Στο ποδάρι

Μετά τη συγχώνευση της ΔΟΥ Χρυσούπολης με τη ΔΟΥ Καβάλας, ο τίτλος της νέας υπηρεσίας είναι ΔΟΥ Α’-Β’ Καβάλας-Χρυσούπολης. Ένας τίτλος ενδεικτικός της παντελούς έλλειψης σχεδίου από την πλευρά της Πολιτείας για το αναγκαίο κατά τα άλλα συμμάζεμα του δημόσιου τομέα. Με άλλα λόγια, τίποτα στην πράξη δεν θα αλλάξει. Οι υπάλληλοι των μέχρι πρότινος ανεξάρτητων υπηρεσιών απλώς θα εργάζονται από την 1η Οκτωβρίου υπό κοινή στέγη, αλλά στο μεταξύ θα λειτουργούν όπως λειτουργούσαν μέχρι τώρα. Ανεξάρτητα, όχι γιατί το επέλεξαν, αλλά γιατί η συνένωση των εφοριών έγινε για να γίνει. Πέραν των προβλημάτων που συνεπάγεται για τους ίδιους τους υπαλλήλους και τη δουλειά τους αυτός ο «οργανωτικός» αχταρμάς, είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι αυτό το χάλι θα έχει αντίκτυπο και στη δουλειά τους. Θα εισπράττεται καθημερινά από τους συναλλασσόμενους, που θα αντιλαμβάνονται σε κάθε τους συναλλαγή ότι τίποτα στην πράξη δεν έχει αλλάξει. Αλλά το χειρότερο είναι ότι η Πολιτεία που θα έπρεπε να φροντίσει να εμπεδωθούν οι αλλαγές είτε δεν νοιάζεται, είτε δεν μπορεί να τις κάνει πράξη.

Κατά τα άλλα θα βγουν αύριο μεθαύριο οι κήνσορες του δημόσιου βίου και θα επικρίνουν με την πρώτη ευκαιρία τους πολίτες ότι αντιδρούν σε κάθε τομή, σε κάθε αλλαγή. Ότι στα λόγια ζητούν τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης και την περιστολή της σπατάλης, αλλά στην πράξη αντιδρούν σε κάθε αλλαγή. Δεν θα έχουν ολότελα άδικο. Ο πολίτης αντιδρά όταν ξεβολεύεται. Θεωρητικώς δεν αρνείται την αναγκαιότητα των αλλαγών, ίσα- ίσα τις απαιτεί, αλλά στην πράξη αντιδρά σε οποιαδήποτε αλλαγή των καθιερωμένων. Όταν όμως οι αλλαγές γίνονται προγραμματισμένα και συντονισμένα, η αρχική αντίδραση κάμπτεται. Τουναντίον, όταν οι αλλαγές γίνονται στο ποδάρι δεν μπορεί να υπάρξει κατανόηση. Όταν ο φορολογούμενος της επαρχίας Νέστου αύριο-μεθαύριο κουβαληθεί στην Καβάλα για να τελειώσει μια δουλειά που έκανε στη Χρυσούπολη και δει το χάλι θα βρίσει και με το δίκιο του.

Το πρόβλημα εν προκειμένω δεν είναι μόνο η έλλειψη σχεδίου και συντονισμού στη συγκεκριμένη αλλαγή στη λειτουργία του δημοσίου. Είναι που η δυσπιστία του πολίτη σε κάθε απόφαση του ελληνικού κράτους που τον αφορά δικαιολογημένα ενισχύεται. Είναι που το έλλειμμα εμπιστοσύνης αυξάνεται. Όχι, έτσι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει.

Νίκος Σπιτσέρης