Να γκρεμίσουμε

Ήξεραν καλά ότι οδηγούν τη χώρα στον γκρεμό, όταν έβαζαν τα δικά τους παιδιά από πόρτες και παράθυρα σε ένα ελληνικό δημόσιο αναποτελεσματικό και αντιπαραγωγικό. Μα δεν νοιάστηκαν στιγμή. Μην έχοντας άλλο να προτείνουν στους πιστούς τους, παρά μόνο μια μόνιμη θέση εργασίας κατάντησαν τον δημόσιο τομέα από απαραίτητο και σημαντικό εργαλείο χάραξης πολιτικής σε ίδρυμα επαγγελματικής αποκατάστασης ημετέρων κατά κύριο λόγο. Ακόμα και όταν δημιούργησαν το ΑΣΕΠ έκαναν ό,τι μπορούσαν για να το σαμποτάρουν, τακτοποιώντας πάλι κατά την προσφιλή τους τακτική με αδιαφανείς διαδικασίες δικά τους παιδιά. Παράλληλα, άφησαν τους νταβατζήδες να κουρσεύουν ανενόχλητοι το δημόσιο βιος με το αζημίωτο, ώσπου η ρημαγμένη χώρα έφτασε στο νυν και αεί. Τώρα, τα ίδια χασαπόσκυλα που έκαναν καριέρα στους διαδρόμους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, σκυλεύοντας το δημόσιο βιος, μην τολμώντας να κάνουν έστω και την ύστατη ώρα τις απαραίτητες ρήξεις κατέφυγαν στην προσφιλή τους τακτική: Επιβάλλουν χαράτσια επί δικαίων και αδίκων. Φόρους εξοντωτικούς επικαλούμενοι τις πιέσεις της τρόικας και το απόλυτο αδιέξοδο. Επισείοντας τον μπαμπούλα της χρεοκοπίας, που πλησιάζει ολοένα και πιο απειλητικά.

Τα χαράτσια θα εισπραχτούν στον έναν ή στον άλλο βαθμό. Θα αποδοθούν στους πιστωτές μας γιατί δεν γίνεται αλλιώς. Αλλά ακόμα και αν προσωρινά αποφευχθεί η χρεοκοπία. Ακόμα και αν τα καταστροφικά σενάρια περί την έξοδο από την ευρωζώνη δεν γίνουν πραγματικότητα, τίποτα δεν μπορεί να γίνει αν αυτά τα χασαπόσκυλα δεν εξαφανιστούν από την πολιτική σκηνή. Παρά τις όποιες εξαιρέσεις, που άλλο δεν κάνουν από το να επιβεβαιώνουν τον κανόνα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν κλείσει τον κύκλο τους. Το μόνο που μπορούν να προσφέρουν στο εξής είναι ακόμα περισσότερη διαφθορά, περισσότερες προσλήψεις κολλητών και ακόμα περισσότερες χαμένες ευκαιρίες ανάπτυξης ετούτου του ευλογημένου τόπου.

Η απάντηση στο εύστοχο προεκλογικό σύνθημε «Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου είναι ότι αλλαγή δεν γίνεται με τα ίδια άδεια κοστούμια. Αλλαγή δεν γίνεται με τη διαιώνιση των ίδιων πρακτικών, που έφεραν τη χώρα σε αυτό το σημείο. «Τέτοια είναι η στάνη, τέτοιο γάλα βγάζει». Αν δεν γκρεμιστούν για να φτιαχτούν άλλες με σύγχρονα υλικά, τίποτα δεν μπορεί να γίνει.

Νίκος Σπιτσέρης