Απαράδεκτοι

Είναι δικαίωμα του καθενός να στρέφεται εναντίον του εαυτού του. Είναι δικαίωμά του να ξοδεύει αλόγιστα την περιουσία του και να βρεθεί στον άσο. Είναι δικαίωμα του καθενός η αυτοχειρία. Το δικαίωμα αυτό σταματά εκεί, που οι συνέπειες επηρεάζουν τους γύρω του και μάλιστα δυσμενέστατα. Τότε το δικαίωμα τούτο παύει να γίνεται σεβαστό και οι οργανωμένες κοινωνίες παίρνουν τα μέτρα τους. Απομονώνουν και αν χρειαστεί πατάσσουν τις συμπεριφορές εκείνες ατόμων ή κοινωνικών ομάδων που βλάπτουν το σύνολο. Έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί η επιμονή των αγροτών του κάμπου των Φιλίππων να καίνε τις καλαμιές που έχουν απομείνει στα χωράφια τους κάθε χρόνο τέτοια εποχή, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τις οδηγίες των ειδικών επιστημόνων.

Οι αγρότες των Τεναγών θα είχαν το δικαίωμα να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο εάν η καύση των καλαμιών έβλαπτε μόνο τα δικά τους χωράφια, που είναι βέβαιο πως τα βλάπτει. Θα είχαν το δικαίωμα να αδιαφορούν για τις συμβουλές των πνευμονολόγων εάν οι αναθυμιάσεις έβλαπταν μόνο τους ίδιους. Αλλά δεν είναι έτσι. Η καύση των υπολειμμάτων στα χωράφια των Τεναγών Φιλίππων προκαλεί ανυπολόγιστη καταστροφή στον τρίτο σημαντικότερο τυρφώνα της Ευρώπης. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας που διαθέτουν δεν τους δίνουν το δικαίωμα να καίνε την πολύτιμη τύρφη του υπεδάφους, που τα τελευταία χρόνια υποχωρεί διαρκώς κυρίως εξαιτίας αυτής της απαράδεκτης γεωργικής πρακτικής. Επίσης, δεν έχουν το δικαίωμα να αδιαφορούν για τα προβλήματα υγείας που προκαλούν στις τοπικές κοινωνίες. Τα εξαιρετικά τοξικά αέρια που εκλύονται κατά την καύση της τύρφης είναι καρκινογόνα και ευθύνονται για πολύ σοβαρά αναπνευστικά και καρδιαγγειακά προβλήματα ιδιαίτερα στα παιδιά. Το χειρότερο όμως είναι ότι η τύρφη, που για όσους επιμένουν να μην καταλαβαίνουν περιέχει άνθρακα κατά 50%, δεν καίγεται μια-δυο μέρες για να μπορεί κανείς να ελαχιστοποιήσει το πρόβλημα, αποφεύγοντας την κυκλοφορία το συγκεκριμένο διάστημα. Η τύρφη καίγεται επί έναν περίπου μήνα εκλύοντας μικροσωματίδια, που επικάθονται στους πνεύμονες.

Οι ενημερωτικές καμπάνιες που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια και γίνονται και φέτος δεν φαίνεται να αποδίδουν. Οι αγρότες επιμένουν σε τούτη την καταστροφική τους συνήθεια. Άρα μία επιλογή έχει απομείνει. Η παραδειγματική τιμωρία των παραβατών. Ο εντοπισμός τους μέσω των νέων πληροφοριακών συστημάτων, που είναι πια εύκολη υπόθεση, ο αποκλεισμός τους από τις κοινοτικές επιδοτήσεις και η επιβολή αυστηρών προστίμων.

Νίκος Σπιτσέρης