Χαμένες ευκαιρίες

Η εξαιρετικά εύστοχη παρέμβαση της δημοτικής παράταξης "Νέα Πόλη" για το χάλι του λιμανιού και τη στάση του δήμου Καβάλας ανοίγει και πάλι ένα θέμα, που -περιέργως πώς- αφήνει ασυγκίνητη τη δημοτική Αρχή. Το ζήτημα της κυριότητας της παραλιακής ζώνης. Ουσιαστικά, ο δήμος Καβάλας είναι αποκομμένος από την παραλιακή ζώνη, που ανήκει στο δημόσιο και τα τελευταία χρόνια στον Οργανισμό Λιμένα Καβάλας. Θεωρητικά ο Κωστής Σιμιτσής, όπως και οι προκάτοχοί του, είναι πεπεισμένος ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς πρέπει να αλλάξει. Ιδίως δε μετά τη δημιουργία του νέου μεγάλου λιμανιού της Καβάλας και της -οσονούπω στρατηγέ μου- μεταφοράς του Τελωνείου, που κάποτε -δεν μπορεί- θα πάει στο φυσικό του χώρο.

Κι όμως. Μιλώντας με όρους ποδοσφαιρικούς, με αφορμή τον τελευταίο θρίαμβο της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου του σπουδαίου Οτο Ρεχάγκελ στην παγωμένη Ουκρανία, ο Κωστής Σιμιτσής επιμένει να χάνει τη μια μετά την άλλη τις ευκαιρίες προ κενού τέρματος.

Η πρώτη φοβερή ευκαιρία στην υπόθεση του λιμανιού χάθηκε από τον κ. Σιμιτσή το περασμένο καλοκαίρι. Τότε, που ζήτησε τις αποθήκες του τελωνείου για τις ανάγκες των παραστάσεων του Φεστιβάλ Φιλίππων και έλαβε απάντηση αρνητική. Η ευκαιρία ήταν ιδανική για μια ωραιότατη κατάληψη, που θα έθετε στο προσκήνιο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το αίτημα του δήμου να αποκτήσει κυριότητα και στην παραλιακή ζώνη. Φανταστείτε το. Θα ήταν μακράν η καλύτερη στιγμή της τετραετίας του και επικοινωνιακά, αλλά κυρίως πολιτικά. Αλλωστε, η θέση του δημάρχου είναι θέση πολιτική και ο δήμαρχος οφείλει να θέτει ζητήματα πολιτικά όπως αυτό. Κι όμως την έχασε. Αρκέστηκε στη λύση του απεντομωτηρίου, που του υπέδειξαν τα "αφεντικά" του λιμανιού, αποδεχόμενος έτσι μια κυριότητα, που όφειλε να αμφισβητήσει. Λίγο αργότερα έχασε τη δεύτερη ευκαιρία. Με το απεντομωτήριο. Το οποίο μετά τη λήξη των παραστάσεων που φιλοξένησε έπρεπε επίσης να θεωρηθεί κτήμα του δήμου. Ετσι νέτα-σκέτα.

Ο δήμαρχος Καβάλας ή οι δήμαρχοι γενικώς, δεν πρέπει να αψηφούν τους νόμους για λόγους εντυπωσιασμού. Ούτε να κάνουν τη μια κατάληψη μετά την άλλη για λίγη δημοσιότητα. Υπάρχουν όμως φορές, που ένας δήμαρχος οφείλει να προτάσσει το συμφέρον της πόλης και των δημοτών του, ακόμα κι αν χρειαστεί να κινηθεί στα όρια της νομιμότητας ή να τα ξεπεράσει. Συμβολικά.

Νίκος Σπιτσέρης