Διότι αυτό συμβαίνει. Άλλος τους νοικιάζει και μετά τους παραχωρεί. Μια διαδικασία, που δεν ταιριάζει σε ανθρώπους αλλά σε δέματα ασυνόδευτα, σαν και κείνα που συνήθιζε να στέλνει και να λαμβάνει η μάνα με το ΚΤΕΛ. Πληρώνεις στη Θεσσαλονίκη και το δέμα φτάνει στο ΚΤΕΛ της Καβάλας. Κάπου εκεί σκάλωσε η δουλειά. Στη διαδικασία παράδοσης. Στο delivery, όπως το λέμε στα ελληνικά. Όχι, η καθυστέρηση δεν έγινε εσκεμμένα. Απλώς κάποιος ξέχασε να παραδώσει τα δέματα, ή μπέρδεψε τα δρομολόγια. Ενδεχομένως και τα λεωφορεία. Συμβαίνει αυτό καμιά φορά με τα ασυνόδευτα.
Αυτό που ουδέποτε συνέβαινε με τα ασυνόδευτα και -παραδόξως πώς- συμβαίνει με τους εργαζόμενους του προγράμματος κοινωφελούς εργασίας είναι οι διαμαρτυρίες. Πού ακούστηκε να διαμαρτύρονται δέματα που εστάλησαν σε λάθος προορισμό; Αυτό είναι που έχει περισσότερο αποσυντονίσει και τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, που ανέλαβαν το πάρε-δώσε και τους κυβερνητικούς παράγοντες, που απλά έδωσαν την εντολή για την αποστολή. Οι διαμαρτυρίες των «ανθρώπων-δεμάτων». Η αξίωσή τους να πληρωθούν μια πολύ συγκεκριμένη ημερομηνία. Τα ενοχλητικά τηλεφωνήματα στους διαμετακομιστές. Αλλά πού θα πάει; Πρόγραμμα με πρόγραμμα, ενοικίαση την ενοικίαση, θα εμπεδωθούν οι νέοι ρόλοι. Οι αποστολείς των «ανθρώπων-δεμάτων» δεν θα κάνουν άλλα ανόητα λάθη, ενώ και οι «άνθρωποι-δέματα» θα συνειδητοποιήσουν τον ρόλο τους.
«Πού ‘σαι, Γιώργη; Πιάσε δυο καλούς ελαιοχρωματιστές για τρεις μέρες. Και γράψτο με τα υπόλοιπα».
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου