Τι Βουλή, τι Δαφνί

Τα δυο αδέλφια από την Καβάλα έδωσαν πέρυσι πανελλαδικές εξετάσεις και πέρασαν στη Θεσσαλονίκη. Σε ΑΕΙ το κορίτσι, σε ΤΕΙ το αγόρι και μάλιστα σε τμήμα που θεωρείται ότι έχει προοπτικές. Δεν έγινε τυχαία. Ο πατέρας είναι άνεργος και η τετραμελής οικογένεια τα φέρνει βόλτα με τον μισθό της μάνας, οπότε δεν υπήρχε δυνατότητα να σπουδάσουν τα παιδιά σε διαφορετικές πόλεις. Είχαν το δικαίωμα να επιλέξουν ό,τι σχολή επιθυμούν, αλλά στην ίδια πόλη. Διάλεξαν τη Θεσσαλονίκη. Βρήκαν σπίτι, τα παιδιά μπήκαν στο πνεύμα, άρχισαν να διαβάζουν και να δίνουν μαθήματα ώσπου προέκυψε το σχέδιο «Αθηνά» για να ανατρέψει τα πάντα. Το αγόρι πρέπει από του χρόνου να μαζεύει τα πράγματά του και να μετοικήσει στις Σέρρες. Ή να εγκαταλείψει τις σπουδές. Δεν είναι η μοναδική περίπτωση.



Μα, μπορεί κανείς να πει οι τομές απαιτούν θυσίες. Πράγματι. Μόνο που η εν λόγω τομή δεν υπακούει σε καμμία απολύτως λογική. Η διάλυση του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης δια της μεταφοράς δέκα τμημάτων του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης στο ΤΕΙ Σερρών είναι καταφανώς παράλογη και εκ διαμέτρου αντίθετη με το πνεύμα του σχεδίου «Αθηνά». Εξίσου παράλογη με τη μεταφορά του μεγαλύτερου τμήματος του ΤΕΙ Λάρισας στη Λαμία. Όχι, εν προκειμένω, δεν φταίει το μνημόνιο, δεν φταίνε οι πιστωτές, δεν φταίνε οι αόρατοι κύκλοι που τάχατες απεργάζονται νυχθημερόν σχέδια εναντίον της πατρίδος. Φταίνε αυτοί, που στο όνομα του εξορθολογισμού του χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αναπαρήγαγαν τη λογική της γκαρσονιέρας δια της οποίας γέμισε η Ελλάδα μια διάφορα τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ με κριτήρια κάθε άλλο παρά ακαδημαϊκά.



Μα, θα μπορούσε να αντιτείνει κανείς, προβλήματα σα και αυτό της εν λόγω τετραμελούς οικογένειας θα παρουσιάζονταν ακόμα και αν οι αλλαγές του χάρτη γίνονταν με απολύτως αξιοκρατικά κριτήρια. Πράγματι, αλλά τότε θα υπήρχε και ένα αίσθημα δικαιοσύνης για να συμβάλλει στην υπέρβαση των δυσκολιών. Τότε, ακόμα και όσοι υποχρεώνονταν να ξεσπιτωθούν μπορεί να διαμαρτύρονταν, να έβριζαν, αλλά θα ήξεραν ότι πληρώνουν μια τομή κατά τα άλλα επιβεβλημένη σε μια χώρα, που κάποτε έπρεπε να σοβαρευτεί. Τώρα όμως ξέρουν καλά ότι επί της ουσίας τίποτα δεν αλλάζει. Υπό αυτές τις συνθήκες, το σύνθημα «συγχωνεύστε καλύτερα τη Βουλή με τον Κορυδαλλό» των αγανακτισμένων φοιτητών του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης έξω από το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης φαντάζει κάθε άλλο παρά ακραίο, αν και θα μπορούσε να τροποποιηθεί: «Συγχωνεύστε καλύτερα τη Βουλή με το Δαφνί».



Νίκος Σπιτσέρης