Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Ατόπημα "κοινωνικής ευαισθησίας"


Η ακύρωση της σύμβασης για τη δωρεάν φιλοξενία παιδιών στους παιδικούς σταθμούς από το Ζ' Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου μπορεί να θέσει εκτός δημόσιων και ιδιωτικών παιδικών σταθμών 61.000 παιδιά. Η υπόθεση έχει ως εξής: Επειδή εν μέσω κρίσης το χρηματοδοτούμενο από το ΕΣΠΑ πρόγραμμα για τη δωρεάν φιλοξενία παιδιών στους παιδικούς σταθμούς εκλήφθηκε ως μάννα εξ ουρανού και για τους γονείς και για τους παιδικούς σταθμούς, το μέτρο ξεχειλώθηκε για να καλύψει όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά. Αλλά, τράβα από δω, τράβα από κει δημιουργήθηκαν κενά με συνέπεια να γίνει αποδεκτή από το Ελεγκτικό Συνέδριο η προσφυγή τεσσάρων ιδιωτικών παιδικών σταθμών κατά της ρύθμισης. Σύμφωνα με την απόφαση, η σύμβαση ακυρώθηκε με το σκεπτικό ότι οι συνεχείς τροποποιήσεις οδήγησαν σε σαφή αλλαγή των όρων του προγράμματος, κάτι που κρίθηκε αντίθετο με τις αρχές της χρηστής διοίκησης. Τούτο σημαίνει ότι κονδύλια ύψους 140 εκατομμυρίων ευρώ βρίσκονται στον αέρα και αν δεν βρεθεί τρόπος να ανατραπεί η απόφαση, οι γονείς θα αναγκαστούν είτε να πληρώσουν εξ ολοκλήρου το κόστος φιλοξενίας των παιδιών τους, είτε να πάρουν τα παιδιά τους από τους παιδικούς σταθμούς.



Χρόνος για ανάλυση των λαθών που πιθανότατα έγιναν με συνέπεια την ακύρωση του προγράμματος δεν υπάρχει. Ό,τι και αν συνέβη, η κυβέρνηση οφείλει να παρέμβει άμεσα και να λύσει το θέμα με νομοθετική ρύθμιση. Η πιθανότητα διακοπής της φοίτησης των νηπίων χριστουγεννιάτικα και διάλυσης των παιδικών σταθμών, δημοτικών ή ιδιωτικών, δεν μπορεί παρά να αποκλειστεί.



Μα στο μεταξύ, κάποια στιγμή θα πρέπει η ελληνική δημόσια διοίκηση να αποκτήσει στοιχειώδη σοβαρότητα, που όπως αποδεικνύει και το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν διαθέτει. Η πίεση που ασκείται από την κοινωνία στην κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που βιώνουμε είναι μεγάλη, αλλά τούτο δεν δικαιολογεί προχειρότητες και μπαλώματα. Ίσα-ίσα που αυτή η λογική των μπαλωμάτων και της ικανοποίησης των αιτημάτων ει δυνατόν κάθε διαμαρτυρόμενης κοινωνικής ομάδας, ακόμα και όταν ήταν αλληλοσυγκρουόμενα συνέβαλαν στο σημερινό αδιέξοδο. Κοινωνική ευαισθησία δεν σημαίνει αποδοχή οιουδήποτε αιτήματος ακόμα και αν τούτο βάλλει εναντίον αυτών που βρίσκονται στη χειρότερη θέση. Η κοινωνική πολιτική για να δικαιολογεί τον τίτλο της δεν μπορεί παρά να συνεπάγεται αναδιανομή εισοδημάτων και ιεράρχηση προβλημάτων.



Νίκος Σπιτσέρης

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου