Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Αλμπέρτο Κασίγιας


«Μην τολμήσετε και πατήσετε το ποδάρι σας στο μαγαζί». Κάτι τέτοιο πάνω-κάτω πρέπει να είπε προ ημερών ο Ισπανός εστιάτορας, που γέμισε το μαγαζί του στη Μαδρίτη την περασμένη Τρίτη με νεαρούς διαδηλωτές για να τους σώσει από τα ΜΑΤ. Δείτε τη φωτογραφία του Αλμπέρτο Κασίγιας στην είσοδο του μαγαζιού του να υψώνει το ανάστημά του στους πάνοπλους αστυνομικούς και να τους απαγορεύει να πειράξουν τα παιδιά. Ψύχραιμα μεν, αλλά με τσαμπουκά μεσογειακό. Κάτι σαν «μην τολμήσετε να πατήσετε το ποδάρι σας στο μαγαζί», με τη μαγκιά του ανθρώπου που τολμά να υψώνει το ανάστημά του αψηφώντας τα γκλοπ της εξουσίας. «Είναι μέσα πολύ κόσμος, μέχρι και παιδιά. Αν μπείτε θα γίνει σφαγή», τους είπε απαγορεύοντάς τους την είσοδο. Προστατεύοντας με το κορμί του τα κεφάλια των νεαρών από τις άγριες διαθέσεις των Ματατζήδων. Παραδίδοντας στην παγκόσμια κοινότητα του διαδικτύου, που βρωμά και ζέχνει από σκατά, αίματα και εξευτελισμένα εθνικοπατριωτικά σλόγκαν, ένα απολύτως σύγχρονο και απολύτως θετικό σύμβολο.

Όχι, τη λύση στην Ευρώπη που κλονίζεται συθέμελα από την κρίση χρέους και από τον ασφυκτικό κορσέ λιτότητας, που θέλουν σώνει και καλά να της φορέσουν τα μαύρα κοράκια των τραπεζών δεν θα τη δώσουν τύποι σαν τον Ισπανό εστιάτορα. Η λύση θα δοθεί στον πολιτικό στίβο, άλλοτε με μαχητικές διαδηλώσεις και άλλοτε με σκληρές διαπραγματεύσεις, προκειμένου να υιοθετηθεί ένα άλλο μίγμα πολιτικής, που θα έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του και όχι τα υπερκέρδη των ολίγων.

Αλλά είναι κάτι τύποι σαν τον Αλμπέρτο Κασίγιας, που δίνουν ξανά τον ορισμό του ανθρώπου. Που σαν βλέπουν τον κίνδυνο να ζυγώνει εξεγερμένους νεαρούς κάνουν το αυτονόητο δίχως να ζητούν ανταμοιβή. Παρέχουν άσυλο έτσι απλά. Φράζουν με το κορμί τους την είσοδο του μαγαζιού για να προστατέψουν τα παιδιά. Έτσι απλά και αυτονόητα. Όπως θα έκανε ο καθένας γονιός για να προστατέψει το παιδί του. Τα παιδιά του προστάτεψε ο Αλμπέρτο Κασίγιας κάνοντας πράξη το απόφθεγμα του σοφιστή Πρωταγόρα «Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος». Με άλλα λόγια από όλα τα πράγματα, το κριτήριο είναι ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος, που δεν εκχωρεί την πολιτική σε τεχνοκράτες και τάχατες άριστους, αλλά ασκεί την πολιτική τέχνη με τον φυσικό εξοπλισμό που διαθέτει, προτάσσοντας δυο αρετές που συνιστούν το θεμέλιο της δημοκρατίας: Την αιδώ και τη δίκη.

Νίκος Σπιτσέρης

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου