουδεμία σχέση είχε με κομματικούς μηχανισμούς και ο Στάθης Εριφυλλίδης που είχε ολοκληρώσει τον κύκλο του. Η κοινωνία ήθελε αλλαγή και ψήφισε αλλαγή. Ενδεχομένως, το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο ακόμα και αν τελικά ο κ. Καραμπουρνιώτης δεν κατέβαινε στις εκλογές. Οι πληγές που άνοιξαν τότε στο εσωτερικό της Ν.Δ. έπαιξαν σαφώς ρόλο καταλυτικό, αλλά εν τέλει στις εκλογές της περασμένης Κυριακής αναμετρήθηκαν ο δήμαρχος της πρώτης θητείας με το νομάρχη της τρίτης θητείας και κέρδισε φυσιολογικά ο πρώτος και μάλιστα παίζοντας εντός έδρας.

Σε τριάμισι χρόνια, το τοπίο θα είναι διαφορετικό. Το έργο του Κωστή Σιμιτσή θα κριθεί με τα αυστηρά κριτήρια, με τα οποία κρίνει η κοινωνία το έργο ενός έμπειρου πλέον πολιτικού, που καλείται να αποδείξει ότι μπορεί να κουμαντάρει το μεγάλο καράβι του δήμου Καβάλας-Φιλίππων κόντρα στον καιρό, που μόνο ευνοϊκός δεν θα 'ναι. Αν πείσει ότι τα κατάφερε καλά θα έχει το προβάδισμα.

Εάν όχι, η κοινωνία θα δώσει τη λύση, όπως την έδωσε και το 2006, αδιαφορώντας για τα σχέδια των κομματικών παραγόντων.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Απλά ή μάλλον απλοϊκά εφιάλτης

Οι απλοϊκές προσεγγίσεις των χαμένων της τοπικής Ν.Δ. που ανταλλάσσουν από κατηγορίες μέχρι ύβρεις και απειλές για τα "παιχνίδια" που έγιναν τη δεύτερη Κυριακή στους δήμους Καβάλας και Παγγαίου καταδεικνύουν την έλλειψη πολιτικού κριτηρίου ικανού να οδηγήσει σε μια στοιχειωδώς ψύχραιμη πολιτική ανάλυση. Είναι πανεύκολο να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα πως η εκλογή του Κωστή Σιμιτσή στο δήμο Καβάλας και του Βασίλη Ξουλόγη στο δήμο Παγγαίου ήταν συνέπεια της σύγκρουσης των Θόδωρου Καλλιοντζή και Στάθη Εριφυλλίδη στο δήμο Καβάλας και των Μπάμπη Χρυσανίδη και Γιάννη Φιλόσογλου στο Παγγαίο. Ίσως τελικά και να 'ναι έτσι. Μόνο που τίποτα δε συμβαίνει σε τούτη τη ζωή και ιδίως στην πολιτική από καπρίτσιο ή από παιχνίδια της μοίρας. Όλα έχουν την εξήγησή τους. Η ύπαρξη δυο υποψηφίων από τον ίδιο πολιτικό χώρο σε ένα δήμο είναι συνέπεια δεδομένων ενδοκομματικών αντιθέσεων, που εδράζονται σε συγκεκριμένα αίτια. Στην περίπτωση του δήμου Καβάλας, η επανάληψη του ενδοκομματικού σπαραγμού ήταν απλά το δεύτερο μέρος της "γαλάζιας" σύγκρουσης στις εκλογές του 2006. Όπως αφηγούνταν εις εκ των υποψηφίων του Καλλιοντζή, έβλεπε στην τελευταία συγκέντρωση ανθρώπους που ήξερε καλά πως έβγαζαν την υποχρέωση, αλλά θα τό 'ριχναν "δαγκωτό" στον Σιμιτσή, αλλά δεν μπορούσε κάτι να πει ή κάτι να κάνει. Έκαναν ό,τι είχε κάνει και ο ίδιος τέσσερα χρόνια πριν.

Μόνο που μια σωστή εκτίμηση των όσων συνέβησαν δεν θα έμενε σε συμπεριφορές και υπόγειες διαδρομές, αλλά στις αιτίες τους. Σε πολιτικές πορείες και συμπεριφορές χρόνων που δημιούργησαν τα κενά που έγιναν χάσματα στις εκλογές και οδήγησαν στην ήττα. Στην περίπτωση του Παγγαίου η σύγκρουση θα είχε αποφευχθεί εάν είχε γίνει εγκαίρως αντιληπτή η φθορά του Φιλόσογλου από τη μακρά παραμονή του στο δημαρχιακό θώκο. Στην περίπτωση της Καβάλας όλα θα ήταν διαφορετικά εάν αναλαμβάνονταν πρωτοβουλίες για την επούλωση των πληγών που άνοιξαν το 2006. Πληγών, που -ειρήσθω εν παρόδω- δεν θα είχαν ανοίξει εάν ο Εριφυλλίδης δεν είχε αφήσει να δημιουργηθεί το κενό που είχε σπεύσει να καλύψει τότε ο Ανδρέας Καραμπουρνιώτης.

Κοντολογίς, οι ανορθογραφίες των κομματικών και αυτοδιοικητικών παραγόντων διορθώνονται στην κάλπη, αλλά όσοι δεν θέλουν ή δεν είναι ικανοί να το αντιληφθούν ψάχνουν κάποιον "Εφιάλτη" για να φορτώσουν την ευθύνη.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Αριστερές συμπληγάδες

Ο μεγάλος νικητής του χθεσινού δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών ήταν η νεοπαγής Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη, που απέδειξε στην πράξη αυτό που χρόνια έλεγαν τα στελέχη της εντός του Συνασπισμού χωρίς να εισακούονται. Ότι η πολιτική εμβέλεια των ιδεών της ανανεωτικής αριστεράς μπορεί σαφώς να ξεπερνά τα εκλογικά της ποσοστά. Ότι η πολιτική συμμαχιών είναι και πρέπει να είναι βασικός πυλώνας της πολιτικής και τακτικής της ιδίως στο χώρο της αυτοδιοίκησης. Όλα αυτά που έλεγαν τόσα χρόνια ο κ. Κουβέλης και τα στελέχη τη ς Ανανεωτικής Πτέρυγας του Συνασπισμού και εισέπρατταν τη χλεύη εντός του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ έγιναν πράξη σε αυτές τις εκλογές.

Όταν άπαντες έβγαζαν άναρθρες ως επί το πλείστον κραυγές κατά του μνημονίου, αδιαφορώντας για τον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα της αναμέτρησης, η Δημοκρατική Αριστερά επέμενε με συνέπεια να τονίζει τον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα της αναμέτρησης. Αυτό έπραξε. Φυσικά και δεν έσπευσε να γίνει το "δεκανίκι" του ΠΑΣΟΚ. Στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη πρότεινε πρώτη τους Γιώργο Καμίνη και Γιάννη Μπουτάρη, που στη συνέχεια υποστηρίχθηκαν και από το ΠΑΣΟΚ. Οι κινήσεις αυτές δεν εμπόδισαν τη Δημοκρατική Αριστερά να υποστηρίξει στο δήμο Πατρέων τον ανεξάρτητο Γιάννη Δημαρά, που κατάφερε στο δεύτερο γύρο να ανατρέψει διαφορά 14 ποσοστιαίων μονάδων και να κερδίσει τον απερχόμενο νομάρχη Αχαϊας Δημήτρη Κατσικόπουλο εκλεκτό του ΠΑΣΟΚ.

Ετσι, ο νέος κομματικός σχηματισμός της Αριστεράς, κατάφερε στις αυτοδιοικητικές εκλογές, μιλώντας με επιμονή με λόγο αυτοδιοικητικό να συμβάλλει με την υποστήριξή της στην εκλογή 40 δημάρχων ανά την Ελλάδα. Στον αντίποδα έναν μονάχα δήμαρχο εξέλεξε το ΚΚΕ στην Πετρούπολη και έναν ο ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργασία με τους Οικολόγους και έξι με τη Δημοκρατική Αριστερά.

Η επόμενη μέρα στο χώρο της κατακερματισμένης αριστεράς, τα ποσοστά της οποίας όμως όπως καταγράφηκαν είναι υψηλά προδιαγράφεται εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Οι επιδόσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς και ο καθαρός αυτοδιοικητικός της λόγος βρήκαν ανταπόκριση. Επίσης, βρήκε ανταπόκριση ο καθαρός λόγος αντί-θεσης του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που αδιαφόρησαν παγερά για τον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα των εκλογών. Η επόμενη μέρα για τον Συνασπισμό και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφώς δυσκολότερη όχι λόγω ποσοστών. Αλλά λόγω καθαρού πολιτικού λόγου που καλείται να εκπέμψει εν μέσω συμπληγάδων.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Καθαρή νίκη

Οι αρχικές εκτιμήσεις για την αναμέτρηση στο δήμο Καβάλας επιβεβαιώθηκαν. Παρά το γεγονός ότι το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου έφερνε τους Κωστή Σιμιτσή και Θόδωρο Καλλιοντζή ισόπαλους στην 1η θέση, στη δεύτερη Κυριακή ο δήμαρχος της 1ης θητείας κέρδισε καθαρά και άνετα με 10 περίπου ποσοστιαίες μονάδες διαφορά τον επί 12ετία Νομάρχη. Η ετυμηγορία της κάλπης την 1η και τη δεύτερη Κυριακή στέλνει καθαρά και απολύτως ευανάγνωστα μηνύματα. Χθες, οι πολίτες του δήμου Καβάλας είχαν να επιλέξουν μεταξύ του Κωστή Σιμιτσή και του Θεόδωρου Καλλιοντζή ή αλλιώς μεταξύ του δημάρχου της 1ης θητείας και του νομάρχη της 3ης θητείας και δεν το σκέφτηκαν στιγμή. Εδωσαν καθαρή εντολή στον Σιμιτσή, που έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει και να απολαμβάνει τη νίκη. Μα, ό,τι έγινε την 1η Κυριακή επιβάλλει περισυλλογή. Ενδεχομένως και διόρθωση πορείας.

Διότι μπορεί το εμφαντικό 55%-45% να μην επιδέχεται αμφισβήτηση, αλλά το 36% περίπου που συγκέντρωσε η παράταξη Σιμιτσή στον 1ο γύρο καταδεικνύει ότι το έργο της δημοτικής Αρχής κάθε άλλο παρά ενθουσιασμό προκάλεσε στα πλήθη. Οι εκλογείς έδωσαν πολύ υψηλά ποσοστά στα δύο σχήματα της αριστεράς με επικεφαλής τους Βασίλη Λιόγκα και Αρη Βέρρο διότι προφανώς δεν πείστηκαν από τις επιδόσεις του κ. Σιμιτσή τα τέσσερα χρόνια που διοικεί τον δήμο.

Επίσης, άλλο ένα καθαρό μήνυμα της κάλπης είναι ότι οι πληγές που ανοίγουν από εσωκομματικό σπαραγμό σε δημοτικό επίπεδο δεν κλείνουν σε τέσσερα χρόνια. Συνέβη το 2002 όταν ο Στάθης Εριφυλλίδης εξελέγη χαλαρά δήμαρχος για δεύτερη συνεχόμενη θητεία. Συνέβη χθες όταν ο Κωστής Σιμιτσής εξίσου χαλαρά κέρδισε την επανεκλογή του. Στοιχεία που να το αποδεικνύουν δεν υπάρχουν, αλλά είναι προφανές ότι όπως τέσσερα χρόνια πριν όσοι ψήφισαν Ανδρέα Καραμπουρνιώτη τον 1ο γύρο στράφηκαν υπέρ του Σιμιτσή στο 2ο, έτσι και χθες οι περισσότεροι από όσους ψήφισαν τον Στάθη Εριφυλλίδη την πρώτη Κυριακή, προτίμησαν τον Σιμιτσή από τον Καλλιοντζή.

Εάν ο κ. Σιμιτσής αποτιμήσει σωστά το αποτέλεσμα, αποφύγει τα λάθη της πρώτης θητείας και πείσει ετούτη τη φορά για όσα υποσχέθηκε προεκλογικά, τότε μπορεί να καταστεί κυρίαρχος του παιχνιδιού και να είναι και πάλι το φαβορί στην επόμενη αναμέτρηση σε μόλις τριάμισι χρόνια, τον Ιούνιο του 2014 μαζί με τις επόμενες ευρωεκλογές. Εάν όχι, τότε όλα μοιάζουν και είναι πιθανά.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Ποιος; Ο Ζησίμου

Είναι αλήθεια ότι το τουρκικό προξενείο ασχολείται νυχθημερόν με την κατασυκοφάντηση του Γιώργου-Παύλου Ζησίμου για πολλούς και διάφορους λόγους. Μάλιστα, το σχέδιο συκοφάντησης αυτής της νέας ελπίδος της τοπικής πολιτικής σκηνής είναι πολύ πιο σύνθετο και ξεπερνά κατά πολύ τα σύνορα. Η χαλκευμένη κατηγορία ότι τάχατες ο Παύλος είναι έτοιμος να συνυπογράψει την ιδρυτική διακήρυξη του νέου κόμματος που ετοιμάζει η Ντόρα Μπακογιάννη στις 21 Νοεμβρίου δεν στοχεύει μοναχά να πλήξει την ενότητα και τον ενθουσιασμό της παρατάξεως "Περιφερειακή Αναγέννηση" ενόψει της αυριανής κρίσιμης αναμετρήσεως εις την Περιφέρειαν Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Ο στόχος είναι να πληγεί περαιτέρω το φρόνημα του αδούλωτου ετούτου λαού και να ανακοπεί το κύμα ενθουσιασμού εις τας τάξεις του που βλέπει στο πρόσωπό του την αναγέννησιν ελπίδων σχετικών με την Κόκκινη Μηλιά.

Είναι δε γεγονός ότι το τουρκικό Προξενείο δε δρα μόνο του εις την συγκεκριμένην περίπτωσιν. Εκτελεί εντολές μιας μυστικής διεθνούς του μουσουλμανικού κόσμου εις την οποίαν συμμετέχουν επιφανείς μορφές του όπως ο Ομπάμα, ο Ερντογάν και ο Μπιν Λάντεν, ο οποίος αποφάσισε να βγει από το αμπρί του όταν έμαθε ότι κοτζάμ Ζησίμου βρίσκεται στο στρατόπεδο της "Περιφερειακής Αναγεννήσεως".

Αντιλαμβάνεστε ότι η αυριανή αναμέτρησιν δια την Περιφέρειαν της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης δεν είναι απλώς μια ακόμα αμφίρροπη αναμέτρησιν του δευτέρου γύρου των περιφερειακών εκλογών. Είναι μια αναμέτρηση κρίσιμη και ιδιαζόντως δραματική για το μέλλον του ελληνισμού, ενδεχομένως και της ίδιας της ανθρωπότητας, που από χθες μετά την αποκάλυψιν των χαλκευμένων κατηγοριών κατά του επιφανούς αυτού ανδρός, κρατά την ανάσα της. Διακριτικά τις τελευταίες μέρες καταφτάνουν εις την Περιφέρειά μας αποστολές από όλα τα μεγάλα μέσα μαζικής επικοινωνίας του πλανήτη και ρωτούν για τον Ζησίμου. Άλλος αν αληθεύουν οι πληροφορίες ότι είναι εξαδάκτυλος. Άλλος για να μάθει αν τονίζεται στο "Ζι", στο "σι" ή στο "μου".

Τελικά αυτός είναι και ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον υποψήφιο περιφερειάρχη της Περιφερειακής Αναγεννήσεως Γεώργιο Παυλίδη. Ολος ο κόσμος ασχολείται με τον Ζησίμου και τη σημασία της αναμετρήσεώς του με τον Αρη Γιαννακίδη. Αύριο όμως στα εκλογικά κέντρα οι επικεφαλής θα είναι ο Γιαννακίδης από τη μια πλευρά και ο Παυλίδης από την άλλη.

Προλαβαίνουν άραγε να βάλουν μιαν υποσημείωσιν δίπλα στο όνομα του Παυλίδη, τύπου "συνεργάτης του Ζησίμου";

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Αναμέτρηση με φαβορί

Η αναμέτρηση μεταξύ των παρατάξεων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης προκαλεί περιγραφές αντίστοιχες αγώνων μπάσκετ ή ποδοσφαίρου. Ήταν και παραμένει μια αναμέτρηση με φαβορί την παράταξη του ΠΑΣΟΚ και αουτσάιντερ την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας. Μόνο που όπως συχνά-πυκνά συμβαίνει και στις αθλητικές αναμετρήσεις ουδείς κερδίζει επειδή έχει το θεωρητικό και το ουσιαστικό προβάδισμα. Οι νίκες κερδίζονται μέσα στο γήπεδο από αυτούς που παίζουν πιο ψυχωμένα, πιο αποφασιστικά, ενδεχομένως και πιο έξυπνα.

Αυτό συνέβη στον πρώτο γύρο των εκλογών την περασμένη Κυριακή. Το αουτσάιντερ, παρά τα γενικότερα προβλήματα του συντηρητικού χώρου, λίγες μόλις μέρες πριν την ανακοίνωση του κόμματος υπό τη Ντόρα Μπακογιάννη, μπήκε δυνατά στον αγώνα με την ψυχολογία αυτού που δεν έχει τίποτα να χάσει. Εις εκ των πρωταγωνιστών της αναμέτρησης, ο υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Καβάλας Ανδρέας Μπαλίκας, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Φόρεσε εξ αρχής το Κυριακάτικο χαμόγελό του και ξεχύθηκε σε όλο το νομό, καταγράφοντας προβλήματα, συζητώντας με πολίτες, καταθέτοντας προτάσεις και προτείνοντας λύσεις. Δεν ήταν άσχετος με το αντικείμενο. Επί σειρά ετών αντινομάρχης ήξερε πολύ καλά τι να πει και πώς να το πει. Ποιες πόρτες να χτυπήσει. Από την άλλη, ο Λάκης Γρανάς με τον αέρα του φαβορί, ξεκίνησε τον αγώνα με περίπου 20 μέρες καθυστέρηση, διάστημα πολύ μεγάλο στην τελική ευθεία κάθε εκλογικής αναμέτρησης και έφτασε στις εκλογές πριν καλά-καλά συνειδητοποιήσει το ρόλο του επικεφαλής. Εν τέλει, το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου και στο νομό Καβάλας και στην περιφέρεια συνολικότερα δεν ήταν έκπληξη. Κάθε παράταξη πήρε ό,τι της αντιστοιχούσε.

Ενόψει της Κυριακής, ο ρόλος των δυο παρατάξεων δεν έχει αλλάξει. Η παράταξη του ΠΑΣΟΚ παραμένει το φαβορί επειδή μπορεί να αντλήσει ψήφους από αριστερά της, ενώ η παράταξη της Ν.Δ. λέγεται -και έτσι είναι- δεν μπορεί αντικειμενικά να πάει καλύτερα. Έχει φτάσει το ταβάνι της και όμως πάλι υπολείπεται έστω για λίγο της παράταξης του ΠΑΣΟΚ, οπότε παραμένει αουτσάιντερ.

Έτσι είναι. Μόνο που όπως ήδη αποδείχθηκε την περασμένη Κυριακή ο ρόλος αυτός τη βολεύει. Πλέον, αποδείχθηκε στο "γήπεδο" ότι το φαβορί αγκομαχά απροπόνητο και δίχως σχέδιο και παρακαλά το διαιτητή να σφυρίξει τη λήξη. Ουδείς θα εκπλαγεί εάν τελικά η ανατροπή ολοκληρωθεί.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Ο κλέφταρος

Ήταν κλέφταρος. Έκλεβε αβέρτα κατσίκια και πρόβατα εκείνα τα χρόνια που οι ζωοκλέφτες στη Θάσο ήταν λίγο λιγότεροι από τα ζωντανά. Αλλά αυτός ξεχώριζε. Για τούτο εξάλλου τιμωρήθηκε με την ποινή του εκτοπισμού κάπου στην παλιά Ελλάδα. Έτσι κάναν τότε με τους καθ' έξιν παραβάτες. Όταν εξέτισε την ποινή του δε γύρισε στο χωριό του, το Καζαβήτι. Ίσως γιατί δεν είχε τα μούτρα να αντικρίσει τους συγχωριανούς του μετά τον εκτοπισμό. Μπορεί απλώς για να έχει μεγαλύτερο πεδίο δράσης ως άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Διάλεξε το Κάστρο και σύντομα κατέδειξε τις αρετές του. Έκλεβε ασυστόλως. Αλλά από την άλλη, ήταν καλός άνθρωπος και καλός οικογενειάρχης.

Μια βραδιά πήγε κι έκλεψε ένα τραγί, αλλά το νέο κυκλοφόρησε σε όλο το χωριό. Τότε, ο έτερος αρχικλέφταρος, ο νωματάρχης, ονόματι Παπαντωνόπουλος, κινητοποίησε όλη τη δύναμη της αστυνομίας για να κυκλώσει το σπίτι. Αφού το κύκλωσε μπήκε μέσα και άρχισε να ψάχνει για το τραγί. Στις άκρες και στα μαγειρικά σκεύη. Ο κλέφταρος ατάραχος προσπαθούσε να πείσει το νωματάρχη ότι ήταν φήμες που είχαν διασπείρει οι εχθροί του. Κάποια στιγμή αμολάει την ατάκα της βραδιάς.

- "Εάν κύριε νωματάρχα έκλεψα, να φάω αυτό που έχω στην κούνια".

Μα στην κούνια δεν υπήρχε το ένα από τα τέσσερα παιδιά του, αλλά το σφαγμένο και γδαρμένο κλεμμένο τραγί, το οποίο η γυναίκα του κουνούσε πέρα δώθε. Είδαν και αποείδαν οι χωροφύλακες έφυγαν και άφησαν τον κλέφταρο να απολαύσει με την ησυχία του τους καρπούς των κόπων του.

Μετά από κάποιους μήνες ο κλέφταρος συνάντησε κάπου το νωματάρχη, τον αρχικλέφταρο που έπαιρνε τη μεγαλύτερη μερίδα από τα κλεψιμαίικα που κατάσχονταν συχνά-πυκνά. Τον πλησιάζει και του λέει:

- "Κύριε νωματάρχα, να ξέρεις. Εκείνο που είχα στην κούνια το 'φαγα. Και ήταν να γλείφεις και τα δάχτυλά σου".

Τα χρόνια πέρασαν και οι ζωοκλέφτες συμμαζεύτηκαν. Όταν ρωτήθηκε αυτός ο αρχικλέφταρος για τη δράση του στα νιάτα του είπε θυμόσοφα:

"Ήταν μάχη επιβίωσης. Δέκα σού κλεβαν, δεκαπέντε έκλεβες. Αλλά στο τέλος τίποτα δεν έμενε. Εμείς διακινδυνεύαμε για να τρώνε και να πίνουν οι νωματάρχες".

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Η αποχή θα δώσει πάλι τον τόνο

Ο Βασίλης Ξουλόγης, η "ήρεμη δύναμη" του Παγγαίου, που δείχνει ικανός να ανατρέψει τα προγνωστικά και να αναδειχθεί ο πρώτος δήμαρχος του μεγαλύτερου σε έκταση δήμου του νομού Καβάλας είπε χθες μια πολύ σημαντική αλήθεια ενόψει της αναμέτρησης της δεύτερης Κυριακής: "Τη δεύτερη Κυριακή ξεκινάς πάντα από το μηδέν". Όχι πως δεν έχει σημασία τι συνέβη την πρώτη Κυριακή. Έχει και πολλή μάλιστα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον ίδιο τον Ξουλόγη που από αουτσάιντερ προβάλλει πλέον ως ισάξιος αντίπαλος του Γιάννη Φιλόσογλου. Αλλά είναι μια άλλη αναμέτρηση. Μια αναμέτρηση με άλλες σταθερές και μεταβλητές. Όλα αλλάζουν. Δεν υπάρχουν πια οι φίλοι, τα ξαδέλφια, τα κουμπαριά και τα μπατζανάκια, που έθεσαν υποψηφιότητα με τον έναν ή τον άλλο συνδυασμό και κατάφεραν να αλιεύσουν ψήφους σε εντελώς προσωπική βάση. Στη δεύτερη Κυριακή, το εκλογικό Σώμα καλείται να επιλέξει τον επόμενο δήμαρχο μιας περιοχής μεταξύ των δυο κυριότερων αντιπάλων, όπως αναδείχθηκαν με την ψήφο του.

Αυτό συμβαίνει και μάλιστα σε μια εποχή που οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ δεξιάς και αριστεράς έχουν μετατοπιστεί, αλλάξει, χάσει κατά πολύ τη σημασία που είχαν χρόνια πριν. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη παγίδα για τους υποψηφίους που ξεκινούν ετούτη την αναμέτρηση. Να μην εγκλωβιστούν σε σχήματα τύπου "προοδευτικές δυνάμεις", που έσπευσε να χρησιμοποιήσει με τον πλέον άγαρμπο και αναποτελεσματικό τρόπο ο υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Καβάλας της "Κοινωνικής Συμμαχίας" Λάκης Γρανάς. Τέτοιες χοντροκομμένες παρεμβάσεις μόνο αποτελεσματικές δεν είναι σήμερα.

Όχι πως δεν υπάρχουν όμοροι πολιτικοί χώροι. Υπάρχουν. Σαφώς και το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων του Στάθη Εριφυλλίδη ανήκει στο χώρο της δεξιάς και αντικειμενικά βρίσκεται πιο κοντά στον Θόδωρο Καλλιοντζή. Όπως και το περίπου 20% που συγκεντρώνουν αθροιστικά οι συνδυασμοί του Βασίλη Λιόγκα και του Αρη Βέρρου ξεπερνά τη βάση των κομμάτων που τους στήριξαν και συμπεριλαμβάνει δυσαρεστημένους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, που αντικειμενικά βρίσκονται πιο κοντά στον Κωστή Σιμιτσή.

Μόνο που και στη μια και στην άλλη περίπτωση οι διεκδικητές του δημαρχιακού, αλλά και του περιφερειακού θώκου πρέπει να πείσουν τους εκλογείς ότι αξίζουν την ψήφο τους. Ισως το σημαντικότερο είναι να βρουν τρόπους να τους πείσουν να πάνε μέχρι την κάλπη την επόμενη Κυριακή. Πολλά θα κριθούν από την αποτελεσματικότητα των μηχανισμών, αφού η αποχή θα δώσει και πάλι τον τόνο.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Προβάδισμα Γιαννακίδη

Ο μεγάλος νικητής του πρώτου γύρου των περιφερειακών εκλογών είναι αναμφίβολα ο Ανδρέας Μπαλίκας. Ο υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Καβάλας της «Δημοκρατικής Αναγέννησης» όργωσε στην κυριολεξία το νομό Καβάλας σε έναν αγώνα πόρτα-πόρτα και κατάφερε να ξεπεράσει κατά τεσσεράμισι ποσοστιαίες μονάδες τον αντίπαλό του Λάκη Γρανά (42,78% έναντι 38,17%) που στον αντίποδα αποδείχθηκε ο αδύναμος κρίκος της παράταξης «Κοινωνική Συμμαχία» του Αρη Γιαννακίδη. Αυτοί που επέβαλαν την υποψηφιότητα του κ. Γρανά και πολύ περισσότερο που αδιαφόρησαν για την καθυστερημένη ανακοίνωση των αντιπεριφερειαρχών, χάνοντας πολύτιμο προεκλογικό χρόνο, οφείλουν να κάνουν την αυτοκριτική τους.

Η επίδοση του κ. Μπαλίκα έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη της αναμέτρησης σε επίπεδο περιφέρειας, όπου αντί της άνετης επικράτησης της παράταξης που υποστηρίζει το ΠΑΣΟΚ έγινε ένα οριακό ντέρμπι (41,76% έναντι 41,08%). Φυσικά το αποτέλεσμα δεν οφείλεται μόνο στον κ. Μπαλίκα, αλλά και στον υποψήφιο περιφερειάρχη Γιώργο Παυλίδη, που κάθε άλλο παρά εύκολος αντίπαλος αποδείχθηκε.

Ουσιαστικά το ντέρμπι των δυο μεγάλων παρατάξεων έληξε ισόπαλο την πρώτη Κυριακή και την ερχόμενη Κυριακή ακολουθεί η παράταση. Με μια πρώτη εκτίμηση, μπορεί κανείς να πει πως Μπαλίκας και Παυλίδης κέρδισαν τις εντυπώσεις, αλλά μάλλον ξεκινούν με ένα σαφές χάντικαπ την προσπάθειά τους, που είναι δύσκολο να καλυφθεί. Διότι ναι μεν στον πρώτο γύρο καταγράφηκε απόλυτη ισορροπία δυνάμεων, αλλά στο δεύτερο γύρο είναι η παράταξη του κ. Γιαννακίδη, που μπορεί βάσιμα να στοχεύει στην άντληση ψήφων από τις παρατάξεις των οικολόγων και της Αριστεράς. Όχι πως υπάρχει περίπτωση οι παρατάξεις της Αριστεράς να καλέσουν τους ψηφοφόρους τους να υπερψηφίσουν τον κ. Γιαννακίδη στο δεύτερο γύρο. Κάθε άλλο. Αλλά ακόμα και αν η πολύ μεγάλη πλειοψηφία τους οδηγηθεί στο άκυρο, την αποχή ή στο λευκό στο δεύτερο γύρο και μόλις 1 στους 10 από όσους επέλεξαν τη Λαϊκή Συσπείρωση και 2 στους 10 από όσους επέλεξαν την Αριστερή Οικολογική Συνεργασία στραφεί υπέρ του κ. Γιαννακίδη, η πλάστιγγα μπορεί να γείρει αποφασιστικά υπέρ της παράταξης που υποστηρίζει το ΠΑΣΟΚ.

Ετούτη η υπόθεση εργασίας βεβαίως και δε σημαίνει ότι δεν έχει ελπίδες ο συνδυασμός των Παυλίδη-Μπαλίκα. Διότι μπορεί μεν ένας έστω μικρός αριθμός των δυσαρεστημένων Πασόκων που ψήφισαν τις παρατάξεις της Αριστεράς να είναι πιο πιθανό να υπερψηφίσει στο δεύτερο γύρο την παράταξη του κ. Γιαννακίδη, αλλά υπάρχουν και οι ψήφοι των Οικολόγων. Ενδεχομένως και ο θυμός όσων ψήφισαν τα αριστερά σχήματα και ακούν από χθες το τσιτάτο περί τις προοδευτικές δυνάμεις, που πέταξε από την Κυριακή το βράδυ ο κ. Γρανάς. Κατά συνέπεια, οδηγούμαστε σε μια αναμέτρηση σώμα με σώμα και την ερχόμενη Κυριακή, στην οποία το προβάδισμα που δείχνει θεωρητικά να έχει ο συνδυασμός του κ. Γιαννακίδη δεν είναι καθόλου βέβαιο, ούτε απαγορεύει στην παράταξη του κ. Παυλίδη να διεκδικήσει τη νίκη.

Πάντως, γενικότερα σε επίπεδο περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, οι δυνάμεις των δυο μεγάλων κομμάτων ήταν και παραμένουν κυρίαρχες. Ούτε ο συνδυασμός του Μιχάλη Τρέλλη (7,74%) κατάφερε να κάνει την έκπληξη, παρά τις πολύ καλές επιδόσεις που σημείωσαν την πρώτη Κυριακή οι υποψήφιοι που υποστήριξε το ΚΚΕ, ούτε οι άλλες δυο παρατάξεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ του Τάκη Χαρίτου έμεινε στο 4,61% και οι οικολόγοι του Θανάση Μακρή στο 3%.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Μη στοιχηματίσετε

Η αναμέτρηση της δεύτερης Κυριακής μεταξύ των Κωστή Σιμιτσή και Θόδωρου Καλλιοντζή στο δήμο Καβάλας δεν προσφέρεται για στοιχήματα. Ουσιαστικά οι δυο πλέον διεκδικητές του δημαρχιακού θώκου ξεκινούν από την ίδια αφετηρία (36,30% υπέρ του Σιμιτσή έναντι 35,32% υπέρ του Καλλιοντζή), αφού οι 350 περίπου ψήφοι που τους χωρίζουν είναι αμελητέα διαφορά και όλα τα ενδεχόμενα φαντάζουν και είναι ανοιχτά.

Καταρχήν, έχουν και οι δυο πιθανότητες να αντλήσουν ψήφους από όσους τον πρώτο γύρο ψήφισαν την ΑΚΕΠ του Στάθη Εριφυλλίδη. Περισσότερες ο Καλλιοντζής, που μπορεί βάσιμα να ελπίζει στην υποστήριξη των στελεχών της τοπικής Ν.Δ. που τάχθηκαν στο πλευρό του πρώην δημάρχου, λιγότερες ο Σιμιτσής, που πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι μπορεί να αντλήσει από τη δεξαμενή των απογοητευμένων ψηφοφόρων του πρώτου γύρου. Άλλωστε, η προεκλογική πόλωση δημιούργησε τριβές στις σχέσεις μεταξύ οπαδών και στελεχών του Καλλιοντζή και του Εριφυλλίδη, ενώ ο Σιμιτσής προσπάθησε εξαρχής να κρατήσει ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με όλες τις παρατάξεις και τους επικεφαλής τους, πλην της παράταξης Καλλιοντζή.

Προνομιακός χώρος για την άντληση ψηφοφόρων από τον κ. Σιμιτσή φαίνεται να είναι το πολύ μεγάλο ποσοστό του 20% περίπου, που συγκέντρωσαν αθροιστικά οι παρατάξεις των Βασίλη Λιόγκα και Αρη Βέρρου. Όχι λόγω των υπεραπλουστευτικών προσεγγίσεων σχημάτων και συνθημάτων του παρελθόντος του τύπου «προοδευτικές δυνάμεις», αλλά γιατί αντικειμενικά ένα μεγάλο μέρος των ψήφων ξεπερνά σαφώς την εμβέλεια του ΚΚΕ και του μπλοκ ΣΥΡΙΖΑ-Δημοκρατικής Αριστεράς, που υποστήριξε τον Αρη Βέρρο. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι πολλοί είναι οι απογοητευμένοι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, που ναι μεν στον πρώτο γύρο έδειξαν τη δυσαρέσκειά τους και στην κυβερνητική πολιτική, αλλά και στην τετραετία του Σιμιτσή, αλλά στο δεύτερο γύρο είναι πολύ πιθανό να ψηφίσουν με βαριά -έστω- καρδιά τον Σιμιτσή. Από την άλλη, ο Θόδωρος Καλλιοντζής έχει φροντίσει να κρατά ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με πολίτες όλου του πολιτικού φάσματος και μπορεί βάσιμα να προσδοκά ότι μπορεί να αντλήσει τις ψήφους που χρειάζεται και πέραν της συντηρητικής παράταξης. Αλλωστε, όταν είχε πρωτοεκλεγεί νομάρχης Καβάλας το μακρινό 1998 υπερηφανευόταν ότι είχε μαζί του το «μισό ΠΑΣΟΚ». Δεν υπερέβαλε ούτε στο ελάχιστο.

Το τελευταίο ποτήρι της πολιτικής καριέρας του Στάθη Εριφυλλίδη ήταν πολύ πικρό. Ο άνθρωπος που κέρδισε τον δήμαρχο της 16ετίας Λευτέρη Αθανασιάδη, περιορίστηκε στο 11,42%, ποσοστό διόλου κολακευτικό για τον δήμαρχο δυο τετραετιών.

Τουναντίον εξαιρετικές ήταν οι επιδόσεις και των δυο υποψηφίων των παρατάξεων της Αριστεράς. Ο Βασίλης Λιόγκας αύξησε σημαντικά την επιρροή και τις επιδόσεις του και κατάφερε να αγγίξει το διψήφιο ποσοστό, παρά τα αναμενόμενα μικρά ποσοστά του στο δήμο Φιλίππων. Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της επιτυχίας του, ο συνδυασμός του κ. Λιόγκα ήρθε τρίτος στον παλιό δήμο Καβάλας με 11,73% αφήνοντας στην τέταρτη θέση τον πρώην δήμαρχο Στάθη Εριφυλλίδη.

Επίσης, απολύτως επιτυχημένη ήταν η κάθοδος του Αρη Βέρρου. Η «Συμπαράταξη Πολιτών» που συστάθηκε στην Καβάλα με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και της Δημοκρατικής Αριστεράς κατάφερε με τον κ. Βέρρο επικεφαλής να εκφράσει πολλούς απογοητευμένους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Επιτυχία που αποκτά άλλες διαστάσεις εάν ληφθεί υπόψιν η τύχη του αντίστοιχου εγχειρήματος στην Αττική με επικεφαλής τον τηλεμαϊντανό Αλέξη Μητρόπουλο. Ο κ. Βέρρος, αν και δεν έμπαινε σε όλα τα σπίτια μέσω των τηλεοπτικών δεκτών, κατάφερε να πείσει τους πολίτες ότι κάτι στα αλήθεια συνέβαινε ετούτη τη φορά στο ξύλινο σπιτάκι της πλατείας του Καπνεργάτη.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Η γέννα μετατέθηκε μια εβδομάδα

Όλα μοιάζουν και είναι πιθανά την επόμενη Κυριακή και στην περιφέρεια και στους τρεις από τους τέσσερις δήμους του νομού Καβάλας. Μέχρι να ξεκαθαρίσει κάπως το σκηνικό τις επόμενες μέρες, εάν τούτο συμβεί, μπορούν να βγουν κάποια πρώτα συμπεράσματα.

Καταρχήν στην περιφέρεια, η αναμέτρηση πήρε αυτό το δραματικό χαρακτήρα εξαιτίας της κάκιστης επίδοσης της παράταξης που υποστηρίζει το ΠΑΣΟΚ στο νομό Καβάλας. Η επιλογή του Λάκη Γρανά δεν πέρασε στον κόσμο και τούτο δεν είναι μόνο δική του ευθύνη. Μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης βαραίνει όσους "ινστρούκτορες" καθυστερούσαν να επιλέξουν τους υποψήφιους αντιπεριφερειάρχες της παράταξης "Κοινωνική Συμμαχία" στερώντας τους πολύτιμο χρόνο στην τελική ευθεία προς την κάλπη. Μέχρι να επιλεγεί ο κ. Γρανάς, ο Ανδρέας Μπαλίκας είχε ήδη "οργώσει" το νομό και το πλεονέκτημα που απέκτησε διατηρήθηκε μέχρι τέλους.

Στο δήμο Καβάλας δεν χωρούν προγνωστικά ενόψει της δεύτερης Κυριακής. Η λογική των "συγγενών χώρων" και των "προοδευτικών δυνάμεων" έχει με τον καιρό ξεφτίσει και πια οι δυο μονομάχοι του δεύτερου γύρου θα αποταθούν επί ίσοις όροις στο εκλογικό Σώμα, διεκδικώντας την εκλογή τους. Βεβαίως και στον έναν ή στον άλλο βαθμό υπάρχουν όμοροι χώροι, προνομιακοί και στον κ. Σιμιτσή και στον κ. Καλλιοντζή. Αλλά από την άλλη, ουδείς μπορεί να θεωρείται δεδομένος. Οι ψηφοφόροι που έκαναν την επιλογή τους την πρώτη Κυριακή δεν είναι πρόβατα που μπορούν να οδηγηθούν στο ένα ή στο άλλο μαντρί μέσα σε μια εβδομάδα. Κοντολογίς, οι Κ. Σιμιτσής και Θ. Καλλιοντζής ξεκινούν έναν αγώνα να πείσουν όσους ψήφισαν και όσους δεν ψήφισαν να επιλέξουν τον επόμενο δήμαρχο Καβάλας.

Ούτε στο δήμο Παγγαίου χωρούν προγνωστικά. Ο Βασίλης Ξουλόγης τα πήγε περίφημα την πρώτη Κυριακή στη σώμα με σώμα μάχη του με τον Γιάννη Φιλόσογλου και πια όλα παίζονται στην κόψη του ξυραφιού. Μεγάλος χαμένος στην αναμέτρηση του Παγγαίου ήταν αναμφισβήτητα ο Χαράλαμπος Χρυσανίδης, που έχασε ακόμα και εντός έδρας, στο δήμο όπου ήταν δήμαρχος τα τελευταία 8 χρόνια.

Στη Θάσο φαίνεται ότι ο Κώστας Χατζηεμμανουήλ μπορεί να πάρει τη νίκη, εκμεταλλευόμενος το αίτημα αλλαγής στο δημαρχιακό θώκο, αλλά από την άλλη ο Λευτέρης Μερέσης αποδείχθηκε για πολλοστή φορά χαλκέντερος, καταφέρνοντας να πάρει την πρωτιά κόντρα σε όλους.

Εν κατακλείδι, οι κάλπες παρέμειναν γκαστρωμένες. Η γέννα μετατέθηκε για την επόμενη Κυριακή.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Το στρινγκ της καλόγριας

Μηδενίσαμε. Φτάσαμε στον πάτο, τον ξεπερνάμε και δε βρίσκεται τρόπος να σταματήσουμε. Χθες δυο έγκριτοι συνταγματολόγοι οι Αντώνης Μανιτάκης και Νίκος Αλιβιζάτος χαρακτήρισαν αδιανόητη την πιθανότητα αναβολής του δεύτερου γύρου των εκλογών για την αυτοδιοίκηση, προκειμένου να διεξαχθεί τον Δεκέμβριο μαζί με τις πρόωρες εθνικές εκλογές. Μόνο λόγοι ανωτέρας βίας, όπως για παράδειγμα η κήρυξη πολέμου θα μπορούσε στα σοβαρά να δικαιολογήσει τόσο δραματική αλλαγή των όρων του πολιτικού παιχνιδιού, τόνισαν. Ένα σενάριο εξωφρενικά εκβιαστικό, ενδεικτικό του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνονται τους δημοκρατικούς θεσμούς οι εμπνευστές του, οι οποίοι από τη μια κάνουν τις διαρροές και κατόπιν σπεύδουν σε διευκρινήσεις ή διαψεύσεις, ανάλογα με τις αντιδράσεις.

Μα δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και το στρινγκάκι της καλόγριας από την Πάτρα, που σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Κόσμος» του νομού Αχαϊας δεν έφτασε ποτέ στα χέρια του φαντάρου αποδέκτη που υπηρετεί στον Εβρο ένεκα των μέτρων αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, λόγω των εκρηκτικών επιστολών του τελευταίου διαστήματος, το δέμα που απέστειλε η καλόγρια με ένα στρινγκ και μια καυτή ερωτική επιστολή στο νεαρό μέλος του ποιμνίου της που υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία κατασχέθηκε με εντολή του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της Τρομοκρατικής Υπηρεσίας προκειμένου να ανοιχτεί παρουσία του αποστολέα.

Η καλόγρια κλήθηκε αλλά δε φάνηκε κι έτσι το δέμα ανοίχτηκε αφού λήφθηκαν τα απαραίτητα για τέτοιες περιπτώσεις μέτρα ασφαλείας από αστυνομικούς. Φυσικά οι αστυνομικοί δεν ήταν σε θέση να εκτιμήσουν τους στενούς δεσμούς που μπορεί ενίοτε να αναπτύσσονται μεταξύ κλήρου και λαού, ιδίως όταν οι εκπρόσωποι των δύο μερών υπηρετούν απομονωμένοι η μεν σε ένα γυναικείο μοναστήρι του νομού Αχαΐας, ο δε σε μια στρατιωτική μονάδα στο νομό Εβρου.

Μηδενίσαμε. Από τη μια η περιφρόνηση του Συντάγματος με μοναδικό κριτήριο τον ωμό εκβιασμό του εκλογικού σώματος και από την άλλη η άρση του δικαιώματος μιας καλόγριας να επικοινωνήσει με έναν λαϊκό σε έναν ιδιαιτέρως προσωπικό τόνο. Πού να ελπίσει πια κανείς;

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Δεν μπορούν πια

Οι νέες φήμες που διέρρευσαν περί την πιθανότητα αναβολής του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών, προκειμένου να διεξαχθούν μαζί με τις πρόωρες εθνικές εκλογές τον Δεκέμβριο είναι ενδεικτικές της απόλυτης περιφρόνησης της πολιτικής ηγεσίας προς την αυτοδιοίκηση. Ποια αυτοδιοίκηση και ποιος ρόλος της. Όλα έχουν ισοπεδωθεί με ευθύνη και της κυβέρνησης Παπανδρέου, αλλά και των ηγεσιών όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης, με μοναδική τιμητική εξαίρεση τη Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη, που όμως δεν μπορεί να ακουστεί. Δεν είναι μόνο ζήτημα εμβέλειας και προτεραιοτήτων των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας. Είναι και η διαχρονική αλήθεια περί των τενεκέδων, που άδειοι κάνουν το μεγαλύτερο θόρυβο.

Αυτό ζούμε ετούτες τις μέρες. Μια ξέφρενη χλαλοή τενεκέδων που προσπαθούν κάνοντας κατά το δυνατόν μεγαλύτερο θόρυβο να μας πείσουν πως όντως μεθαύριο και την άλλη Κυριακή δεν ψηφίζουμε για δήμους και νομαρχίες, αλλά επιλέγουμε μεταξύ φωτός και σκότους. Σε τούτες τις δυο καταστάσεις προβάλλουν από τη μια οι Γιώργος Παπανδρέου και Αρης Γιαννακίδης στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και από την άλλη οι Αντώνης Σαμαράς και Γιώργος Παυλίδης. Τοποθετήστε όποιο δίδυμο θέλετε στο φως και το άλλο στο σκοτάδι. Δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι το ήδη χρεωκοπημένο πολιτικό σύστημα οδηγείται εν πλήρη συνειδήσει στο τελευταίο του χαρακίρι.

Όχι, δεν είναι αφελείς. Τόσο είναι το μπόι τους, τόσες και οι ικανότητές τους. Οδηγούνται στο χαρακίρι γιατί απλά δεν έχουν κάτι άλλο να κάνουν. Να προτείνουν.

Αυτή είναι και η εξήγηση για την απειλή των πρόωρων εθνικών εκλογών, που επισείει ο Γιώργος Παπανδρέου και οι περί αυτόν. Ίσως τελικά να μην είναι ένα ακόμα φτηνό προεκλογικό τέχνασμα με στόχο τη χειραγώγηση αυτού του κατά κράτους ηττημένου και παραδομένου λαού, αλλά μια δρομολογημένη παραίτηση. Μια κίνηση αντίστοιχη αυτής στην οποία είχε προβεί ο Κώστας Καραμανλής όταν πριν την παρέλευση της θητείας του έσπευσε να παραδώσει τα κλειδιά του Μαξίμου στον Παπανδρέου και να απολαύσει τα μεζεκλίκια του με την ησυχία του στη Ραφήνα.

Δεν μπορούν πια. Αντελήφθησαν ότι δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν τα προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν και έχουν αποφασίσει να λακίσουν, παραδίνοντας τα κλειδιά του Μαξίμου στον πρώτο τυχόντα.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Δικό μας είναι

Η ομορφιά κατοικεί παντού, αλλά εμείς αρνούμαστε να τη δούμε. Βουτηγμένοι στην τηλεοπτική δυστυχία, που εκπέμπεται αφειδώς από τις τηλεοπτικές χέστρες, που ξερνούν νυχθημερόν μιζέρια και πανικό στη διαρκή προσπάθειά τους να εγκλωβίσουν τηλεοπτικό κοινό, αναζητούμε το στραβό ακόμα και κει που δεν υπάρχει. Ή ακόμα και κει που δεν είναι αυτό που κυριαρχεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ετούτης της μίζερης νοοτροπίας που πια μας χαρακτηρίζει είναι οι κρίσεις για το νέο Νοσοκομείο Καβάλας. Ετούτο το στολίδι στο ύψωμα του Αη-Σίλα, που αν άνοιγε τις πύλες του χρόνια πριν, οι κάτοικοι της περιοχής θα διπλοσκούπιζαν τα πόδια τους πριν διαβούν το κατώφλι. Μα τώρα, ακούς μόνο κριτική και μάλιστα ισοπεδωτική από ανθρώπους απαίδευτους ικανούς να αποπατήσουν όπου βρουν με την πρώτη ευκαιρία.

Σαν προχθές που ένας τραυματίας και η συνοδός του κατέβαιναν με το ασανσέρ και έβριζαν θεούς και δαίμονες. Τους έφταιγαν τα πάντα. Το ασανσέρ, οι νοσοκόμες, οι γιατροί, το κτίριο. Ναι, το κτίριο.

- Μα μέχρι πριν λίγους μήνες το Νοσοκομείο στεγαζόταν σε δυο παλιά κτίρια στη μια και στην άλλη άκρη της πόλης. Δεν υπάρχει διαφορά;

- Σε δυο χρόνια θα είναι χειρότερο, απάντησε ο τραυματίας οργισμένος. Είδες τα πατώματα;

Είναι αλήθεια πως τα πατώματα είναι ένα πρόβλημα που εξαρχής ως τέτοιο αντιμετωπίστηκε. Είναι επίσης αλήθεια, ότι θα έπρεπε να έχουν δημιουργηθεί περισσότεροι χώροι στάθμευσης.

Όπως επίσης είναι αλήθεια πως υπάρχουν ελλείψεις σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό και πως η γενικευμένη λιτότητα δεν φέρνει μόνο τον απαραίτητο εξορθολογισμό των δαπανών, αλλά στερεί και πόρους απαραίτητους για τη σωστή λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Όπως επίσης υπάρχουν προβλήματα λειτουργικά, που ταλανίζουν το προσωπικό, σαν κι αυτά που υπάρχουν σε κάθε τέτοιο κτίριο τους πρώτους έξι μήνες της λειτουργίας του.

Αλλά όλα αυτά δεν μπορούν να βγάλουν από το κάδρο ετούτο το στολίδι. Ένα υπερσύγχρονο νοσοκομείο, που ανεβάζει τον πήχυ της παρεχόμενης δημόσιας υγείας. Είναι ηλίθιο να περνούμε από κάτω γιατί απλά έχουμε εθιστεί στη γκρίνια και την ισοπεδωτική κριτική τηλεοπτικών διαύλων και κομματικών γραμμόφωνων ξεπερασμένης τεχνολογίας με τη βελόνα κολλημένη στη στείρα κριτική. Ας ανεβούμε λίγο ψηλότερα και ας καμαρώσουμε αυτό το στολίδι, που -παρεμπιπτόντως- ανοικοδομήθηκε με κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης κατά 75%. Ας το καμαρώσουμε, αφού διπλοσκουπίσουμε τα παπούτσια μας στο κατώφλι. Δικό μας είναι.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Τις ευθύνες του ο καθείς

Καθ' οδόν προς Θάσο από τη γραμμή Καβάλας-Πρίνου οι κάτοικοι της νότιας πλευράς νιώθουν σα να κέρδισαν λαχείο. Μπαίνοντας στο πλοίο έχουν γλιτώσει τη διόλου ευκαταφρόνητη απόσταση των 40 χιλιομέτρων από την Καβάλα ως την Κεραμωτή, ξέροντας ότι βγαίνοντας στον Πρίνο θα τραβήξουν ντουγρού για το χωριό τους, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να διανύσουν άλλα 20 χιλιόμετρα από Λιμένα μέχρι Πρίνο. Εξήντα χιλιόμετρα λιγότερα. Όπως επίσης ξέρουν καλά πως κάθε φορά που υποχρεώνονται να μετακινούνται από τη γραμμή Κεραμωτής-Λιμένα, λόγω του πολύ μεγαλύτερου αριθμού των δρομολογίων που εκτελούνται από κει νιώθουν κορόιδα. Διότι δικαιώνουν δια της ακούσιας συμμετοχής τους τη στατιστική στην οποία στηρίζονται οι εταιρείες στην προσπάθειά τους να απαξιώσουν τη γραμμή Καβάλας-Πρίνου.

Αλλά πέραν της ψυχολογίας και του παραπόνου ενός εκάστου, είναι καιρός να αναλάβουν τις ευθύνες τους και οι κάτοικοι του νησιού, κυρίως της νότιας πλευράς, απαιτώντας το στοιχειώδες. Να τεθούν συγκεκριμένοι όροι στις εταιρείες, που δεν είναι δυνατόν να καταρτίζουν το πρόγραμμα δρομολογίων κατά το δοκούν, δεδομένου ότι έχουν αναλάβει να επιτελούν με το αζημίωτο το έργο της σύνδεσης του νησιού με την ενδοχώρα, που είναι δημόσιο αγαθό. Έχουν αναλάβει να παρέχουν το δικαίωμα της μεταφοράς ανθρώπων και αγαθών με το αζημίωτο.

Άρα δεν είναι δυνατόν να μην έχουν γνώμη για τα δρομολόγια οι φορείς που εκπροσωπούν την τοπική κοινωνία. Ούτε είναι δυνατόν να συνεχίζεται εσαεί ο παραλογισμός, που ξεκίνησε το 1999 να αποφασίζεται ο καταρτισμός των δρομολογίων σε ένα συμβούλιο κάπου στην Αθήνα, το οποίο συγκροτούν άνθρωποι που ουδεμία σχέση έχουν με το νησί και τις ανάγκες του. Τα δρομολόγια δε γίνονται για να κονομούν κάποιοι κατά πώς τους βολεύει. Εκτελούνται πρώτα και κύρια για την εξυπηρέτηση των αναγκών του νησιού με το θεμιτό κέρδος, που μπορούν να καρπώνονται όσοι έχουν αναλάβει αυτή την ευθύνη.

Μα είναι και υπόθεση ενός εκάστου. Γνωριζόμαστε. Οι κάτοικοι της Θάσου, καθώς και οι κάτοικοι της Καβάλας, που επίσης πλήττονται καίρια από ετούτη την τακτική, έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση να επιβραβεύσουν και να αποδοκιμάσουν δια της συμμετοχής τους τακτικές και πολιτικές.

Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Δεν είναι όλοι ίδιοι. Ας αναλάβει τις ευθύνες του ο καθείς.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Εχασε την ευκαιρία

Μου αρέσουν οι υποσχέσεις των υποψηφίων. Όλες. Μου φτιάχνουν το κέφι. Αντί για τρόικες, λιτότητες και λογαριασμούς, ακούς τις προγραμματικές θέσεις των υποψηφίων και χαλαρώνεις. Ούτε ανεργία, ούτε λιτότητα, τίποτα. Έρχονται οι νέοι δήμοι με φόρα για να λύσουν όλες τις εκκρεμότητες. Για να συμπαρασταθούν στα θύματα ετούτου του ακήρυκτου πολέμου, που πετάει ανθρώπινες ψυχές στα πεζοδρόμια. Όλα θα γίνουν. Οι ηλικιωμένοι θα τύχουν φροντίδας από το πρόγραμμα "Βοήθεια στο Σπίτι", το οποίο θα συνεχιστεί σε κάθε περίπτωση. Άπαντες δεσμεύτηκαν. Τα προγράμματα για την επανένταξη στην κοινωνία των θυμάτων των ψυχοτρόπων ουσιών όχι μόνο θα συνεχιστούν, μα θα επεκταθούν. Μαζί με προγράμματα για την ένταξή τους στην αγορά εργασίας.

Όσο για την Καβάλα, τα "πέτρινα χρόνια" της υπανάπτυξης και της μιζέριας τελειώνουν οριστικά. Λιμάνι, τουρισμός, βιομηχανική και βιοτεχνική ανάπτυξη, εκθέσεις επί εκθέσεων θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας για όλους. Στους ίδιους πυρετώδεις αναπτυξιακούς ρυθμούς θα κινηθούν και στο Παγγαίο, στο Νέστο και στη Θάσο. Αλλωστε, όλος ο νομός ανήκει σε μια περιφέρεια, στην οποία πια δεν θα υπάρχουν ενδοπεριφερειακές ανισότητες. Θα υπάρχουν κίνητρα για όλους. Ευκαιρίες για όλους.

Όπως εξάλλου συμβαίνει σε όλη τη χώρα. Αρκεί να ξεφυλλίσει κανείς τα προεκλογικά φυλλάδια από τον Εβρο ως το Καστελόριζο για να αντιληφθεί ότι όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Παντού. Στη Λάρισα, τη Λαμία, τη Θεσσαλονίκη. Τον Ταύρο.

Μόνο που η 1η Ιανουαρίου αργεί. Ηταν προχθές τα ξημερώματα, την Κυριακή, τελευταία μέρα του Οκτωβρίου, που οι εργαζόμενοι στο απορριμματοφόρο του δήμου Ταύρου δεν αντιλήφθηκαν ότι ένας άστεγος είχε βρει καταφύγιο σε έναν κάδο σκουπιδιών. Το μηχάνημα πήρε τον κάδο, τον σήκωσε ψηλά και άδειασε το περιεχόμενο, που πολτοποιήθηκε άμεσα. Το ανθρώπινο ρημάδι, που βρήκε απάγκιο στον κάδο έγινε κιμάς. Δεν πρόκανε να ζήσει την υλοποίηση των ιλουστρασιόν φυλλαδίων. Δεν έδωσε την ευκαιρία στους άρχοντες της επόμενης ημέρας να υλοποιήσουν το κοινωνικό τους πρόγραμμα.

Μα δεν πειράζει. Υπάρχουν πολλοί άστεγοι ακόμα σε όλη τη χώρα.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More