Παιχνίδια με τους άνεργους

Οι καταγγελίες του Άρη Βέρρου για ψηφοθορικά παιχνίδια της διοίκησης του δήμου Καβάλας με τους άνεργους δεν μπορεί να μείνουν αναπάντητες. Ο επικεφαλής της «Συμπαράταξης Πολιτών» υποστήριξε ότι το κομμάτι της καθαριότητας των δημοτικών κτηρίων δόθηκε σε ιδιώτη εργολάβο προκειμένου να βολευτούν όσοι δεν χώρεσαν στο πρόγραμμα Κοινωφελούς Εργασίας. Δηλαδή, όσοι από τη λίστα των ημετέρων της διοίκησης δεν προσλήφθηκαν είτε γιατί δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις του ΑΣΕΠ, είτε γιατί απλά ήταν υπεράριθμοι χώρεσαν στη λίστα του εργολάβου. Μάλιστα, ο Βέρρος ήταν κατηγορηματικός. «Και μη μου πει κάποιος «τι λες Βέρρο», τόνισε εμφαντικά, γιατί γνωρίζω πρόσωπα και πράγματα. Είμαστε μικρή κοινωνία και γνωρίζουμε. Δεν βάλλω εναντίον των εργαζομένων και όσων ψάχνουν με τεράστια αγωνία έστω κι ένα μεροκάματο. Όμως δεν μπορεί να παίζουν ακόμη και σήμερα σε αυτήν την κρίσιμη κατάσταση με τους άνεργους και με ανθρώπινες ψυχές για μια ψήφο και μια επανεκλογή».

Πράγματι, αυτό το παιχνίδι με τις ανθρώπινες ψυχές για μια ψήφο, όπως εύστοχα το έθεσε ο κ. Βέρρος πρέπει επιτέλους να τελειώσει. Όχι μόνο στον δήμο Καβάλας. Παντού. Η πρόσληψη ενός ανθρώπου οπουδήποτε, από τον δημόσιο τομέα, την αυτοδιοίκηση, μέχρι τον ιδιωτικό τομέα επιβάλλεται να γίνεται με μοναδικά κριτήρια τις γνώσεις και την όποια εμπειρία του. Την αξιοσύνη του. Αρκετά πια με τον «μπάρμπα στην Κορώνη». Αυτό το παιχνίδι εκμαυλισμού συνειδήσεων που παίχτηκε κατά κόρον στη μεταπολίτευση, με το ΠΑΣΟΚ να το έχει ανάγει σε επιστήμη, πρέπει να τελειώσει άμεσα. Οριστικά. Με τελεία και παύλα.

Δεν είναι δυνατόν 18 χρόνια μετά τη συγκρότηση του ΑΣΕΠ να συζητάμε ακόμα για βολέματα και διορισμούς ημετέρων. Η καταγγελία του Βέρρου έχει σημασία ακόμα και αν εν τέλει δεν ευσταθεί. Διότι ακόμα και αν δεν είναι έτσι τα πράγματα, είναι αλήθεια πως αυτό το παιχνίδι εξευτελισμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, παίζεται ακόμα κατά κόρον. Μάλιστα, το πολιτικό σύστημα, μην μπορώντας πια να διορίσει και άλλους στο δημόσιο, διαιωνίζει εαυτόν με «βολέματα» σε πολυκαταστήματα, εργολάβους, εκκλησίες και μοναστήρια, ανίκανο για οτιδήποτε άλλο.

Μα σε όλο ετούτο το αλισβερίσι της ξεφτίλας είναι μεγάλη και η ευθύνη των πολιτών, που επιμένουν να διαιωνίζουν αυτό το μοντέλο, που τους υποτιμά. Ας μην ξεχνάμε το πολιτικό τέλος του μακαρίτη Αναστάση Πεπονή, που δημιούργησε το ΑΣΕΠ. Τον «μαύρισαν» στις επόμενες εκλογές και τον έστειλαν στο σπίτι του οριστικά.

Νίκος Σπιτσέρης