ΝΙΚΟΣ: Αυτοί δεν παίζονται. Πήγε ένας γνωστός προχθές στον γιατρό με βρογχίτιδα και ο γιατρός θεώρησε απαραίτητο να πάρει ένα εισπνεόμενο φάρμακο. Αλλά επειδή το καλό φτηνό εισπνεόμενο που συνήθιζε να χορηγεί έχει πλέον εξαφανιστεί από την αγορά, υποχρεώθηκε να του γράψει ένα με πολλαπλάσια τιμή.
ΣΜΑΡΩ: Μήπως υπερβάλλεις;
ΝΙΚΟΣ: Καθόλου. Δεν θα αναφέρω το όνομα του φαρμάκου, αλλά η υπόθεση έχει ως εξής: Το φάρμακο αυτό στοίχιζε 15 ευρώ, πριν αρχίσει –σωστά- να ψαλιδίζει τις τιμές των φαρμάκων το υπουργείο. Και λέω σωστά γιατί σε πολλές περιπτώσεις οι φαρμακοβιομηχανίες το είχαν παρακάνει. Ε, λοιπόν το φάρμακο αυτό κατέβηκε στα 12, μετά στα 10 ευρώ, μετά στα 7 ώσπου έφτασε λίγο πάνω από τα 2 ευρώ. Επειδή όμως δεν συμφέρει πια στην φαρμακοβιομηχανία το απέσυρε από την ελληνική αγορά. Έτσι, ο γιατρός υποχρεώθηκε να γράψει ένα άλλο που κοστίζει 45 ευρώ επιβαρύνοντας το ασφαλιστικό ταμείο.
ΜΙΧΑΛΗΣ: Δηλαδή δεν έπρεπε να ψαλιδιστούν κάποια στιγμή τα υπερκέρδη των φαρμακοβιομήχανων;
ΜΑΡΙΑ: Έπρεπε αλλά με μια λογική. Ένα σχέδιο. Όταν ξευτιλίζεις εντελώς την τιμή ενός φτηνού φαρμάκου θα φτάσει η στιγμή που δεν θα το βρίσκεις στην αγορά και θα υποχρεωθείς να καταφύγεις στην αγορά του ακριβού.
ΑΝΤΩΝΗΣ: Μην είστε αφελείς. Δεν είναι λάθη αυτά. Είναι πολύ συγκεκριμένες επιλογές που στο όνομα της εξοικονόμησης πόρων στρέφουν την αγορά σε πολύ συγκεκριμένα προϊόντα.
ΝΙΚΟΣ: Τίποτα δεν αποκλείεται, αλλά αυτά τα σενάρια συνωμοσίας δεν λένε πάντα την αλήθεια. Μην αποκλείεις το ενδεχόμενο να πρόκειται περί ασυγχώρητης αφέλειας και ανικανότητας των μανδαρίνων, που πήραν τις συγκεκριμένες αποφάσεις.
ΑΝΤΩΝΗΣ: Πάντως, ό,τι και να συμβαίνει, το αποτέλεσμα μετράει. Ακόμα και αν πρόκειται περί ανικανότητας δεν αλλάζει κάτι επί της ουσίας. Οι άνθρωποι καταφέρνουν να είναι σπάταλοι ακόμα και όταν κάνουν οικονομία.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου