Στο μεταξύ, τίποτα δεν φαίνεται να ανακόπτει την πορεία προς τον όλεθρο. Οι δανειστές τα θέλουν όλα και τα θέλουν τώρα. Οι Γερμανοί απαιτούν οικονομική υποδούλωση μέσω Ειδικών Οικονομικών Ζωνών. Οι φυσικοί μας σύμμαχοι της νότιας Ευρώπης δίνουν τη δική τους μάχη επιβίωσης και ως εκ τούτου αδυνατούν να βοηθήσουν. Ενδεχομένως, να μην είναι σε θέση να αντιληφθούν ότι σε τούτο τον πόλεμο ή θα σωθούμε όλοι μαζί, με τις μικρότερες έστω δυνατές απώλειες, ή θα καταστραφούμε όλοι μαζί.
Στο μεταξύ, η κυβέρνηση Σαμαρά δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα με όρους ομάδας καφενείου. Όχι πως δεν υπάρχουν καλοί παίκτες, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν έχουν κάνει μια προπόνηση μαζί. Άλλος πήρε απόφαση να καθίσει στην άμυνα διότι οι καφέδες, τα ποτά και τα τσιγάρα δεν του επιτρέπουν «ανεβασιές», κατά πώς λέγαμε πιτσιρικάδες στις αλάνες. Άλλος στολίζεται και ακκίζεται ακροβολισμένος κάπου στην επίθεση. Ο Σαμαράς «επαναδιαπραγματεύεται» τίποτα με εκπληκτική προσήλωση, επιχειρώντας να ανακτήσει την αξιοπιστία της χώρας, ο Βενιζέλος βάλλει κατά των αντιλαϊκών μέτρων του πακέτου των 11,5 δισ. ευρώ, που ο ίδιος προσυπέγραψε παραδίδοντας άλλη μια μνημειώδη επίδειξη πολιτικής αναξιοπιστίας και ο Κουβέλης πασχίζει μέσα στον χαμό να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα. Δηλώνει έτοιμος να υπερψηφίσει το επαχθές πακέτο, που επιτείνει την ύφεση και φέρνει τον όλεθρο υπό τον όρο ότι θα αφαιρούνται επαχθή μέτρα στην πορεία, εφόσον βρίσκονται ισοδύναμα.
Άλλο δεν μας μένει από την προσευχή και τα ξόρκια σαν και κείνο που έκανε ένας Έλληνας φοιτητής στη Γιουγκοσλαβία χρόνια πριν για να εντυπωσιάσει μια συμφοιτήτριά του. Έβαλε ο αφιλότιμος ένα κιλό καφέ στην κατσαρόλα και αφού τον μαγείρεψε την αναποδογύρισε και ζήτησε από μια καλή του φίλη να του πει το φλυτζάνι για έναν χρόνο. Τα κατάφερε.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου