Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Το τέλος των ψευδαισθήσεων


Η κρίση στην Κύπρο ανέδειξε για πολλοστή φορά τα αδιέξοδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης και την άτεγκτη οικονομική πολιτική που επιβάλλει η Γερμανία εν ου παικτοίς. Παράλληλα όμως τέλειωσε πολλά παραμύθια, τα οποία –περιέργως πώς- έχουν ουκ ολίγους οπαδούς, σε τούτη τη χώρα, γεγονός που δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο από τους θαμώνες του ψηφιακού καφενείου «Η Καβάλλα»:



ΒΑΣΙΛΗΣ: Ουδείς μπορεί να πανηγυρίζει για τις εξελίξεις στην Κύπρο. Αλλά από την άλλη είναι χρήσιμο να βγουν κάποια συμπεράσματα. Πείτε ό,τι θέλετε για αυτή την κυβέρνηση, αλλά αφήστε τις επικίνδυνες ηλιθιότητες τύπου «χούντα», «δωσίλογοι» και πάει λέγοντας. Είναι μια κυβέρνηση που προσπαθεί υπό τις πλέον αντίξοες συνθήκες να αποφύγει το ναυάγιο της χώρας.



ΟΛΓΑ: Μια κυβέρνηση που δεν έκανε το λάθος που ζητούσαν διάφοροι αντιμνημονιακοί ταλιμπάν να αναζητήσει σωσίβιο στα ρούβλια της «μαμάς Ρωσίας», που –επιτέλους- δεν είναι διαθέσιμα.



ΜΠΑΜΠΗΣ: Δηλαδή για να καταλάβω, εσείς ικανοποιηθήκατε από την εξέλιξη αυτή; Ό,τι και να λέτε το ΟΧΙ των Ελληνοκυπρίων ειπώθηκε και προκάλεσε τριγμούς, ενώ οι αρνητικές εξελίξεις στην Κύπρο θα μας επηρεάσουν, αν δεν μας έχουν ήδη επηρεάσει.



ΝΙΚΟΣ: Στις σημερινές συνθήκες ουδείς δίνει ή πρέπει να δίνει συγχωροχάρτια. Η κριτική σε αυτή την κυβέρνηση πρέπει να είναι σκληρή, πολλώ δε μάλλον που υπάρχουν αποφάσεις όπως η φορολογία του πετρελαίου θέρμανσης και των αλλεπάλληλων χαρατσιών. Αλλά αυτές οι επικίνδυνες ανοησίες περί «χουντικών» και «εθνοπροδοτών» δεν συνιστούν κριτική. Είναι επικίνδυνες κραυγές, που υπονομεύουν το δημοκρατικό πολίτευμα στη βάση του και όχι τη συγκεκριμένη κυβέρνηση.



ΟΛΓΑ: Η αντιπολίτευση οφείλει να αναζητά εναλλακτικές, ενώ το μέγεθος και η διάρκεια της κρίσης στην ευρωζώνη δεν μπορεί παρά να βάζει τους πάντες σε δεύτερες σκέψεις για την πορεία της Ευρώπης. Αλλά από την άλλη μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν.



ΝΙΚΟΣ: Εγώ επιμένω ότι η λύση βρίσκεται εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μια συμμαχία των χωρών της Μεσογείου, που ιστορικά έχουν πολλά κοινά. Μια συμμαχία, που μπορεί να έχει και διάσταση θρησκευτική, ημών των ορθόδοξων με τους καθολικούς, που τιμωρούνται στο πλαίσιο μιας άτεγκτης –προτεσταντικής ηθικής και αντίληψης- πολιτικής που υπαγορεύει η Μέρκελ με τους άλλους σκληρούς προτεστάντες του Βορρά. Θα δούμε.

Νίκος Σπιτσέρης



0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου