Τούτο δεν σημαίνει ότι ο κ. Βέρρος δεν δικαιούται δια να ομιλεί, ούτε ότι αλλάζει κάτι όσον αφορά τις δεδομένες ευθύνες της διοίκησης Σιμιτσή. Αλλά πέραν του βολικού διαχωρισμού μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών δυνάμεων, υπάρχει και ο διαχωρισμός μεταξύ των πολλών λαϊκιστών που βάλλουν κατά των στραβών και ανάποδων σε τούτη τη χώρα γενικώς και αορίστως και των λίγων που έχουν τη διάθεση να έρθουν σε ρήξη με κατεστημένες αντιλήψεις και συμπεριφορές. Εν προκειμένω, δεν είναι ευθύνη των παρατάξεων της Αριστεράς που δεν προχώρησε η ανακύκλωση στον δήμο Καβάλας, αλλά τούτο δεν σημαίνει ότι καλώς σιώπησε τότε που κρινόταν η υπόθεση της δημιουργίας του ΚΔΑΥ. Τότε, που αντί μιας ξεκάθαρα προοδευτικής θέσης κόντρα στις άναρθρες κραυγές επιλέχθηκε η βολική σιωπή για την ήττα του Σιμιτσή.
Μόνο που τότε δεν ηττήθηκε μόνον ο Σιμιτσής. Ηττήθηκε η λογική. Ακυρώθηκε ένα στοιχειώδες βήμα προς τα μπρος, που –ποιος ξέρει;- μπορεί σήμερα να είχε δημιουργήσει μια άλλη δυναμική υπέρ της ανακύκλωσης. Όσοι τυχόν δεν καταλαβαίνουν δεν έχουν παρά να επισκεφθούν το κέντρο καύσης σκουπιδιών στις παρυφές της Βιέννης, που όχι μόνο δεν θεωρείται εστία μόλυνσης, αλλά είναι ένα ξεχωριστό αρχιτεκτονικό μνημείο, που το βρίσκει κανείς σε καρτ-ποστάλ.
Αυτό σημαίνει πρόοδος.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου