ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ

Οι συχνές-πυκνές δημοσκοπήσεις σε μη προεκλογικές περιόδους ουδέν προσφέρουν, πέραν των εύκολων συμπερασμάτων και της πρώτης ύλης για τηλεοπτικές εκπομπές. Ουδεμία σημασία έχει αν τούτη την περίοδο προηγείται με βραχεία κεφαλή η Ν.Δ. ή ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η κατάταξη των υπολοίπων κομμάτων, πολλώ δε μάλλον σε αυτό το απολύτως ρευστό πολιτικό σκηνικό. Έξι μήνες πριν από τις εκλογές του Μαΐου του 2012, ο ΣΥΡΙΖΑ πολύ απείχε από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ ουδείς μπορούσε να προβλέψει ότι θα μπορούσε ένα κόμμα σαν των Ανεξάρτητων Ελλήνων να συγκεντρώσει το 10,61% των προτιμήσεων των εκλογέων.



Τα μόνα που προσφέρονται για συμπεράσματα είναι τα περίφημα ποιοτικά στοιχεία που δεν δείχνουν την πρόθεση ψήφου, αλλά κάποιες τάσεις του εκλογικού σώματος με μονιμότερα στοιχεία. Μια τέτοια τάση αποτυπώνεται στη δημοσκόπηση της Pulse για την εφημερίδα «6 Μέρες», που για την ιστορία δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται της Ν.Δ με 1,5 μονάδα (21,5-20%). Το ποιοτικό στοιχείο, που ξεχωρίζει είναι η απάντηση στο ερώτημα περί συνεργασίας στο οποίο οι ψηφοφόροι της ΔΗΜΑΡ επιλέγουν ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστό 47%, ενώ οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγουν ΔΗΜΑΡ σε ποσοστό 56%. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ θεωρούν καλύτερη τη συνεργασία με τη ΝΔ σε ποσοστό 50%.



Με άλλα λόγια ό,τι και αν λένε τα στελέχη των δύο κομμάτων στο πλαίσιο της πολιτικής αντιπαράθεσης, η βάση τους επιζητά την εξεύρεση της «χρυσής τομής» για μια μετεκλογική συνεργασία. Όχι δεν είναι εύκολη υπόθεση ούτε επικοινωνιακά, ούτε πρακτικά. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι παπαριές περί μνημονιακού και αντιμνημονιακού μπλοκ, θαρρείς και τα μνημόνια δεν είναι διακρατικές συμφωνίες, αλλά τίποτα ιεροί φετφάδες, αλλά κυρίως η οξύτητα των προβλημάτων, που θα κληθεί να χειριστεί η επόμενη κυβέρνηση όποτε και αν γίνουν εκλογές. Εν τέλει το πρόβλημα που υπερβαίνει και τις ηγεσίες των δύο κομμάτων της Αριστεράς και τους οπαδούς τους δεν είναι αν πρέπει να συγκροτηθεί σε τούτο τον τόπο μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Σε επίπεδο προθέσεων η απάντηση είναι θετική.



Το ερώτημα είναι αν μια τέτοια κυβέρνηση μπορεί στην πράξη να δώσει λύσεις και ένα άλλο δείγμα γραφής.



Νίκος Σπιτσέρης