Όμηροι στον βόρβορο

Αυτό το φιάσκο διαρκείας με την επιλογή των ανέργων για το πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας αποτυπώνει με ακρίβεια πολλές από τις παθογένειες, που οδήγησαν τη χώρα σε τούτη τη γενικευμένη κρίση οικονομίας και αξιών. Το πρώτο στοιχείο είναι η γενικευμένη δυσπιστία. Ό,τι και να ειπώθηκε περί κριτηρίων και ελέγχου από το ΑΣΕΠ δεν έπεισε, παρά μόνο ελάχιστους που έψαχναν αφορμή για να πειστούν. Οι υπόλοιποι γνωρίζοντας τον τρόπο λειτουργίας των κομμάτων εξουσίας τα τελευταία χρόνια θεωρούσαν εξαρχής δεδομένη την πελατειακή σχέση και την ύπαρξη υπογείων διαδρομών και κινήθηκαν καταλλήλως. Όσοι αναζητούσαν διακαώς μια θέση έστω για αυτούς τους πέντε μήνες, έστω για αυτά τα 625 ευρώ τον μήνα έσπευσαν να ζητήσουν βοήθεια από βουλευτάδες, δημάρχους, αντιπεριφερειάρχες, κομματάρχες, όλον αυτό τον εσμό που αναπαράγει με τερατώδη συνέπεια τη νοοτροπία του βολέματος και της αρπαχτής. Όσοι δεν ενδιαφέρονταν έψαξαν από την αρχή να βρουν ποιες παρακαμπτήριες οδοί θα χρησιμοποιηθούν με στόχο το ρουσφέτι και δεν κουράστηκαν να βρουν αφορμές.

Μέσα σε αυτό το κλίμα ήρθε η δεδομένη ανικανότητα της δημόσιας διοίκησης να καταδείξει τον βαθμό ανυποληψίας του ελληνικού κράτους. Το πρόβλημα με το λογισμικό δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Από την πρώτη στιγμή καταχώρησης των δεδομένων παρουσιάστηκαν προβλήματα και αυτό το επισήμανε εγκαίρως ο πρόεδρος της Αναπτυξιακής Καβάλας Μιχάλης Σκορδάς. Τα προβλήματα όμως δεν ξεπεράστηκαν. Υπό την πίεση των χιλιάδων ανέργων που υπέβαλαν αίτηση, της καθυστέρησης που σημειώθηκε και των εκλογών που έρχονται τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν με σωρεία λαθών. Οι πίνακες των επιλεγέντων αποσύρθηκαν για να συνταχθούν εξαρχής.

Ευλόγως λέγεται πως αυτός ήταν ο στόχος εξαρχής. Η πολιτική ομηρία των χιλιάδων ανέργων που υπέβαλαν αιτήσεις. Τώρα πια θα προσδοκούν και όσοι επελέγησαν στην αρχή, αλλά και όσοι θεωρούν ότι αδικήθηκαν συν όσους μπαίνουν ξάφνου στο παιχνίδι με την εισαγωγή νέων κριτηρίων από το υπουργείο την ύστατη στιγμή. Αλλά ό,τι και να συμβαίνει οι εξαπατημένοι άστεγοι, οι απελπισμένοι άνεργοι, οι χρεωκοπημένοι μικρομεσαίοι, οι απαξιωμένοι δημόσιοι υπάλληλοι και οι χιλιάδες ιδιωτικοί υπάλληλοι, που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στα καθημερινά τους έξοδα συνειδητοποιούν ότι αυτός ο βόρβορος του βολέματος και της αρπαχτής πρέπει να κλείσει μια για πάντα. Ο κανιβαλισμός για τη συντήρηση αυτού του χρεωκοπημένου συστήματος έχει ξεπεράσει τα όριά του. Δεν στρέφεται πια μόνο έναντι όσων απέχουν του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Πνίγει τη χώρα και τους πολίτες της, που έχουν μόνο μια επιλογή. Να αποφύγουν τον στραγγαλισμό.

Νίκος Σπιτσέρης