Μα, θα αντιτείνει κανείς υπήρχαν απολύτως ίσα δικαιώματα; Όχι, δεν υπήρχαν. Πάλι οι έχοντες και κατέχοντες είχαν το δικαίωμα στην υγειονομική περίθαλψη υψηλού επιπέδου. Αλλά το ΕΣΥ και οι ασφαλιστικοί οργανισμοί κάλυπταν και τους μη έχοντες. Τώρα δεν τους καλύπτουν διότι προέχουν η δημοσιονομική εξυγίανση και η αποπληρωμή των οφειλετών. Οπότε το δικαίωμα στην υγεία και στην περίθαλψη θα εξαρτάται στο εξής ευθέως από την οικονομική δυνατότητα ενός εκάστου.
Οι μόνοι που δεν κινδυνεύουν να πέσουν σε τούτο τον Καιάδα είναι όσοι κατά σύστημα φόρτωναν τους ασφαλιστικούς οργανισμούς με αλόγιστες δαπάνες. Αυτοί θα συνεχίσουν στους ίδιους ρυθμούς, έστω κατά τι μειωμένους. Άλλωστε, ήταν, είναι και θα είναι το ίδιο το σύστημα. Απτό παράδειγμα είναι η περίπτωση των φυσικοθεραπευτών, που όταν ξεκίνησαν οι συζητήσεις για τη δημιουργία του ΕΟΠΥΥ, αλλά και μετά τα πρώτα αβέβαια βήματά του, έσπευσαν στον διάλογο με την Πολιτεία με θέσεις. Ζήτησαν οι ίδιοι να μπει πλαφόν στις δαπάνες ώστε να σταματήσει το «πάρτυ», που γίνεται κατά κύριο λόγο στην πρωτεύουσα. Ζήτησαν αυστηρότερους ελέγχους και απευθείας σύνδεση των ελεγκτικών μηχανισμών με τα όργανα πειθαρχικού ελέγχου του κλάδου ώστε να καθαρίσει ο τόπος από τη βρωμιά.
Η απάντηση που έλαβαν πρόσφατα τους έκοψε τον βήχα. Ούτε οι δομές ελέγχουν θα αλλάξουν, ούτε πλαφόν θα μπουν, ούτε θα προωθηθεί η συνεργασία των ελεγκτικών μηχανισμών με τη συνδικαλιστική έκφραση των φυσικοθεραπευτών για να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι. Θα προχωρήσουν ως έχουν και εάν παρατηρηθούν αποκλίσεις, τότε μπορεί κάποια στιγμή και να ασχοληθούν με το πρόβλημα.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου