Στου γκρεμού την άκρη

Αυτό που έγινε στις Βρυξέλλες μοιάζει με τη διάσωση ενός λεωφορείου γεμάτο επιβάτες στο χείλος του γκρεμού. Προηγήθηκαν θανάσιμοι κίνδυνοι, συγκρούσεις, προβλήματα με τα λάστιχα και το τιμόνι. Δεν είναι καθόλου λίγο ότι την ύστατη στιγμή τραβήχτηκε το χειρόφρενο και εν τέλει δεν έπεσαν άπαντες μεμιάς στον γκρεμό. Είναι επιτυχία. Αλλά ο δρόμος της επιστροφής είναι γεμάτος με τις ίδιες θανάσιμες παγίδες, ενώ στο μεταξύ το λεωφορείο βρίσκεται σε άθλια κατάσταση. Καλά-καλά δεν πήρε τον δρόμο της επιστροφής αφού βρίσκεται μισοζυγιασμένο στο χείλος του γκρεμού.



Κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα στο Eurogroup, που σίγουρα δεν σήμανε το τέλος των παθών των Ελλήνων. Ένας καινούργιος Γολγοθάς μόλις ξεκίνησε. Αλλά πέρα και πάνω από τις αναμενόμενες αντιπολιτευτικές κορόνες ήταν μια σημαντική νίκη στον αγώνα της χώρας για παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη. Ένας σταθμός σε τούτη την κρίση που εκδηλώθηκε το 2009, που μπορεί να αποδειχθεί σημαντικός εάν στο μεταξύ η κυβέρνηση αδράξει την ευκαιρία για μεταρρυθμίσεις και τομές, προκειμένου να δημιουργηθούν εκείνες οι προϋποθέσεις για την ουσιαστική αναθέρμανση της οικονομίας. Μέχρι τώρα ουδέν έπραξαν προς αυτή την κατεύθυνση. Περιορίζονταν σε περικοπές μισθών και συντάξεων και αναστολή πληρωμών, επικαλούμενοι τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχονταν. Μα τώρα, μετά από τούτη την ανάσα οφείλουν να αποδείξουν ότι διαθέτουν ένα σχέδιο συνολικό για την ανάταξη της χώρας, με πρώτο σταθμό τη φορολογική μεταρρύθμιση.



Ο δεύτερος σταθμός πρέπει να είναι η επιλογή ενός αναπτυξιακού μπούσουλα, ενός παραγωγικού μοντέλου, που θα εφαρμοστεί πιστά ώστε κάποια στιγμή να κατακτήσει ένα σημαντικό μερίδιο στην παγκόσμια αγορά. Μια κατεύθυνση θα μπορούσε να είναι η ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων στον τομέα εκμετάλλευσης της ηλιακής ενέργειας. Μια άλλη θα μπορούσε να είναι η δημιουργία καινοτόμων αγροτικών προϊόντων σε συνδυασμό με τον τουρισμό. Μα ό,τι και αν επιλεγεί πρέπει να εφαρμοστεί με συνέπεια ώστε κάποια στιγμή να αποδώσει. Η πρωταρχική ευθύνη βαραίνει την κυβέρνηση, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι δεν οφείλει και η αντιπολίτευση να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση.



Εξάλλου, βρισκόμαστε ακόμα στο ίδιο στραπατσαρισμένο λεωφορείο και οι γκρεμοί χάσκουν δεξιά και αριστερά. Αν πέσουμε δεν θα γλιτώσουν ούτε οι συμπολιτευόμενοι, ούτε οι αντιπολιτευόμενοι.



Νίκος Σπιτσέρης