Ναι, η Κόκλα υπάρχει

Η είδηση της χθεσινής ημέρας είναι ότι η γενική γραμματέας της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης Θεοδώρα Κόκλα υπάρχει και μάλιστα εκτελεί τα καθήκοντά της. Τι κι αν πέρασαν περί τις δυο εβδομάδες από τις καταγγελίες για απένταξη έργων σχολικής στέγης του νομού Καβάλας από το ΕΣΠΑ; Αποδεικνύοντας τη σχετικότητα του χρόνου, που άλλο δεν είναι στην τελική, παρά μια ανθρώπινη ανακάλυψη, απάντησε ότι τα έργα απεντάχθηκαν για το καλό του τόπου. Διότι όπως υποστηρίζει είχαν άρον-άρον εγκριθεί προεκλογικά και κινδύνευαν να ακυρωθούν, οπότε τα ακύρωσε για να τα ξαναφέρει με τέτοιο τρόπο, που να μην κινδυνεύουν να ακυρωθούν. Μα ξάφνου, μια φωνή ηκούσθη εντός μου:

- Σε χάνω, πες το πάλι για να αντιληφθώ τι εννοείς.

Είπαμε, τα έργα που είχαν ενταχθεί, απεντάχθηκαν για να επανενταχθούν.

- Μα αν ήταν ενταγμένα, για ποιον λόγο να απενταχθούν προκειμένου να ενταχθούν εκ νέου;

Για να γίνει η δουλειά σωστά. Νοικοκυρεμένα. Μα η φωνή επέμεινε:

- Αυτά τα καλιαρντά των πολιτικών δεν τα καταλαβαίνω. Είτε ένα χρόνο, είτε ένα μήνα, είτε ένα 24ωρο προ των εκλογών, το κράτος δεν παύει να λειτουργεί. Πολλώ δε μάλλον, όταν πρόκειται για έργα που χρηματοδοτούνται με κονδύλια ευρωπαϊκά, που δεν είναι δεδομένα. Αν δεν τα πάρεις, μπορεί να χαθούν. Αλλά το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι η Νομαρχία Καβάλας είχε έτοιμες μελέτες και έσπευσε να πάρει χρήματα από το ΕΣΠΑ, πριν από τους νομούς της Θράκης. Υπήρξε παρέμβαση άνωθεν και η κ. Κόκλα έσπευσε να πειθαρχήσει για να μοιράσει την πίτα σε περισσότερα κομμάτια. Αυτή είναι η αλήθεια. Γι αυτό και άργησε να απαντήσει. Επειδή είχε τη φωλιά χεσμένη.

Είπε η φωνή. Κι εγώ απάντηση πειστική δεν είχα. Ώσπου η φωνή συνέχισε. Δεικτικά. Με εμφανή ειρωνικό τόνο.

- Αλλά ξέρεις τι μου αρέσει στους νέους κυβερνώντες; Τα αντανακλαστικά τους, που παραπέμπουν στο θρυλικό Ραν-τα-πλαν. Ακόμα και δίκιο να 'χει η Κόκλα, που δεν έχει, ποιον να πείσει όταν απαντά με δυο βδομάδες καθυστέρηση;

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Σενάρια για έναν τουρισμό υγείας

Η μετεγκατάσταση του νοσοκομείου στο νέο κτιριακό συγκρότημα στον Αγιο Σίλα και η εκκένωση των δυο κτιρίων στα οποία τώρα στεγάζεται δημιουργεί μια δυναμική, που ενδεχομένως είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς. Ήδη οι προτάσεις που κατατέθηκαν στο δημόσιο διάλογο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Στα κτίρια του «επάνω Νοσοκομείου», το Σανατόριο και το κτίριο της χειρουργικής μπορεί κάλλιστα να στεγαστεί ένα εξειδικευμένο ογκολογικό Νοσοκομείο, που να καλύπτει τις ανάγκες όλης της Περιφέρειας, απαλλάσσοντας τους καρκινοπαθείς και τους συγγενείς τους από τα πήγαινε-έλα στη Θεσσαλονίκη, όπως πρότεινε ο διευθυντής της Α’ πνευμονολογικής και μέλος της ΔΑΣ Βασίλης Ιωαννίδης. Πρόταση, που σαφώς μπορεί να συνδυαστεί με τη δημιουργία ενός πρότυπου κέντρου αποκατάστασης. Στο «κάτω Νοσοκομείο» μπορούν να συστεγαστούν ένα Κέντρο Υγείας αστικού τύπου, απαραίτητο για να λειτουργήσει σωστά το Νοσοκομείο στο νέο κτιριακό συγκρότημα, με ένα γηροκομείο, το οποίο να έχει τη δυνατότητα να εξυπηρετεί ανθρώπους με ειδικές ανάγκες. Ανθρώπους που αυξάνονται και λόγω του καθημερινού μακελειού στους ελληνικούς δρόμους, αλλά και λόγω των αλμάτων της επιστήμης, που σώζει ζωές, που άλλοτε δεν είχαν ελπίδα.

Σε κάθε περίπτωση, η αξιοποίηση αυτών των κτιρίων πρέπει να γίνει στον τομέα της παροχής υπηρεσιών υγείας με την ευρύτερη έννοια του όρου για δυο λόγους. Πρώτον, γιατί το σενάριο δημιουργίας κατοικιών σε συνεργασία με ιδιώτες ή εμπορικού κέντρου στο κάτω Νοσοκομείο, θα έφερνε αναπότρεπτα τον δήμο σε σύγκρουση με δημότες του που ασχολούνται στον κλάδο της οικοδομής και του εμπορίου. Δεύτερον, και εξίσου σημαντικό γιατί η Καβάλα, με δεδομένη τη λειτουργία του Νοσοκομείου στο νέο κτιριακό συγκρότημα, μπορεί να γίνει κέντρο παροχής υπηρεσιών υγείας, προσελκύοντας ανθρώπους από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που θα μπορούν να συνδυάσουν τη νοσηλεία με τις στιγμές ξεκούρασης στις ωραίες παραλίες ή τις διαδρομές στο βουνό σε απόσταση αναπνοής.

Δημιουργώντας τις συνθήκες για την ανάπτυξη τουρισμού υγείας, που μπορεί να συνδυάζει την παροχή υπηρεσιών υγείας, με άλλες μεθόδους θεραπείας, όπως π.χ. θαλασσοθεραπεία, υδροθεραπεία, κινησιοθεραπεία.

Σε τούτη την περίπτωση, μπορούν να μπουν στο παιχνίδι και οι ξενοδόχοι προσφέροντας εξειδικευμένα πακέτα παροχών, που μπορούν κάλλιστα να συνοδευτούν και με την ανάπτυξη τουρισμού υγιεινής διαβίωσης. Τα περιθώρια ανάπτυξης είναι τόσο μεγάλα, όσο ενδεχομένως αδυνατούμε να υπολογίσουμε.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Η στέγη του κοινού μας σπιτιού μπάζει πια από παντού

Ο πατέρας του ήταν μάστορας καλός. Επισκεύαζε κεραμοσκεπές τον καιρό που δεν υπήρχαν πλάκες με μπετόν. Οι στέγες ήταν κατασκευασμένες με ξύλινες γραντιές και κεραμίδια ή πλάκες σχιστόλιθου. Πάντως, ο εν λόγω μάστορας κεραμοσκεπές επισκεύαζε. Ανθρωπος προκομμένος κατάφερε με τη δουλειά του να συντηρεί μια χαρά την οικογένειά του και να σπουδάζει και δυο παιδιά, που τα 'παιρναν τα γράμματα. Ο μεγάλος γιος τον βοηθούσε πού και πού στη δουλειά, αλλά ο πατέρας τον έστελνε για διάβασμα:

- "Δική σου δουλειά είναι να μάθεις γράμματα, να πάρεις ένα πτυχίο, να προκόψεις", έλεγε και τον έστελνε να μελετά. Πάντως, την τέχνη την είχε μάθει, δουλεύοντας στο πλευρό του πατέρα τα καλοκαίρια. Κάποια φορά, που ο γιος ήταν σε διακοπές και ο πατέρας, μεγάλος πια, και ολίγον ασθενής, προσφέρθηκε να τον ξεκουράσει. Ο πατέρας του υπέδειξε τη στέγη που έσταζε και ο γιος πήγε πράγματι στο πόδι του και έκανε τη δουλειά. Πέρασε ο καιρός, ο γιος επέστρεψε στα μαθήματά του στο πανεπιστήμιο, αλλά ο πατέρας είχε αναδουλειές. Όταν κάποια στιγμή ο γιος ξαναπήρε άδεια, ο πατέρας του τον ρώτησε τι είχε κάνει. Τότε ο γιος του εξήγησε ότι η στέγη έσταζε από ένα σπασμένο κεραμίδι, το οποίο και αντικατέστησε.

- "Με αυτό το κεραμίδι βρε, σε μεγάλωσα και σε σπούδασα", αναφώνησε τότε ο πατέρας. Όπως του εξήγησε, το συγκεκριμένο σπασμένο κεραμίδι μεταφερόταν από στέγη σε στέγη και του εξασφάλιζε σταθερό μεροκάματο.

Η επιλογή του μάστορα της ιστορίας αποδείχθηκε κίνηση σοφή για το οικογενειακό του εισόδημα, δίχως να δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα στα σπίτια της περιοχής του, πέραν της ανάγκης τακτικών επιδιορθώσεων. Και τούτο γιατί το κεραμίδι ήταν ένα. Όχι χιλιάδες. Μεταφερόταν δε, από στέγη σε στέγη και όχι σε διαφορετικές πλευρές της ίδιας στέγης.

Τούτο πληρώνουμε σήμερα οι νεοέλληνες. Ακολουθώντας το παράδειγμα του μάστορα γεμίσαμε τη στέγη του κοινού μας σπιτιού με πάρα πολλά σπασμένα κεραμίδια. Εκλέγοντας άχρηστα πολιτευτάκια για τη νομιμοποίηση ενός ημιυπαίθριου. Για μια θέση στο δημόσιο. Συμβάλλοντας με την καθημερινή μας πρακτική στη Λερναία Υδρα της διαφθοράς, που ανεξέλεγκτη πλέον στρέφεται εναντίον μας. Αδιαφορήσαμε παγερά για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας με αντάλλαγμα ή και συχνά την προσδοκία κάποιων ψιχίων από το ξεπούλημα. Ραγιάδες με κοστούμι ευρωπαϊκό αδιαφορούσαμε επί χρόνια για το πάρτι που είχαν στήσει τα λαμόγια του δημόσιου βίου, θεωρώντας "μαγκιά" ό,τι δεν έβλαπτε τα πολύ άμεσα συμφέροντά μας. Αδιαφορώντας για την πόλη, το κράτος, το χάλι της παιδείας, της υγείας, της δημόσιας διοίκησης. Μα στο μεταξύ, κεραμίδι το κεραμίδι, η κοινή μας στέγη μπάζει πια από παντού και άλλη λύση δεν απομένει από το εκ βάθρων ξήλωμά της με ό,τι τούτο συνεπάγεται για τη χώρα και τον καθένα χωριστά. Πολλώ δε μάλλον που πέσαμε σε δύσκολους καιρούς, με χιόνια, βροχές και παγωνιές.

Θύματα και θύτες ενός αδιεξόδου, για την υπέρβαση του οποίου -εκτός των άλλων- απαιτούνται ενεργοί πολίτες. Μα, ξεμάθαμε πια και δεν ξέρουμε τον τρόπο.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Είναι πια καιρός να κυβερνήσουν

Αυτό που συμβαίνει με το κτίριο του νέο Νοσοκομείου Καβάλας στον Αγιο Σίλα ξεπερνά κάθε όριο. Οι ταγοί ετούτου του τόπου βάλθηκαν να προκαλούν ασυστόλως κάθε έννοια λογικής, είτε γιατί είναι βέβαιοι ότι απευθύνονται σε άλογα όντα, είτε γιατί είναι απλά ανίκανοι να κάνουν οτιδήποτε άλλο. Είναι τρελό. Εξωφρενικό. Φανταστείτε να μένατε σε ένα παλιό διαμέρισμα, που με τα χρόνια το 'χε φάει η υγρασία, όπου η παλιά στέγη έμπαζε νερά και μετά από αγώνες και θυσίες ετών να είχατε καταφέρει να ολοκληρώσετε μια καινούργια μονοκατοικία με θέα στη θάλασσα και να απέμεναν κάτι λεπτομέρειες, όπως π.χ. το φύτεμα τριανταφυλλιών στην αυλή και ένα χρέος στον υδραυλικό ασήμαντο σε σχέση με το κόστος του έργου. Υπήρχε περίπτωση να μένατε έστω και μια μέρα ακόμα στο παλιό σπίτι; Σαφώς και όχι. Η μετακόμιση θα γινόταν πολύ πριν τη διαμόρφωση του κήπου ή την τοποθέτηση των κουρτινών. Οσο για το χρέος προς τον υδραυλικό, θα κινούσατε γη και ουρανό για να το αποπληρώσετε ή έστω για να διευθετήσετε τον τρόπο αποπληρωμής του.

Μα αυτοί οι ανίκανοι που κυβερνούν ετούτο τον τόπο, οι οποίοι μάλιστα αγωνίστηκαν πέντε χρόνια για να κερδίσουν και πάλι την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού, δε βιάζονται. Το νέο υπερσύγχρονο κτιριακό συγκρότημα ορθώνεται πανέτοιμο στον Αγιο Σίλα, αλλά το Νοσοκομείο Καβάλας συνεχίζει να λειτουργεί σε δυο κτίρια ακατάλληλα, που στερούνται τον υπερσύγχρονο εξοπλισμό του νέου κτιρίου, που κινδυνεύει λόγω αχρησίας. Διασπασμένο σε δυο παλιά κτίρια, με ό,τι τούτο συνεπάγεται για το κόστος λειτουργίας. Είναι εξωφρενικό, αλλά η μετεγκατάσταση αργεί λόγω ενός χρέους της τάξεως των 860.000 ευρώ, ποσό ασήμαντο σε σχέση με τη συνολική δαπάνη κατασκευής του Νοσοκομείου. Ποσό, που όσο αργεί η μετεγκατάσταση θα κατασπαταληθεί σε παραπομπές ακριβών εξετάσεων σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα. Εξετάσεων, που στην πλειοψηφία τους, θα μπορούσαν να γίνουν στο νέο Νοσοκομείο.

Καιρός να αντιληφθούν στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου ότι εκλέχθηκαν πανηγυρικά γιατί οι Ελληνες έλαβαν την απόφαση να απαλλαγούν από τη χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Εκλέχθηκαν γιατί οι Ελληνες αγανάκτησαν από την παροιμιώδη ανικανότητα των προκατόχων τους να ασκήσουν τα καθήκοντά τους.

Εκλέχθηκαν για να κυβερνήσουν. Δεν έχουν παρά να το πράξουν.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Οι ωραίοι φίλαθλοι του μπάσκετ της Καβάλας

Ίσως η πιο καθοριστική στιγμή του τελευταίου παιχνιδιού στο κλειστό της Καλαμίτσας μεταξύ της Ενωσης Καβάλας και του Πανιωνίου ήταν το κλέψιμο του σπουδαίου Λιθουανού, του Γκούστας περί το ένα λεπτό πριν το τέλος και το λέι-απ, που έφερε τη διαφορά και πάλι στους εννέα πόντους και έκοψε τα πόδια των παικτών του Πανιωνίου. Αντί να έχουν την ευκαιρία να μειώσουν με ένα τρίποντο στους τέσσερις, συνειδητοποίησαν ότι ο αγώνας είχε πια οριστικά κριθεί. Εξίσου σπουδαίο και καθοριστικό ήταν το τρίποντο του Ραϊσεβιτς σε μηδέν χρόνο, ελλείψει εναλλακτικής επιλογής. Η μεστή εμφάνιση του Κόλλινς. Ο Αλέξης Κυρίτσης, που έκανε ένα παιχνίδι ανάλογο της κλάσης του και των παραστάσεών του. Το βάθος στους ψηλούς μετά την προσθήκη του ανέτοιμου μεν, αλλά καλού για πρώτο παιχνίδι Σούντοφ. Τα μπινελίκια του Βαγγέλη Αλεξανδρή, που ανταμείφθηκαν με το ζεστό χειροκρότημα της εξέδρας, που αναγνωρίζει τη δουλειά του έμπειρου τεχνικού. Πάνω από όλα η σπουδαία ομαδική αμυντική λειτουργία της ομάδας μπάσκετ της Ενωσης, που με τέτοιες εμφανίσεις όπως η χθεσινή μπορεί να αποφύγει τα ψυχοφθόρα σενάρια του υποβιβασμού.

Αλλά όλα αυτά είναι απλά στιγμιότυπα της αθλητικής γιορτής που στήνεται Σάββατα και Κυριακές στο κλειστό της Καλαμίτσας από πέρυσι, που η Καβάλα διαθέτει ομάδα στην Α1 κατηγορία του μπάσκετ. Μια γιορτή, δίχως παρατράγουδα. Δίχως καφρίλα οπαδική. Με μεγάλο πρωταγωνιστή, στο πλευρό της διοίκησης, των παικτών και του προπονητή, ένα υπέροχο κοινό που ξέρει να χαίρεται το μπάσκετ. Που αγωνιά, συμμετέχει, σπρώχνει την ομάδα στις νίκες, δίχως ασχήμιες. Δίχως ρίψη αντικειμένων. Ακόμα και τα μπινελίκια εναντίον διαιτητών και αντιπάλων παικτών δεν υπερβαίνουν τα εσκαμμένα. Τουναντίον, είναι απολύτως απαραίτητα στοιχεία της ατμόσφαιρας ενός γηπέδου.

Οι ωραίοι φίλαθλοι του μπάσκετ, που γεμίζουν τα Σαββατοκύριακα τις κερκίδες του κλειστού της Καλαμίτσας ξέρουν να χαίρονται το παιχνίδι συν γυναιξί και τέκνοις, που υπό αυτές τις συνθήκες φυσικά και δεν διατρέχουν απολύτως κανένα κίνδυνο. Τουναντίον, παίρνουν μαθήματα συμμετοχής.

Αυτός ο κόσμος, αυτή η ομάδα, αυτή η προσπάθεια της διοίκησης αξίζει να ανταμειφθούν με ένα σαφώς καταλληλότερο γήπεδο.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Δεν πάει άλλο με αυτή την πολιτική

Η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεωκοπίας και τούτο δεν είναι ούτε σχήμα λόγου, ούτε κινδυνολογία. Είναι μια αλήθεια κοινώς αποδεκτή στους ειδικούς περί τα οικονομικά, που συνοδεύεται με τη δεύτερη διαπίστωση: «Δεν πάει άλλο». Πράγματι.

Δεν πάει άλλο με το διαχρονικό σκάνδαλο της κατασπατάλησης χρημάτων στον τομέα της δημόσιας υγείας.

Δεν πάει άλλο με την καταλήστευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, που «εξαερώθηκαν» ερήμην των ασφαλισμένων, που καλούνται να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.

Δεν πάει άλλο με το διαρκές σκάνδαλο των πελατειακών σχέσεων και την παράδοση «αργομισθιών» των εκάστοτε κολαούζων της εξουσίας.

Δεν πάει άλλο με την πολιτική των επιδοτήσεων του αγροτικού τομέα, αντί μιας πολιτικής με στόχο την εξυγίανση και τον εκσυγχρονισμό του, ώστε να μπορεί να παράγει ανταγωνιστικά προϊόντα.

Δεν πάει άλλο με «παρεμβάσεις» τύπου stage, που μόνο στόχο έχουν την πολιτική ομηρία ανθρώπων, που δεν έχουν εναλλακτικές επιλογές και μετά από χρόνια πεταμένα, βρίσκονται σε ακόμα χειρότερη θέση από αυτή στην οποία βρίσκονταν πριν «βολευτούν».

Δεν πάει άλλο με ένα πολιτικό σύστημα που ευνοεί την ανέλιξη γλοιωδών ανθρωποειδών, που διακρίνονται στην τεχνική του σαλιγκαριού. Ανεβαίνουν αποτελεσματικά τα σκαλιά της ιεραρχίας έρποντας, γλείφοντας και με τα κέρατά τους.

Μόνο, που στο σημείο που βρίσκεται η ελληνική οικονομία, ακόμα και όλες τούτες οι διαχρονικές παθογένειες να αντιμετωπιστούν, το πρόβλημα δεν λύνεται. Η χώρα είναι βουτηγμένη στα χρέη και ουδέν μπορεί να συμβεί δίχως το απαραίτητο πρόγραμμα σταθερότητας, που πλέον επιβάλλουν οι Βρυξέλλες.

Λένε. Αλλά λένε τη δική τους αλήθεια. Την αλήθεια, που βολεύει στα νεοφιλελεύθερα κοράκια, που οραματίζονται αναπαραγωγή του μοντέλου της Ιρλανδίας. Εκεί, στον άλλοτε παράδεισο της υπερκατανάλωσης, όπου πλέον οι μικροί και οι μικρομεσαίοι είναι βουτηγμένοι δίχως ελπίδα καμμιά σε έναν ζόφο φτώχειας, που θυμίζει το Λονδίνο του Ντίκενς.

Υπάρχει όμως και η άλλη αλήθεια. Αυτή, που κατέθεσε με την ερώτησή του στον πρωθυπουργό ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μίμης Ανδρουλάκης. Ο οποίος σημειώνει ότι η ελληνική "αποτυχία" δεν οφείλεται αποκλειστικά σε ενδογενείς παράγοντες, αλλά και σε εγγενείς ασυμμετρίες της Ευρωζώνης οι οποίες προκαλούν κατάρρευση της ανταγωνιστικότητας και πιθανά σοκ στις περιφερειακές της χώρες. Για τούτο καλεί τη μετατόπιση της ελληνικής επιχειρηματολογίας από την αυτοενοχοποίησή της στην ανάγκη αντισταθμιστικών πρωτοβουλιών έμπρακτης ευρωπαϊκής αλληλεγγύης στις χώρες που υφίστανται ασύμμετρα σοκ δίχως βέβαια να δημιουργούνται ηθικοί κίνδυνοι επιβράβευσης της δημοσιονομικής τους ασωτίας και φυσικά στη βάση αμοιβαίου οφέλους.

Αλλωστε, η Ελλάδα μπορεί να επείγεται για δανεισμό, αλλά και η πλεονασματική Γερμανία είναι υπερεξαρτημένη από τις εξαγωγές της σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης και έχει κάθε λόγο να αποφύγει σ' αυτές ένα φαύλο κύκλο ύφεσης - υπερχρέωσης και ένα ντόμινο κρίσεων στο ζωτικό της χώρο.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Πράσινη ανάπτυξη τώρα

Ο ισχυρισμός του υφυπουργού Ενέργειας και Περιβάλλοντος Γιάννη Μανιάτη ότι δεν ήξερε τι απαντούσε περί τη ΒΦΛ σε ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτη Λαφαζάνη δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική. Πρόκειται για ακόμα ένα αρνητικό δείγμα γραφής της νέας κυβέρνησης, που καλείται να επιδείξει επιτέλους στοιχειώδη συντονισμό, πολλώ δε μάλλον, που η χώρα διέρχεται μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις της σύγχρονης ιστορίας της. Αλλά, ω γέγονε, γέγονε. Είναι σίγουρα προτιμότερη αυτή η στροφή 180 μοιρών του υφυπουργού, από μια ειλημμένη πολιτική απόφαση για την εγκατάσταση σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου στις εκτάσεις της ΒΦΛ.

Εάν όμως ο κ. Μανιάτης και οι βουλευτές Καβάλας του ΠΑΣΟΚ θέλουν να πείσουν τους Καβαλιώτες που δικαίως αγωνιούν και δεν πείθονται από τα ήξεις-αφήξεις, μπορούν να το πράξουν πειστικότατα ξεκινώντας άμεσα τον διάλογο για το μοντέλο ανάπτυξης του νομού, με προτεραιότητα την επίμαχη περιοχή από τη ΒΦΛ ως τη Βάσοβα. Διότι εν τέλει το ζητούμενο δεν είναι η συγγνώμη του κ. Μανιάτη. Ούτε καν οι διαβεβαιώσεις ότι ο όμιλος Λαυρεντιάδη δεν προτίθεται να στραφεί στην εγκατάσταση σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου. Όσο δεν ξεκαθαρίζουν οι προθέσεις της Πολιτείας για το μοντέλο ανάπτυξης του νομού, οι επίδοξοι επενδυτές θα κάνουν σχέδια άλλοτε για τη δημιουργία τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου, άλλοτε για τη δημιουργία δεξαμενών υγρών καυσίμων.

Αλλωστε, αν δεν κάνουμε λάθος, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου προσωπικά, αλλά και η κυβέρνησή του, έχουν αναφανδόν ταχθεί υπέρ της λεγόμενης "πράσινης ανάπτυξης". Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν. Ας εφαρμόσουν όσα εξαγγέλλουν σε τούτη τη γωνιά της ελληνικής επικράτειας, που μπορεί να γίνει μοντέλο πράσινης ανάπτυξης. Δίνοντας απτά δείγματα γραφής της πολιτικής τους και πείθοντας και τον πλέον δύσπιστο για τις μεγάλες τους διαφορές από τις πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας. Διασφαλίζοντας και το περιβάλλον, που δεν γίνεται να επιβαρυνθεί περαιτέρω στην περιοχή, αλλά και δημιουργώντας "πράσινες" θέσεις εργασίας. "Πράσινες" με την έννοια του σεβασμού του φυσικού περιβάλλοντος φυσικά και όχι με την έννοια της κομματικής ταυτότητας, όπως ίσως θα σπεύσουν να υποθέσουν ορισμένοι αμετανόητα πολιτευτάκια της πλάκας, που επιμένουν να πουλούν φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Το απόλυτο μπάχαλο

Είπαν ξείπαν. Δυο μέρες πριν ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιάννης Μανιάτης θεωρούσε δεδομένη και δρομολογημένη τη δημιουργία τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου στην περιοχή της ΒΦΛ. Αυτό προέκυπτε ξεκάθαρα από την απάντησή του σε ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτη Λαφαζάνη. Χθες στη συνάντησή του με τους οργισμένους τρεις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και τον δήμαρχο Καβάλας έκανε στροφή 180 μοιρών. Αυτά τα ήξεις αφήξεις των κυβερνώντων ήταν το θέμα της χθεσινής συζήτησης μεταξύ των θαμώνων του ψηφιακού καφενείου "Η Καβάλλα". Ετούτου του φανταστικού μεν, ψηλοτάβανου δε, χώρου διαλόγου κάπου στο Ιντερνετ. Ο καφετζής έψησε τα κατά κανόνα σκέτα καφεδάκια και η συζήτηση αρχίνησε:

ΔΗΜΗΤΡΗΣ: Καταρχήν, η στροφή του Μανιάτη είναι απολύτως θετική. Πέραν τούτου, καταδεικνύεται για πολλοστή φορά ότι οι έγκαιρες αντιδράσεις είναι ικανές να ακυρώσουν σχεδιασμούς, που στρέφονται κατά του περιβάλλοντος και της τοπικής ανάπτυξης.

ΒΙΚΥ: Πράγματι, αλλά προσωπικά μου δημιουργεί ανησυχία η ευκολία με την οποία υποχώρησε ο κ. Μανιάτης. Σαν κάτι να κρύβουν. Πάντως, σε κάθε περίπτωση απαιτείται επαγρύπνηση. Τόσο για τις κινήσεις του Λαυρεντιάδη, όσο και για τις κινήσεις της κυβέρνησης.

ΝΙΚΟΣ: Δεν μπορώ να χωνέψω αυτό το απόλυτο μπάχαλο της κυβέρνησης. Δεν επιτρέπεται. Δε νοείται. Πολλώ δε μάλλον, όταν ο Γ. Παπανδρέου όρισε και συντονιστή τον έμπειρο Θόδωρο Πάγκαλο. Αυτή δεν είναι εικόνα κυβέρνησης. Παιδική χαρά είναι.

ΓΙΩΡΓΟΣ: Μια που ανέφερες τον Πάγκαλο, μάλλον παρεξήγησε τον άναρχο τρόπο παιχνιδιού του NBA, σε σύγκριση με το ευρωπαϊκό μπάσκετ, γι αυτό και έκανε εκείνη την ατυχέστατη παρομοίωση ότι η κυβέρνηση είναι επιπέδου NBA. Αν παρακολουθήσει πιο προσεκτικά το NBA θα δει και πολλούς ολοκληρωμένους παίκτες, αλλά και μια οργάνωση εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων φοβερή. Ουδεμία σχέση με την εικόνα της κυβέρνησης.

ΣΜΑΡΩ: Για να μη χανόμαστε με τα της ΒΦΛ, του Λαυρεντιάδη και του Μανιάτη, απαιτείται αυξημένη επαγρύπνηση. Η κυβέρνηση γιατί όπως αποδείχθηκε και στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπάρχει σχέδιο.

ΧΑΡΗΣ: Οσο για τον Λαυρεντιάδη έχει μεγαλουργήσει με κύριο προσόν την προσαρμοστικότητά του στις καταστάσεις που αντιμετωπίζει. Θα επιδιώξει να αυγατίσει τα κέρδη του είτε με τη δημιουργία LNG υγροποιημένου φυσικού αερίου, είτε στρεφόμενος στα Logistics. Είτε τοποθετώντας μια ωρολογιακή βόμβα ανατολικά της Καβάλας, είτε επενδύοντας στο διαμετακομιστικό εμπόριο. Ανάλογα με τις αντιστάσεις της τοπικής κοινωνίας.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Ο εξευτελισμός της έννοιας της διαβούλευσης

Τα δυο απανωτά ατοπήματα της νέας κυβέρνησης με πρωταγωνιστές την περιφερειάρχη Θεοδώρα Κόκλα και τον υφυπουργό Ενέργειας Γιάννη Μανιάτη μπορεί να αποδειχθούν εξαιρετικά χρήσιμα και ας έχουν εξοργίσει δικαίως τους πάντες. Κοινός παρονομαστής και στις δύο περιπτώσεις είναι ότι οι πολιτικές πράξεις μετράνε και όχι οι προθέσεις και οι επικοινωνιακές πομφόλυγες.

Κατά πρώτον, η γενική γραμματέας της Περιφέρειας Θεοδώρα Κόκλα ήρθε με φόρα να ασχοληθεί με τα μειονοτικά, που ήταν η... ειδικότητά της, λησμονώντας ότι ο πρωθυπουργός της εμπιστεύθηκε τη γενική γραμματεία της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Όλης της περιφέρειας. Όχι μόνο της Θράκης. Ετσι, υποκύπτοντας ενδεχομένως σε πιέσεις, σκέφθηκε να αναστείλει έργα της Νομαρχίας Καβάλας, που είχαν στο μεταξύ δρομολογηθεί στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ. Οι προσπάθειες στελεχών του τοπικού ΠΑΣΟΚ να υποβαθμίσουν την ενέργεια της κ. Κόκλα σε ζήτημα γραφειοκρατικού χαρακτήρα είναι μεν κατανοητές, αλλά δεν πείθουν, κυρίως με ευθύνη της περιφερειάρχου, που σιωπά. Μόνο που η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός. Είναι και ένδειξη ενοχής. Εάν η κ. Κόκλα δεν είχε στόχο να επιχειρήσει την αναδιανομή των έργων εις βάρος της πιο έτοιμης σε μελέτες Νομαρχίας Καβάλας θα είχε ήδη απαντήσει.

Σαφώς πιο σημαντικό ζήτημα είναι αυτό της επιχειρούμενης εγκατάστασης σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου στις εγκαταστάσεις της ΒΦΛ όπως προκύπτει από την απάντηση του κ. Μανιάτη σε ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτη Λαφαζάνη. Όπως αποδεικνύεται εν προκειμένω, καλό το στυλάκι της υπουργού Περιβάλλοντος Τίνας Μπιρμπίλη, με τα τζινάκια και τις πλατφόρμες, αλλά καλύτερο το περιβάλλον και οι πολιτικές που το προστατεύουν. Αγνοια δεν δικαιολογείται. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος όφειλε να είχε ενημερωθεί και για τα σχέδια των επίδοξων επενδυτών και για την ομόθυμη αντίδραση του συνόλου της τοπικής κοινωνίας. Δεν το έπραξε. Επιπλέον στη συγκεκριμένη περίπτωση ξευτελίστηκε με τον πιο εμφαντικό τρόπο η αξία της διαβούλευσης, στην οποία ομνύουν προεκλογικώς και μετεκλογικώς άπαντες στο ΠΑΣΟΚ.

Αλλά ποια διαβούλευση μωρέ, όταν για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα δεν ερωτώνται ούτε καν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ από την Καβάλα;

Το θετικό και στις δυο περιπτώσεις είναι τα καλά αντανακλαστικά της τοπικής κοινωνίας, που είναι βέβαιο πως μπορούν να αποτρέψουν τα σχέδια των μανδαρίνων των Αθηνών, όπως το έχουν αποδείξει επανειλημμένως. Είτε αυτοί φορούν κοστούμια "Αρμάνι", είτε σχεδιάζουν στου κασίδη το κεφάλι φορώντας τζινάκια και πλατφόρμες.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Η λάθος απορία των κυβερνώντων για τα μπλόκα των αγροτών

Ο αιφνιδιασμός της κυβέρνησης για τις κινητοποιήσεις των αγροτών, όπως καταγράφεται στον Τύπο, είναι στοιχείο ενδεικτικό της ολοένα και διευρυνόμενης απόστασης των πολιτικών κομμάτων από τις ανάγκες της κοινωνίας. Δείχνει πόσο υπολείπονται οι θέσεις και οι απόψεις τους από την πραγματικότητα. Υπάρχουν κυβερνητικά στελέχη, που αναρωτιούνται ποιος υποκινεί τους αγρότες, αντί να αντιληφθούν την ουσία του προβλήματος, που είναι το απόλυτο αδιέξοδο που βιώνουν. Γι αυτό και αγρότες που ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ πρωτοστατούν στα μπλόκα. Αυτό που αρνούνται -ή απλά αδυνατούν- να αντιληφθούν ορισμένοι κυβερνητικοί είναι ότι η εκλογή νέας κυβέρνησης δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά περίοδο χάριτος. Ούτε στα Παρίσια και στις Βρυξέλλες, ούτε στη Λάρισα και στον κάμπο του Νέστου. Μπορεί στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ να αντιλαμβάνονται την εναλλαγή τους στην εξουσία ως ορόσημο νέας πορείας και αλλαγής, αλλά τόσο στις Βρυξέλλες, όσο και εντός των συνόρων κυριαρχεί η σαφώς πιο ρεαλιστική αντίληψη της συνέχειας του κράτους. Αυτή είναι η εξήγηση.

Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΚΚΕ έχουν τη δύναμη να βγάλουν τους αγρότες στους δρόμους, ούτε οι Πασόκοι αγρότες που διαδηλώνουν έχουν πέσει θύματα της προπαγάνδας της Δεξιάς. Τα μπλόκα θα στήνονταν ανεξάρτητα από την έκβαση της αναμέτρησης. Οσο και αν ορισμένοι κυβερνητικοί παράγοντες αρνούνται να το αποδεχθούν, οι αγρότες θα έβγαιναν στους δρόμους ακόμα και αν τις εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου τις κέρδιζε ο ΣΥΡΙΖΑ ή το ΚΚΕ, εάν δεν μεσολαβούσαν θεαματικές αλλαγές στην ασκούμενη πολιτική.

Για να διεκδικήσουν εξορθολογισμό των επιδοτήσεων, που σήμερα τις νέμεται το 20% των δικαιούχων, ορισμένοι από τους οποίους τυχαίνει να μην είναι αγρότες. Για να διεκδικήσουν ένα πλαίσιο που να τους χωρά και να τους δίνει το δικαίωμα να συνεχίσουν να ζουν στον τόπο τους. Για να πάψει το δούλεμα των εκάστοτε κυβερνώντων περί την αναγκαιότητα δημιουργίας νέων φορέων ικανών να επιτρέψουν σε ομάδες Ελλήνων παραγωγών να επιβιώσουν στον διεθνή ανταγωνισμό. Διότι εάν πίστευαν σε όσα έχουν πει κατά καιρούς θα φρόντιζαν να διασφαλίσουν την υγιή λειτουργία των συνεταιριστικών οργανώσεων, αντί να τις οδηγήσουν στη χρεωκοπία. Με συνέπεια οι αγρότες, ελλείψει ισχυρών συνεταιριστικών οργανώσεων, να έχουν μείνει ανυπεράσπιστοι στα νύχια των μεσαζόντων και των αρπακτικών της παγκοσμιοποιημένης αγοράς.

Εάν όντως οι εκάστοτε κυβερνώντες νοιάζονταν για τον αγρότη θα άφηναν κατά μέρους τα φληναφήματα περί την ανάγκη αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών και θα έθεταν σε εφαρμογή ένα συγκεκριμένο στρατηγικό σχέδιο, ικανό να διασφαλίσει -κατά το δυνατόν- το αγροτικό εισόδημα.

Εάν έκαναν πολιτική επί της ουσίας θα είχαν το θάρρος να μιλήσουν πολύ συγκεκριμένα ακόμα και για την ενδεχόμενη ανάγκη περαιτέρω μείωσης του αγροτικού πληθυσμού με την κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων για εναλλακτικές διεξόδους.

Η ουσία του προβλήματος είναι ότι δεν υπάρχει εθνική αγροτική πολιτική, παρά μονάχα κάτι -φιλότιμοι μπορεί- αυτοσχεδιασμοί, που ανακυκλώνουν και εντείνουν προϊόντος του χρόνου τα αδιέξοδα του αγροτικού τομέα. Τούτων δοθέντων η απορία των κυβερνώντων θα έπρεπε να είναι διαφορετική. Το ερώτημα δεν είναι ποιος υποκινεί τους αγρότες, αλλά γιατί δεν υπάρχουν περισσότεροι αγρότες στα μπλόκα, αποφασισμένοι για αγώνα μέχρις εσχάτων.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Ζήτημα τιμής και ουσίας περιφερειακής

Το ζήτημα της συνέχισης της επιδότησης του κόστους εργασίας κατά 12% για τις επιχειρήσεις της Καβάλας δεν είναι μόνο καίριο για την τοπική οικονομία. Είναι, μαζί με την αναστολή των σχεδίων της νέας γενικής γραμματέως της Περιφέρειας Θεοδώρας Κόκλα για το πάγωμα έργων του νομού Καβάλας ενταγμένων στο ΕΣΠΑ, ζήτημα κομβικό τόσο για το κύρος των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, όσο και για τη δημιουργία του απαραίτητου κλίματος ενόψει του "Καλλικράτη", όπως εκτιμούν οι θαμώνες του Ψηφιακού Καφενείου "Η Καβάλλα". Αυτού του φανταστικού χώρου διαλόγου κάπου στο Ιντερνετ, που προσφέρει έναν πολυπρόσωπο σχολιασμό της επικαιρότητας. Ο καφετζής έψησε τα κατά κανόνα σκέτα καφεδάκια και η συζήτηση αρχίνησε:

ΔΗΜΗΤΡΗΣ: Το κλίμα που δικαίως διαμορφώνεται και λόγω της ανάγκης συνέχισης του 12%, αλλά και λόγω της επιχείρησης ακύρωσης έργων του νομού Καβάλας από τη νέα περιφερειάρχη, είναι ζήτημα τιμής για τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στην Καβάλα. Ουδείς μπορεί να ανεχθεί μια τέτοια εξέλιξη, αλλά πολύ περισσότερο τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

ΣΟΦΙΑ: Καλούνται, αν καλά καταλαβαίνω, να αποδείξουν στην πράξη ότι δεν είναι "δευτεράντζες" στο ΠΑΣΟΚ. Ότι έχουν και λόγο και φωνή και είναι σε θέση να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του νομού από τους Θρακιώτες υπουργούς και τον Θρακιώτη γραμματέα του ΠΑΣΟΚ.

ΝΙΚΟΣ: Είναι και ζήτημα τιμής και πολύ περισσότερο ουσίας. Πράγματι, όσο σημαντικό και να είναι για την οικονομία το ζήτημα της συνέχισης της επιδότησης του κόστους εργασίας κατά 12%, αποκτά εκ των πραγμάτων άλλες διαστάσεις.

ΜΑΡΙΑ: Ποιες διαστάσεις; Σκεφθείτε μόνο τις επιπτώσεις επιστροφής στην επιδότηση του 4%. Καταρχήν, θα αυξηθεί σημαντικά η ανεργία σε τούτη τη συγκυρία. Αυτό από μόνο του αρκεί.

ΓΙΑΝΝΗΣ: Εχει όμως και γενικότερη πολιτική σημασία. Με τέτοιες αποφάσεις που καλλιεργούν διχαστικές λογικές σε επίπεδο περιφέρειας, δεν μπορεί να προχωρήσει ο "Καλλικράτης". Δίχως κατάλληλο κλίμα για την καλλιέργεια περιφερειακής συνείδησης, κανένας σχεδιασμός δεν μπορεί να προχωρήσει.

ΑΝΝΑ: Μα και κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ να εξηγήσουν στη νέα περιφερειάρχη τον ρόλο της. Να αντιληφθεί έστω και με καθυστέρηση η κ. Κόκλα ότι ανέλαβε τη διοίκηση όλης της περιφέρειας και με τούτο το δεδομένο οφείλει να πορεύεται. Δεν ορίστηκε περιφερειάρχης Θράκης.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Δεν χρειαζόμαστε άλλους Φρανκεστάιν της πολιτικής

Ο προβληματισμός και η κριτική ενόψει της εφαρμογής του "Καλλικράτη" στην πρόσφατη συνεδρίαση της διοίκησης της ΤΕΔΚ Καβάλας είναι άριστος οιωνός. Διότι η κριτική δεν ασκήθηκε από τους δημάρχους και τους δημοτικούς συμβούλους υπέρ βωμών και μικροεξουσιών. Προς τιμήν τους, οι δήμαρχοι και στο νομό Καβάλας και σε όλη τη χώρα, παρά τις όποιες εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα, τάσσονται υπέρ της μεγάλης μεταρρύθμισης και δεν αναλώνονται σε μάχες οπισθοφυλακής για να διατηρήσουν τις όποιες μικροεξουσίες τους. Τα μαγαζάκια τους. Αντίθετα, συμφωνούν απόλυτα με τις βασικές κατευθύνσεις του προγράμματος "Καλλικράτης". Με την αυτοδιοικητική τους εμπειρία αντιλαμβάνονται την πρόκληση που συνεπάγεται η δημιουργία μεγάλων δήμων και αιρετών περιφερειών.

Ευλόγως όμως θέτουν όρους. Απαιτούν αυτοί οι νέοι οργανισμοί της αυτοδιοίκησης να είναι και εύρωστοι οικονομικά. Χειραφετημένοι στην πράξη και όχι στα λόγια από την κεντρική εξουσία. Διεκδικώντας το μερίδιο που δικαιωματικά ανήκει στην αυτοδιοίκηση από την αναδιανομή των φόρων που ήδη καταβάλλουν οι Ελληνες πολίτες. Διότι όπως σωστά ειπώθηκε, το ζητούμενο δεν είναι να επιβαρυνθούν περαιτέρω οι πολίτες με άλλα φορολογικά βάρη, αλλά η διανομή των υπαρχόντων, που δεν είναι λίγα.

Ιδού το στοίχημα για την κυβέρνηση και τον υπουργό Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση. Ιδού το στοίχημα του ΠΑΣΟΚ στο σύνολό του. Να φωτίσουν τις σκιές. Να ξεκαθαρίσουν τους οικονομικούς όρους ετούτου του εθνικού στοιχήματος. Να μην επαναλάβουν τα λάθη του "Καποδίστρια". Αντί να βιάζονται να δρέψουν τις δάφνες τους για την τόλμη τους έναντι της Νέας Δημοκρατίας, να φροντίσουν να δοθούν στην αυτοδιοίκηση αυτά που της αναλογούν. Να μην επιμείνουν στη δημιουργία των 7 κρατικών υπερπεριφερειών, που αντικειμενικά άλλο στόχο δεν έχουν από το να εποπτεύουν τους αιρετούς. Να ξεκαθαρίσουν τι προτείνουν για το καθεστώς λειτουργίας σχολείων και νοσοκομείων.

Το στοίχημα είναι εθνικό. Το ζητούμενο δεν είναι η αναπαραγωγή των παθογενειών που σήμερα υπάρχουν σε νέους θεσμούς. Το ζητούμενο είναι μια μεταρρύθμιση ουσίας. Η δημιουργία ισχυρών οικονομικά και θεσμικά αυτοδιοικητικών οργανισμών, ικανών να ανταποκριθούν στις προκλήσεις των καιρών. Αντικειμενικά στο διάλογο που ξεκινά πρέπει να συμπεριληφθεί και το εκλογικό σύστημα, που μπορεί να είναι η απλή αναλογική.

Ισως είναι η καλύτερη άμυνα στις παθογένειες του δημαρχοκεντρικού μοντέλου, που δεν πρέπει να αναπαραχθεί στη νέα εποχή. Δεν χρειαζόμαστε άλλους "φρανκεστάιν" της πολιτικής.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Η προσπάθεια δεν αρκεί

Η αλλαγή ρόλων μεταξύ συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης έχει παραδοσιακά τις δυσκολίες της. Διόλου άδικα, μετά τη νίκη της Ν.Δ. το 2004 οι μεν κατηγορούσαν τους δε ότι δεν έχουν εμπεδώσει το νέο τους ρόλο. Οι μεν Πασόκοι ομιλούσαν θαρρείς και συνέχιζαν να κυβερνούν, συνηθισμένοι να βρίσκονται στην εξουσία ανελλιπώς από το 1993, ενώ οι Νεοδημοκράτες επέμεναν να κάνουν ρεπορτάζ, ήτοι να περιγράφουν την πραγματικότητα, όπως εύστοχα είχε επισημάνει η βουλευτής Μαρία Δαμανάκη. Τηρουμένων των αναλογιών έχουμε επανάληψη του ίδιου σκηνικού, με ρόλους αντεστραμμένους, αν και οι Νεοδημοκράτες δείχνουν να συνήθισαν πολύ γρήγορα το κοστούμι, που περισσότερο τους ταιριάζει. Αλλωστε, ουδέποτε πήραν στα σοβαρά το ρόλο του κυβερνητικού, με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα και για τη χώρα και για το κόμμα τους.

Από αυτή μεταβατική φάση φαίνεται ότι περνούν οι τρεις βουλευτές Καβάλας του ΠΑΣΟΚ, όπως προκύπτει από τον απολογισμό της δράσης τους για τις πρώτες 100 ημέρες της κυβέρνησης. Απαρίθμησαν επαφές, συναντήσεις, παρεμβάσεις, ομιλίες, συμμετοχές σε επιτροπές, αλλά για την ταμπακέρα ελάχιστα. Δεν μίλησαν δηλαδή για τις συγκεκριμένες παρεμβάσεις που έκαναν και τα αποτελέσματά τους. Απτά. Χειροπιαστά. Ετσι, που ο ψηφοφόρος να αντιλαμβάνεται πολύ συγκεκριμένα τι έπραξαν, ώστε να τιμήσει αυτούς που αποδείχθηκαν αξιόπιστοι και να αποδοκιμάσει όσους δεν τήρησαν τους προεκλογικούς τους λόγους. Δύο ήταν οι εξαιρέσεις στον κανόνα της αοριστολογίας, που χαρακτήριζε τον πρώτο απολογισμό του έργου τους. Η παρέμβαση του Μιχάλη Τιμοσίδη προκειμένου να ξεμπλοκάρει η υπόθεση της μεταφοράς του Δικαστικού Μεγάρου και η μεσολάβηση του Σάββα Εμινίδη για την τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων της ομάδας μπάσκετ της Ενωσης Καβάλας.

Θα ήταν κατάφωρα άδικο να επιχειρήσει κανείς να μηδενίσει τις προσπάθειες που αναμφιβόλως καταβάλλουν οι κυβερνητικοί βουλευτές. Δεν έχουμε λόγο να αμφιβάλλουμε ότι μπορεί να έχουν ήδη λιώσει το πρώτο ζευγάρι παπούτσια ανεβοκατεβαίνοντας τις σκάλες υπουργείων και υπηρεσιών, διεκδικώντας την επίλυση προβλημάτων του νομού Καβάλας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι προσπαθούν και για τη συνέχιση του μέτρου επιδότησης του κόστους εργασίας κατά 12% και για τη μεταφορά του νοσοκομείου και για το χάλι της ακτοπλοϊκής σύνδεσης της Θάσου με την Καβάλα, όπως και για άλλα σημαντικά προβλήματα του τόπου.

Μόνο που πρέπει άμεσα να αντιληφθούν ότι στην περίπτωσή τους δεν αρκεί η προσπάθεια. Το αποτέλεσμα είναι που μετράει. Βάσει αυτού θα κριθούν και όχι από τις φιλότιμες μεν, αναποτελεσματικές δε, παρεμβάσεις τους.

Ναι μεν θα ήταν άδικο να κριθούν μέσα στις πρώτες 100 μέρες, αλλά είναι βέβαιο πως με αυτό το κριτήριο θα κριθούν όταν έρθει εκείνη η στιγμή. Τότε, που θα είναι υποχρεωμένοι να μιλήσουν πολύ συγκεκριμένα. Να πουν τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Ο εθνικός δείπνος του Κύρκου

Όταν το σπίτι σου καίγεται δεν έχεις το χρόνο να αναζητήσεις την αιτία. Δίνεις μάχη με τις φλόγες με ό,τι μέσα διαθέτεις, ειδοποιείς το συντομότερο δυνατό την Πυροσβεστική και προσπαθείς να σώσεις οτιδήποτε αν σώζεται. Πρώτα οι άνθρωποι και οι ζωντανοί οργανισμοί και μετά τα υπόλοιπα, όσο πολύτιμα κι αν είναι. Όταν η φωτιά τεθεί υπό έλεγχο ή τέλος πάντων ολοκληρώσει το καταστροφικό της έργο έρχεται η στιγμή της αναζήτησης ευθυνών. Ή της παραδειγματικής τιμωρίας των ενόχων. Κάτι τέτοιο προσπάθησε να πει προχθές ο ιστορικός ηγέτης της Ανανεωτικής Αριστεράς Λεωνίδας Κύρκος στο δείπνο εργασίας που παρέθεσε σε εκπροσώπους όλου του πολιτικού φάσματος και επιχειρηματιών. Να σβήσουμε τη φωτιά. Να σώσουμε οτιδήποτε αν σώζεται και μετά αναζητούμε τους ενόχους. Ο απολύτως δικαιολογημένος αντίλογος εντός της Αριστεράς είναι ότι η ευθύνη για το αδιέξοδο που βιώνει η χώρα ανήκει στο ακέραιο στα δυο μεγάλα κόμματα και τις επιλογές τους τα τελευταία 30 χρόνια. Αυτοί είναι που δημιούργησαν την κρίση, αυτοί να την αντιμετωπίσουν. Η Αριστερά δεν έχει ούτε τις δυνάμεις που απαιτούνται, ούτε την πρόθεση να γίνει συνδιαχειριστής της κρίσης και άρα να επωμιστεί μέρος των ευθυνών.

Σωστά. Μα στο μεταξύ πλησιάζει η ώρα, που ο ΟΑΕΔ δεν θα έχει δεκάρα τσακιστή να δώσει στους ανέργους. Πλησιάζει η ώρα που δεν θα υπάρχουν χρήματα για τις συντάξεις ορισμένων ταμείων. Ναι, αναντίρρητα ευθύνη του δικομματισμού είναι η χρεωκοπία της χώρας, αλλά τούτο δεν σημαίνει ότι η Αριστερά έχει δικαίωμα να αδιαφορεί.

Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Διότι υπάρχει και η άλλη, σύμφωνα με την οποία η χρεωκοπία των οικονομιών των μικρότερων χωρών της ζώνης του ευρώ ήταν μαθηματικώς βέβαιη λόγω της παγίδας των χαμηλών επιτοκίων, που ωφελούσε σκανδαλωδώς τη Γερμανία, που τώρα ζητά και τα ρέστα. Ότι η δημοσιονομική πειθαρχία που επιβάλλει το νεοφιλελεύθερο φαρμακείο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σε περίοδο οικονομικής ύφεσης με περικοπή μισθών και συντάξεων και μείωση δημοσίων δαπανών όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα, αντίθετα το επιτείνει. Ότι εν τέλει τα μέτρα που θέλουν να επιβάλλουν τα νεοφιλελεύθερα γεράκια που κυριαρχούν στην Ευρωπαϊκή Ενωση θα φέρουν τα αντίθετα αποτελέσματα, αφού το κριτήριο δεν είναι η ευημερία των πολιτών, αλλά των κερδοσκόπων.

Θα ήταν όμως ηλίθιο να φορτώσουμε στους Γερμανούς και στα νεοφιλελεύθερα κοράκια που διαφεντεύουν τις τύχες της Ευρωπαϊκής Ενωσης την παράδοση των αργομισθιών στην κρατική τηλεόραση και στο ραδιόφωνο. Θα ήταν στρουθοκαμηλισμός να καμωθούμε πως φταίνε αλλοδαποί για την παραδοσιακή ρεμούλα και τη διαφθορά, που ξεκινά από τη νομιμοποίηση ενός αυθαίρετου ημιυπαίθριου και φτάνει στο σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων και τη Siemens. Δεν είναι ευθύνη των ξένων που σε τούτη τη συγκυρία, που το ζητούμενο είναι η επιδότηση της εργασίας και ουχί της ανεργίας, καθυστερεί ανεπίτρεπτα η επιδότηση του κόστους εργασίας των επιχειρήσεων της
Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης κατά 12%, όταν μάλιστα υποχρεούνται αποδεδειγμένα να διατηρούν αμείωτες τις θέσεις εργασίας και να καταβάλλουν κανονικά εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία. Μα ακόμα και αν υπάρχουν αντιδράσεις από τις Βρυξέλλες είναι ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης να τις ξεπεράσει.

Ίσως και γι αυτό εν τέλει ένας εθνικός διάλογος είναι επιβεβλημένος. Όπως και ένα πανευρωπαϊκό κίνημα για μια Ευρώπη των πολιτών. Περιθώρια εφησυχασμού δεν υπάρχουν. Ούτε απουσίες δικαιολογούνται.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Το χαμένο παιχνίδι του Ομπάμα

«Με την ομιλία του για την κατάσταση του Έθνους, ο πρόεδρος Ομπάμα δεν θα θέσει σε κίνδυνο την προβολή της πρεμιέρας του τελευταίου κύκλου του “Lost”»... Όχι δεν είναι ανέκδοτο. Ανακοινώθηκε, σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας "ΤΑ ΝΕΑ" με τον πλέον επίσημο τρόπο από τον εκπρόσωπο του Λευκού Οίκου Ρόμπερτ Γκιμπς. Ο κατά τα άλλα πανίσχυρος «πλανητάρχης» Μπάρακ Ομπάμα, ο πολιτικός που διαφεντεύει τις τύχες της υπερδύναμης δεν τόλμησε να τα βάλει με τα εκατομμύρια τηλεθεατών που παρακολουθούν το «Lost», οι οποίοι μέσω Τwitter και Facebook εξεγέρθηκαν μπροστά στην πιθανότητα να αναβληθεί έστω και για λίγες ημέρες η πολυαναμενόμενη πρεμιέρα των δυο πρώτων επεισοδίων του έκτου και τελευταίου κύκλου της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς. Αλλά το χειρότερο για τους πολιτικούς της τηλεοπτικής μας εποχής είναι ότι δεν πρόκειται για την πρώτη αναβολή της «βαρυσήμαντης» ομιλίας του αμερικανού προέδρου. Η πρώτη ημερομηνία για την ομιλία ήταν η 26η Ιανουαρίου, αλλά τότε μεταδίδεται το τάλεντ σόου «Αmerican Ιdol», το νούμερο ένα ριάλιτι στις ΗΠΑ. Επειδή ο ανταγωνισμός θα ήταν μεγάλος, αναβλήθηκε για μία εβδομάδα μετά, έπεσε όμως πάνω στην πρεμιέρα του «Lost» και πήρε άλλη μία αναβολή!

Μέχρι τώρα ήταν τα κανάλια που προσάρμοζαν το πρόγραμμά τους σε τέτοιες περιπτώσεις. Πλέον, οι πολιτικοί νέας κοπής τύπου Ομπάμα, πρότυπο και για τους περισσότερους πρωταγωνιστές της ελληνικής πολιτικής σκηνής, προσαρμόζουν το πρόγραμμά τους στο πρόγραμμα των καναλιών. Όχι, δεν πρόκειται για ευελιξία. Είναι ένα συντριπτικό χτύπημα στην αξιοπιστία των πολιτικών, που συν τω χρόνω κατάντησαν άλλοτε πρωταγωνιστές και άλλοτε κομπάρσοι του τηλεοπτικού φακού. Ο αδιαφιλονίκητος πρωταγωνιστής του φακού προεκλογικά Μπάρακ Ομπάμα υποχώρησε προ της μεγαλύτερης δημοφιλίας του “Lost”. Ομολογώντας ότι άλλο δεν είναι από ένα τηλεοπτικό προϊόν. Αναλώσιμο, όπως όλα τα άλλα.

Κίνηση αδιανόητη για τους πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής λίγα χρόνια πριν. Πιθανότητα, που ούτε θα περνούσε από το μυαλό πολιτικών ηγετών όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Φρανσουά Μιτεράν ή ο Χέλμουτ Κολ.

Αλλά τότε υπήρχαν ηγέτες πολιτικοί. Σήμερα κοντεύουμε να μπερδέψουμε τον ηγέτη με το νέο αποσμητικό.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More

Για τον "Καλλικράτη"

Μετά από μια μικρή ανάπαυλα την περίοδο των εορτών, οι θαμώνες του Ψηφιακού Καφενείου "Η Καβάλλα" συγκεντρώθηκαν και πάλι στον οικείο χώρο τους. Αυτό τον φανταστικό μεν, ψηλοτάβανο δε, χώρο διαλόγου κάπου στο παγκόσμιο ψηφιακό χωριό, που αν όντως υπήρχε θα έμοιαζε με κείνους του μερακλήδικους καφενέδες αλλοτινών εποχών. Ο καφετζής, ξεκούραστος από το ραχάτι, ετοίμασε με κέφι τα κατά κανόνα σκέτα καφεδάκια για να μην αλλοιώνεται η γεύση του καφέ και η συζήτηση αρχίνησε:

ΠΑΥΛΟΣ: Αντε βρε, να χαιρόμαστε τον "Καλλικράτη", που είναι η κωδική ονομασία της νέας αρχιτεκτονικής των δήμων τις βασικές αρχές της οποίας παρουσίασε χθες ο υπουργός Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Γιάννης Ραγκούσης.

ΜΑΡΙΑ: Ωραίο όνομα. Μακάρι αυτή η νέα αρχιτεκτονική να τιμήσει και στην πράξη το όνομα του ενός εκ των δυο αρχιτεκτόνων του Παρθενώνα, αν και οι οιωνοί δεν είναι οι καλύτεροι.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ: Προς τι οι επιφυλάξεις πριν την ανακοίνωση του σχεδίου; Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά, όπως η πολιτική βούληση της κυβέρνησης να προχωρήσει. Εν αντιθέσει με την εποχή της ακυβερνησίας τα πέντε χρόνια της Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ υποσχέθηκε προεκλογικά πως θα το κάνει και είναι συνεπές. Όπως ανακοίνωσε χθες ο Ραγκούσης, το πρόγραμμα θα ψηφιστεί το αργότερο μέχρι το Μάιο και οι εκλογές της 14ης Νοεμβρίου 2010 θα γίνουν με τους νέους δήμους και περιφέρειες.

ΚΩΣΤΑΣ: Το ερώτημα είναι τι θα γίνει με τους πόρους, δίχως τους οποίους ανασυγκρότηση επί της ουσίας δεν μπορεί να γίνει. Πολλώ δε μάλλον, που εξαιτίας και της διεθνούς κρίσης, οι κυβερνώντες έχουν μια πειστική δικαιολογία για να αναβάλλουν τις αναγκαίες αποφάσεις ανακατανομής των πόρων.

ΣΟΦΙΑ: Το ερώτημα είναι ποιοι θα πάρουν μέρος στις επικείμενες εκλογές. Τα κόμματα είναι εντελώς απροετοίμαστα για να απαντήσουν στο νέο αυτό στοίχημα.

ΝΙΚΟΣ: Λείπουν οι θέσεις, οι προτάσεις, τα προγράμματα. Λείπουν όλα. Η πολιτική βούληση της κυβέρνησης είναι αδιαμφισβήτητα θετική, αλλά δεν αρκεί. Πείτε μου ποιο κόμμα έχει επεξεργασμένες θέσεις για τις νέες περιφέρειες και τους νέους μεγάλους δήμους.

ΒΙΚΥ: Μπορεί να μην υπάρχει τίποτα και τούτο να είναι γενικότερο σύμπτωμα της κρίσης των κομμάτων, αλλά οι απαντήσεις θα δοθούν έστω και υπό την πίεση του χρόνου.

Νίκος Σπιτσέρης

Read More