Ναυάγιο σωστό

Η υπαγωγή των λιμανιών της Βόρειας Ελλάδας στον Οργανισμό Λιμένα Θεσσαλονίκης δεν είναι μια πολιτική απόφαση με αρχή, μέση και τέλος, με την οποία θα μπορούσε κανείς να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει. Είναι μια απόφαση που πάρθηκε στο ποδάρι υπό το κράτος του πανικού από μια κυβέρνηση, που μέρα με τη μέρα τείνει να εκχωρεί μέχρι εξαντλήσεως το δικαίωμά της να κυβερνά στο όνομα μιας κρίσης, όντως σοβαρής, όντως παγκόσμιας. Το πλέον τραγικό της υπόθεσης είναι ότι δεν υπάρχει στ’ αλήθεια συνεκτική εναλλακτική πρόταση. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις καλές προθέσεις και τις εξαιρέσεις στελεχών όπως για παράδειγμα ο Γιάννης Δραγασάκης και ο Γιώργος Σταθάκης ήταν και παραμένει ένα συνονθύλευμα, ένας πολιτικός αχταρμάς, που αναζητά το διέξοδο στην ευρωπαϊκή κρίση κάπου μεταξύ Νότιας Αμερικής και Βόρειας Αφρικής.



Αλλά το πρόβλημα εν προκειμένω δεν είναι ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ο λαϊκισμός του, που ικανοποιεί τον θυμό των δικαίως αγανακτισμένων πολιτών με μια πολιτική τιμωρητική όπως για παράδειγμα αυτή που ακολουθείται με το πετρέλαιο θέρμανσης. Το πρόβλημα είναι η κυβέρνηση και οι επιλογές της στο ζήτημα των λιμανιών, που δεν έχουν ίχνος σοβαρότητας. Τα λιμάνια του Βόλου, της Θεσσαλονίκης, της Καβάλας και της Αλεξανδρούπολης έχουν τα προτερήματα και τα μειονεκτήματά τους και ένα μοναδικό κοινό παρονομαστή. Αποτελούν ιστορικά την πύλη της ενδοχώρας στην οποία ανήκουν στον υπόλοιπο κόσμο. Συνιστούν την ελπίδα και την προοπτική. Ένα πολύ σημαντικό, ίσως το σημαντικότερο, εργαλείο για την ανάπτυξή τους.



Αλλά αυτή η ενδοχώρα δεν είναι κοινή. Το κοινό σημείο του Βόλου, της Θεσσαλονίκης, της Καβάλας και της Αλεξανδρούπολης είναι ότι ιστορικά προσβλέπουν στην ανάπτυξη των λιμανιών τους, άρα μοιραία αυτή η σχέση είναι ανταγωνιστική. Όχι πως δεν υπάρχουν περιθώρια συνεργασίας. Υπάρχουν. Αλλά η υπαγωγή των άλλων λιμανιών της Βόρειας Ελλάδας στον Οργανισμό Λιμένα Θεσσαλονίκης θα οδηγήσει μακροπρόθεσμα με μαθηματική ακρίβεια στον μαρασμό των υπολοίπων λιμανιών προς όφελος του λιμανιού της Θεσσαλονίκης.



Όσον αφορά την Καβάλα, πέρα από την βέβαιη υποβάθμιση του εμπορικού λιμανιού στα Σπαθιά, θα δημιουργηθούν ουκ ολίγες τραγελαφικές καταστάσεις, αφού οι αποφάσεις για το παραλιακό μέτωπο της πόλης, που –παραδόξως πώς- δεν ανήκει στον δήμο, αλλά στον οργανισμό του λιμανιού, θα λαμβάνονται στη Θεσσαλονίκη. Καθαρός σουρεαλισμός.



Νίκος Σπιτσέρης