Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

Χαμογελάτε


Η ατμόσφαιρα στο Ψηφιακό Καφενείο «Η Καβάλλα» ήταν χθες εξόχως εορταστική ένεκα Τσικνοπέμπτης. Σουβλάκια, σουτζουκάκια, λουκάνικα, παντσέδες και άλλα εδέσματα είχαν την τιμητική τους, ενώ το αλκοόλ έρεε εν αφθονία. Ο καφετζής δεν ετοίμαζε καφεδάκια. Μόνο τσίπουρα, ρετσίνες, κρασιά και μπύρες έβαζε στα τραπέζια με ένα χαμόγελο πλατύ, που δεν σήκωνε εκπτώσεις.



ΜΑΝΩΛΗΣ: Χαμογελάτε ρε. Γλεντάτε. Φάτε, πιείτε, ερωτευτείτε και αφήστε κατά μέρους τη μιζέρια της κρίσης και τα προβλήματα της καθημερινότητας. Σήμερα είμαστε, αύριο δεν είμαστε. Γλεντήστε το λοιπόν.



ΜΑΡΙΑ: Καλά τα λες, αλλά ο διακόπτης του γλεντιού εσχάτως χάλασε όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο, αλλά σε επίπεδο χώρας. Με τα μνημόνια και τις περικοπές τους μας έχουν μαυρίσει την ψυχή. Πώς να το γλεντήσεις όταν σε πνίγουν τα προβλήματα;



ΜΑΝΩΛΗΣ: Με τη φιλοσοφία των παλιότερων, που αντιμετώπιζαν πιο δύσκολες καταστάσεις χωρίς να παραλείπουν να χαμογελούν. Με τη φιλοσοφία των προσφύγων της Μικρασίας, που έχοντας βιώσει την απόλυτη καταστροφή ήξεραν να εκτιμούν το δώρο της ζωής. Πεινούσαν ναι, αλλά δεν μιζέριαζαν.



ΕΦΗ: Δεν λέω, καλή η προσέγγιση, αλλά δεν με καλύπτει. Άλλες εκείνες οι εποχές. Η ψυχαγωγία είναι φιλοσοφία και στάση ζωής, αλλά είναι αλήθεια πως όλη ετούτη η καταχνιά δεν μπορεί παρά να σε επηρεάσει.



ΝΙΚΟΣ: Ναι, αλλά μέχρι ενός σημείου. Αρνούμαι να φορέσω τις μαύρες πλερέζες που βάλθηκαν να μου φορέσουν οι τηλεμαϊντανοί και διάφοροι υστερικοί. Η κατάσταση είναι δύσκολη, αλλά σήμερα είναι Τσικνοπέμπτη. Σήμερα. Όχι αύριο.



ΜΑΝΩΛΗΣ: Έτσι είναι. Σήμερα γλεντάμε από καρδιάς. Από αύριο συνεχίζουμε την καθημερινή πάλη σε –πράγματι- αντίξοες συνθήκες. Αλλά σήμερα γλεντάμε και χαμογελάμε. Δεν κάνουμε το χατίρι ούτε στους κυρίως υπεύθυνους για το χάλι της χώρας, ούτε στους ταλιμπάν.



ΕΙΡΗΝΗ: Γλεντάτε λοιπόν όσο οι κάτοικοι της Χαλκιδικής δέρνονται από τις δυνάμεις καταστολής για το καλό τους. Γλεντάτε όσο οι τοκογλύφοι σας παίρνουν τα σπίτια. Όσο αυτή η χώρα εγκαταλείπεται λόγω αυτού του νέου κύματος μετανάστευσης. Αλλά όταν συνέλθετε, μην πείτε ότι δεν ξέρατε.



ΝΙΚΟΣ: Όχι. Δεν γλεντάμε με ένα ψεύτικο χαμόγελο κάλπικης ευτυχίας σαν αυτής που πουλούν με δόσεις οι άνθρωποι των αγορών. Και γλεντάμε και αγωνιζόμαστε και ερωτευόμαστε. Όπως ανέκαθεν γινόταν σε τούτο τον τόπο. Όποιος δεν καταλαβαίνει ας συνεχίζει να βγάζει τα συκώτια του στο facebook. Με τα όπλα του ο καθείς.



Νίκος Σπιτσέρης



0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου