Η ρήξη είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι επίκειται και θα αλλάξει πλήρως τον χάρτη ανεξάρτητα από την τύχη του εγχειρήματος του φιλόδοξου πρώην υπουργού Υγείας. Αλλά το σημαντικότερο δεν είναι ούτε η αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, ούτε η επαναχάραξη του πολιτικού χάρτη. Ελάχιστους αφορά ποια από τα υφιστάμενα πολιτικά κόμματα θα επιβιώσουν εν τέλει στη νέα εποχή. Το ερώτημα που αργά ή γρήγορα θα τεθεί επί τάπητος είναι πότε θα επέλθει μια κάποια ισορροπία μεταξύ πολιτικής εξουσίας και του ξεσαλωμένου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, που επιβάλλει του όρους του και στο πολιτικό σύστημα και στην οικονομία.
Όχι, αυτό δεν σημαίνει ότι η κρίση που ζούμε οφείλεται μόνο στις δεδομένα αδηφάγες ορέξεις του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Η ευθύνη βαραίνει σε απόλυτο βαθμό το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, που παρεμπιπτόντως υπηρέτησε με προσήλωση ο Αν. Λοβέρδος, το οποίο διαχειρίστηκε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο τις τύχες της χώρας, αδιαφορώντας αν δια του υπερδανεισμού υποθηκεύει το μέλλον των επόμενων γενεών. Αλλά, η ανάλυση της κρίσης που ζούμε δεν επιτρέπει να εστιάσει κανείς ούτε στο δέντρο, ούτε στο δάσος. Η ελληνική κρίση είναι συνέπεια της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που προκαλούν οι νταβατζήδες των λεγόμενων «αγορών», μα και αμιγώς ελληνική.
Η ρήξη με ό,τι εκπροσωπεί ο Ανδρέας Λοβέρδος και οι συν αυτώ είναι απαραίτητη σε κάθε περίπτωση.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου