Επικοινωνιακός αυτισμός και πραγματικότητα

Το δικαίωμα της δημόσιας τοποθέτησης επί παντός του επιστητού και της επώνυμης άποψης για τα πράγματα απαιτεί προσεκτικούς χειρισμούς. Ανά πάσα στιγμή ελλοχεύει ο κίνδυνος να «παραμυθιαστεί» κανείς και να νομίζει ότι από τη στιγμή που τοποθετήθηκε δημόσια, αυτό που είπε είναι γνωστό. Ότι οφείλουν οι πάντες να το γνωρίζουν και να τοποθετούνται αναλόγως. Πρόκειται για παιδική αρρώστια της δημοσιογραφίας, που περνούν άλλος λίγο-άλλος πολύ όσοι έχουν περάσει από το επάγγελμα, άλλος σε πιο ελαφριά και άλλος σε πιο βαριά μορφή. Εξαρτάται από το έρμα του καθενός, τις γνώσεις και τις παραστάσεις του. Αυτή η «αρρώστια», που μέχρι πρότινος ήταν δοκιμασία για τους δημοσιογράφους, τους πολιτικούς, τους τραγουδιστές και τους ηθοποιούς έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας στην εποχή του facebook και των μπλογκς.

Αυτά τα δυο πολύ σημαντικά μέσα άμεσης δημοκρατίας, που δίνουν το δικαίωμα της έκφρασης και της ανταλλαγής απόψεων σε όλους τους πολίτες ανεξαρτήτως επαγγελματικής ιδιότητας απειλούν να εγκλωβίσουν σε έναν κόσμο εικονικό ολοένα και περισσότερους, που μπερδεύουν τη δια ζώσης επικοινωνία με την ηλεκτρονική. Τον πραγματικό κόσμο που είναι εκεί έξω, με τον πλησίον να έχει τις μαύρες του ή να ξεπερνά τις δυσκολίες με ένα αφοπλιστικό χαμόγελο, με τον κόσμο της κοινωνικής δικτύωσης, που έχει αναμφίβολα εξαιρετικό ενδιαφέρον, δίνει πολύ μεγάλες δυνατότητες επικοινωνίας και πληροφόρησης, αλλά δεν είναι η πραγματικότητα.

Συμβαίνει και σε επίπεδο πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Ολοένα και περισσότεροι βγάζουν τα σώψυχά τους στα διάφορα μπλογκς ή στο facebook, με τόση ένταση και επιμονή, που συχνά δημιουργούν εντάσεις με πολιτικές προεκτάσεις. Πολιτικοί εγκλωβίζονται σε έναν άγονο διάλογο με τους πολίτες, χάνοντας άσκοπα πολύτιμο χρόνο, ενώ το επίπεδο της αντιπαράθεσης συχνά αδικεί ολότελα την προσπάθεια. Μα στο μεταξύ, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Με τον καιρό ολοένα και περισσότεροι αντιλαμβάνονται τις διαφορές του εικονικού από τον πραγματικό κόσμο. Ξεπερνούν την παγίδα του επικοινωνιακού αυτισμού (σ.σ. «το γραψα, «το είπα») και αντιλαμβάνονται τις δυνατότητες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης χωρίς υπερβολές. Συνειδητοποιούν αυτό που καλά γνωρίζουν στην Αμερική λόγω μεγαλύτερης τριβής και εξοικείωσης.

Ο Ομπάμα κέρδισε τις προηγούμενες εκλογές χρησιμοποιώντας κατά κόρον τις νέες τεχνολογίες, αλλά πάντα σε συνδυασμό με την δουλειά πόρτα-πόρτα. Αν δεν το έκανε, θα έψαχνε ακόμα στα σχόλια και τα likes τα αίτια της αποτυχίας του.

Νίκος Σπιτσέρης