Η αλήθεια του Αλαβάνου

Υπερασπιζόμενος την άποψή του περί την αναγκαιότητα της άμεσης εξόδου της χώρας από τη ζώνη του ευρώ, ο τέως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος υποστήριξε προχθές το πρωί, μιλώντας σε εκπομπή της ΝΕΤ, ότι οι χιλιάδες μετανάστες των χωρών του τρίτου κόσμου στοιβάζονται στην Ελλάδα και όχι αλλού εξαιτίας της ύπαρξης του κοινού ισχυρού νομίσματος. Εάν δηλαδή η Ελλάδα αύριο βγει από την Ευρωζώνη, τότε δεν θα ασκεί την ίδια έλξη στους εξαθλιωμένους, που αναζητούν έναν τόπο να σταθούν. Δηλαδή, η Ελλάδα θα πάψει να είναι ποθητός προορισμός για τους οικονομικούς μετανάστες. Μα, όταν μια χώρα, ένας τόπος, γίνεται τόπος υποδοχής μεταναστών από άλλες χώρες σημαίνει ότι παρέχει ένα πολύ καλύτερο πλαίσιο συνθηκών ζωής. Όταν τουναντίον ο εξαθλιωμένος μετανάστης αποκλείει από τους πιθανούς προορισμούς του μια χώρα λόγω νομίσματος ή οικονομίας, τούτο σημαίνει ότι η συγκεκριμένη χώρα δεν διαθέτει πλεονέκτημα έναντι της δικής του χώρας. Ή εν πάση περιπτώσει το όποιο πλεονέκτημα διαθέτει δεν είναι τέτοιο που να τον πείσει να εγκαταλείψει τον τόπο του για να γίνει μετανάστης.

Πράγματι, έτσι είναι. Μπορεί η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης να είναι καταστροφική, αντιλαϊκή και να οδηγεί την Ευρωζώνη ολοταχώς προς τη διάλυση. Μπορεί όντως η ύπαρξη ενός κοινού νομίσματος δίχως την ύπαρξη μιας κοινής οικονομικής πολιτικής στην οποία να αναφέρεται να αποτελεί έναν από τους κυριότερους παράγοντες της σημερινής κρίσης και του πολλαπλασιασμού των ανισοτήτων μεταξύ των χωρών του ευρωπαϊκού βορρά και του ευρωπαϊκού νότου. Αλλά ακόμα και σήμερα, που η χώρα βρίσκεται στο ναδίρ, με τους δανειστές και την τρόικα να εγείρουν αξιώσεις που οδηγούν σε εργασιακές συνθήκες γαλέρας και που δεν είναι δυνατόν να γίνουν αποδεκτές, η Ελλάδα προσελκύει εξαθλιωμένους μετανάστες γιατί παραμένει ευρωπαϊκή χώρα.

Έχει δίκιο ο Αλαβάνος. Εάν αύριο η χώρα βγει από την Ευρωζώνη θα πάψει να έλκει μετανάστες. Αλλά στο μεταξύ, θα έχει βυθιστεί σε μια κόλαση πολύ χειρότερη από αυτή την οποία σήμερα ζούμε. Θα είναι μια τριτοκοσμική χώρα στην οποία δεν θα έχουν κανένα λόγο να καταφύγουν οι ανέστιοι του τρίτου κόσμου. Αυτός είναι ο λόγος, που σήμερα στην πολιτική ζωή υπάρχει ο διαχωρισμός μεταξύ ευρωπαϊκών και μη ευρωπαϊκών δυνάμεων. Αυτός είναι ο λόγος που Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ συγκρότησαν κυβέρνηση συνεργασίας υπερβαίνοντας τα πολλά που τους χωρίζουν. Ο κοινός στόχος είναι η παραμονή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη. Η αποφυγή του απόλυτου εφιάλτη. Δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί, αλλά –όπως θα ‘λεγε και ο Αλαβάνος- αξίζει τον κόπο.

Νίκος Σπιτσέρης