Αριστεράς έλλειμμα

Είναι πανεύκολο να εντοπίζει κανείς τα κουσούρια ενός μαγαζιού, ενός εστιατορίου επί παραδείγματι, ως πελάτης. Φαίνεται πότε ένα εστιατόριο "πονάει" στο σέρβις, στην κουζίνα ή στη διακόσμηση. Εξίσου εύκολο είναι να λύνει κανείς υποθετικά τα προβλήματα. Στη θέση του ιδιοκτήτη του καταστήματος θα μπορούσε κανείς να αλλάξει τους σερβιτόρους ή τον μάγειρα, ενδεχομένως να προβεί σε αυξήσεις προσωπικού. Nα δώσει τον έναν ή τον άλλο τόνο στη διακόσμηση και να προβεί σε μια διαφημιστική καμπάνια ικανή να αλλάξει δραματικά τις συνήθειες και τις επιλογές των εν δυνάμει πελατών. Υποθετικά μιλώντας. Γιατί στην πράξη αντιλαμβάνεται κανείς ότι μπορεί το προσωπικό να μην επαρκεί για να βγάλει σωστά τη δουλειά τα Σαββατοκύριακα, αλλά το μαγαζί δεν είναι σε θέση να πληρώνει υπεράριθμο προσωπικό όλη την εβδομάδα. Ότι η δυναμική, τα έσοδα του μαγαζιού, δεν είναι σε θέση να υποστηρίξουν μια διαφημιστική καμπάνια ικανή να αλλάξει το τοπίο. Ότι είτε ο προϋπολογισμός δεν αρκεί για μια αλλαγή της διακόσμησης, είτε εν τέλει η διακόσμηση δεν ήταν το κυρίως πρόβλημα. Κοντολογίς, "απ' έξω από το χορό, πολλά τραγούδια ξέρεις", κατά το πάνσοφο ρητό.

Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα των κομμάτων της Αριστεράς σε τούτη τη χώρα και όχι η μετεξέλιξη ή μη του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα ή οι γραφικές και ανιστόρητες δηλώσεις της Αλέκας Παπαρήγα για το τείχος του Βερολίνου. Οι διαπιστώσεις τους για τα προβλήματα των κατοίκων ετούτης της χώρας είναι στις περισσότερες περιπτώσεις σωστές. Ορθώς φερ' ειπείν καταγγέλλουν την κυβέρνηση Παπανδρέου για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τους απασχολούμενους με προγράμματα stage και τους συμβασιούχους, όπως ορθώς ασκούσαν έντονη κριτική και στις κυβερνήσεις Καραμανλή για τη δημιουργία του προβλήματος. Ορθώς ενδεχομένως καταγγέλλουν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει η κυβέρνηση τις εντολές του Αλμούνια.

Μόνο που οι επισημάνσεις τους γίνονται με την ευκολία του πελάτη. Του παρατηρητή. Του εξ ορισμού αντιπολιτευόμενου. Ξέρει καλά το ΚΚΕ ότι τα οικονομικά του κράτους είναι αδύνατον να αντέξουν την αυτόματη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και των απασχολούμενων με stage, αλλά δε νοιάζεται. Η θέση του είναι σαφής και ξεκάθαρη. Να μονιμοποιηθούν όλοι και ας χρεωκοπήσει η χώρα. Αντίστοιχη, αν και λιγότερο λαϊκίστικη είναι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ.

Υποχρεώνοντας τους ψηφοφόρους να αναζητήσουν αλλού επιλογές ρεαλιστικές.

Νίκος Σπιτσέρης