Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Τρελαίνεσαι


Τρελαίνεσαι. Κάθε φορά που περνάς από την οδό Ομονοίας και τους παράδρομους και βλέπεις τα κλειστά μαγαζιά, τρελαίνεσαι. Αυτές τις χαίνουσες πληγές με τις βρώμικες πια βιτρίνες και τα κιτρινισμένα φέιγ βολάν σωρό κάτω από μια πόρτα που κάποτε άνοιγε με ελπίδες και όνειρα να μαρτυρούν τον θάνατο της αγοράς. Τρελαίνεσαι όταν βλέπεις τις μοναχικές φιγούρες των επαγγελματιών πίσω από ταμειακές μηχανές, που είναι μέρες που μένουν σε απόλυτη αχρησία, να πασχίζουν να κρατηθούν σε μια μάχη χαμένη εξ ορισμού. Θα κλείσουν. Θα βάλουν λουκέτο αύριο, σε έναν μήνα, σε έναν χρόνο, σε δυο χρόνια, αφού οι παλιές «καλές μέρες», παρήλθαν ανεπιστρεπτί.



Τρελαίνεσαι, κάθε φορά που περνάς από τον ΟΑΕΔ και αντικρίζεις τις ουρές των απελπισμένων να περιμένουν ένα επίδομα επιβίωσης μήπως μπορέσουν και σταθούν στα πόδια τους. Ανάμεσά τους ξέρεις καλά ότι συνεχίζουν να στέκονται και τα κλασικά κοπρόσκυλα, που επέλεξαν να ζουν λάθρα τα τελευταία είκοσι χρόνια κυνηγώντας επιδόματα. Ένα τέτοιο κοπρόσκυλο ήταν που είδες προχθές να τσιρίζει για τους δωσίλογους που πρόδωσαν τη χώρα με τα μνημόνια. Όχι μόνος του. Μαζί με άλλους βρώμικους από την κορφή μέχρι τα νύχια, βολεμένα τσιράκια βουλευτάδων, που μες στην αναμπουμπούλα φόρεσαν μια αντιμνημονιακή τραγιάσκα και πουλάνε πατριωτισμό και αριστεροσύνη με το κιλό. Από κοντά και άλλοι πολλοί, που συμμετείχαν με τα μπούνια στο πάρτυ της μεταπολίτευσης, δίχως να πολιτευτούν, να ξιφουλκούν κατά της γενιάς τους που τους πρόδωσε τώρα που δεν μπορούν πια να συντηρήσουν το τερατώδες κονσερβοκούτι «4x4» με το οποίο έκαναν γύρα στην αγορά τη ματαιοδοξία τους, ούτε να βγάλουν τα έξοδα ενός σπιτιού που ήταν κατάλληλο για να στεγάσει αυτούς και άλλους δυο τρεις γείτονες. Τότε που γαντζωμένοι σε λογής προνόμια και φοροδιαφεύγοντας συστηματικά ένιωθαν και ήταν άρχοντες δίχως να καταβάλλουν αντίτιμο.



Μα τρελαίνεσαι και με τους άλλους, που το ίδιο ξαφνικά φόρεσαν την άλλη τραγιάσκα του εκσυγχρονισμού και υπερασπίζονται μια πολιτική, που είναι φως φανάρι πως οδηγεί τη χώρα στον γκρεμό. Βέβαιοι πως για όλα φταίνε άλλοτε οι δημόσιοι υπάλληλοι, άλλοτε οι γιατροί, άλλοτε οι δημοσιογράφοι βάλλουν κατά δικαίων και αδίκων καταγγέλλοντας υστερικά τα προνόμια ενός φαύλου δημοσίου, που έτρεφε και τους ίδιους. Τρελαίνεσαι, που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να αντιληφθούν ποια πολιτική υπερασπίζονται.



Τρελαίνεσαι, που όλοι αυτοί δημιουργούν το νοσηρό περιβάλλον, που θρέφει τον φασισμό που κατά τα άλλα καταγγέλλουν.



Νίκος Σπιτσέρης

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου