Αραία αραία στον Καπνεργάτη

«Αραία αραία να φαινόμαστε καμιά σαρανταρέα» ήταν η ρήση που ταίριαζε γάντι στο «πανεκπαιδευτικό» συλλαλητήριο, που συγκάλεσε προχθές το απόγευμα η ΕΛΜΕ Καβάλας στην πλατεία Καπνεργάτη. Ούτε το ζήτημα της κατάργησης της δωρεάν μεταφοράς μαθητών, ούτε η συγχώνευση του 1ου με το 4ο ΕΠΑΛ, ούτε τα εκπαιδευτικά κενά, έπεισαν εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές να σπεύσουν στη συγκέντρωση για να στείλουν μήνυμα ηχηρό στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Μια χούφτα συνδικαλιστές μοναχά μαζεύτηκαν στην πλατεία και ματαίως περίμεναν κι άλλους. Δεν φάνηκαν κι οι συνδικαλιστές απόρησαν. Άραγε δεν έχουν προβλήματα; Κάποιοι θα έσπευσαν να ρίξουν το ανάθεμα περί την προσκόλληση των νεοελλήνων στον καναπέ και στο Ίντερνετ και συνέχισαν απτόητοι τα σχέδια για την επόμενη κινητοποίηση, που δεν αποκλείεται να οριστεί το μεσημέρι της δεύτερης μέρας των Χριστουγέννων ή ανήμερα Πρωτοχρονιά έτσι για να μετρήσουμε δυνάμεις. Ποιοι είμαστε και πού πάμε.



Άλλωστε, δεν ήταν λιγότερο άστοχη χρονικά η πραγματοποίηση εκπαιδευτικού συλλαλητηρίου το απόγευμα της 19ης Δεκεμβρίου, λίγο πριν το κλείσιμο των σχολείων για τις γιορτές των Χριστουγέννων. Οι συνδικαλιστικοί ινστρούχτορες που κατέβασαν τη φοβερή ιδέα δεν ασχολήθηκαν με τέτοιες λεπτομέρειες. Δεν σκέφτηκαν στιγμή αν θα υπήρχαν πιθανότητες επιτυχίας. Όπως πριν από αυτούς κάποιοι άλλοι δεν είχαν σκεφτεί στιγμή το ενδεχόμενο εκφυλισμού των συνάξεων των «αγανακτισμένων» στην ίδια πλατεία κάθε μέρα. Η μαξιμαλιστική λογική και στη μια και στην άλλη περίπτωση δεν είναι απλό λάθος. Δεν είναι μια άτυχη στιγμή στον προγραμματισμό μιας κινητοποίησης.



Είναι απόρροια μιας αντίληψης, που τα τελευταία χρόνια κερδίζει έδαφος και οπαδούς λόγω της κρίσης, αλλά που αδιαφορεί για το τι πραγματικά συμβαίνει στην κοινωνία ή απλά αδυνατεί να την κατανοήσει. Το ενδεχόμενο εν μέσω κρίσης, πέραν της οργής και της απελπισίας, να αυξάνονται οι πολίτες που μπαίνουν στη διαδικασία να αναλάβουν ένα μέρος της ευθύνης για να βγει η χώρα από την κρίση δεν εξετάζεται καν. Η μανιχαϊστική λογική τους χωρίζει τους πολίτες σε αυτούς που έχουν συνηθίσει να μένουν καθισμένοι στον καναπέ και σε αυτούς, που είναι αποφασισμένοι να διαδηλώνουν για τα κακώς κείμενα καθ’ εκάστην.

Νίκος Σπιτσέρης