Το αδιέξοδο είναι γνωστό. Στο πλαίσιο των δραστικών περικοπών και του αναγκαίου εξορθολογισμού των δημοσίων δαπανών έμειναν απλήρωτα τα ΚΤΕΛ, με συνέπεια να σταματήσουν τη δωρεάν μετακίνηση των μαθητών μέχρι να πληρωθούν. Αντιδρώντας ευλόγως και δικαίως σε αυτή την κατάσταση, οι μαθητές του ΕΠΑΛ Ελευθερούπολης έκαναν αποχή από τα μαθήματά τους απαιτώντας τη δωρεάν μετακίνησή τους από και προς το σχολείο. Φοβούμενοι ενδεχόμενο ντόμινο καταλήψεων στα σχολεία ο διευθυντής της Δευτεροβάθμιας και ο αντιπεριφερειάρχης έκαναν έκκληση στον πρόεδρο του υπεραστικού ΚΤΕΛ να προβεί σε μια κίνηση καλής θέλησης και αυτός ανταποκρίθηκε. Έτσι, μέχρι το τέλος Οκτωβρίου το υπεραστικό ΚΤΕΛ Καβάλας θα μετακινεί δωρεάν τους μαθητές από και προς τα σχολειά τους. Βεβαίως, αυτή η κίνηση καλής θέλησης έχει ημερομηνία λήξης. Επιβάλλεται μέχρι το τέλος Οκτωβρίου να βρεθεί μια λύση.
Αντίθετα, στην περίπτωση του αστικού ΚΤΕΛ Καβάλας, ουδείς κινητοποιήθηκε. Ούτε οι μαθητές, ούτε οι γονείς αντέδρασαν δυναμικά. Όταν δε, ρωτήθηκε ο πρόεδρος του αστικού ΚΤΕΛ Καβάλας γιατί αυτός δεν προέβη σε μια αντίστοιχη κίνηση η απάντηση ήταν αφοπλιστική: Ουδείς του το ζήτησε. Που σημαίνει ότι αν γινόταν μια παρέμβαση θα μπορούσε και σε τούτη την περίπτωση κάτι να γίνει.
Όχι, το ζητούμενο δεν είναι να λυθεί προσωρινά το πρόβλημα. Τούτο όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να εξαντλούνται τα μέτρα πίεσης και διαλόγου. Ακόμα και μια προσωρινή λύση είναι καλύτερη από τη μη λύση.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου