Μια γιορτή

Ο χάρτης της Ελλάδας ήταν βαμμένος με κόκκινο από τα παιδιά του 20ου νηπιαγωγείου Καβάλας για να συμβολίζει τις θυσίες όσων έδωσαν τη ζωή τους για να απελευθερωθεί ετούτος ο τόπος. Όσων «έβγαλαν τις μπούντζες τους και εβγήκανε» όπως το έθεσε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης απαντώντας σε ερωτήσεις ξένων δημοσιογράφων πώς ξεκίνησαν την επανάσταση δίχως όπλα, χρήματα και στρατό. Οι δυο νηπιαγωγοί άρχισαν εναλλάξ να αναφέρουν το ιστορικό πλαίσιο της εποχής, ενώ από τα ηχεία ακουγόταν ο όρκος των Φιλικών. «Ορκίζομαι εις Σε, ω ιερά πλην τρισάθλια Πατρίς ! Ορκίζομαι εις τας πολυχρονίους βασάνους Σου. Ορκίζομαι εις τα πικρά δάκρυα τα οποία τόσους αιώνας έχυσαν και χύνουν τα ταλαίπωρα τέκνα Σου, εις τα ίδια μου δάκρυα, χυνόμενα κατά ταύτην την στιγμήν, και εις την μέλλουσαν ελευθερίαν των ομογενών μου ότι αφιερώνομαι όλως εις Σε».

Τον λόγο πήραν τα νήπια, όχι με τα κλασσικά ποιήματα που συνήθως ακούγονται στις σχολικές γιορτές, που διεκπεραιώνονται δυο φορές τον χρόνο προς τιμήν των εθνικών επετείων. Ένα ποίημα του Κάλβου για τον Ιερό Λόχο, τέσσερα δημοτικά τραγούδια και ο Θούριος του Ρήγα έδωσαν μια ολοκληρωμένη εικόνα της εποχής για να ακολουθήσει χορός και τραγούδι όλων των παιδιών στον ρυθμό του «Τσάμικου» από την «Αθανασία» του Μάνου Χατζιδάκι με την ερμηνεία του Μανώλη Μητσιά στους στίχους του Νίκου Γκάτσου: «Στα κακοτράχαλα τα βουνά/με το σουραύλι και το ζουρνά/πάνω στην πέτρα την αγιασμένη/χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι./Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής/κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής».

Ακολούθησαν αποσπάσματα από το «Μεγάλο μας Τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη με τα νήπια να ντύνονται Μεγάλες Δυνάμεις και λαός και το κλείσιμο έγινε με το «Φίλοι κι αδέρφια» σε στίχους Ιάκωβου Καμπανέλλη, μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, που τραγούδησε ο Νίκος Ξυλούρης. Μια γιορτή ξεχωριστή δίχως ίχνος σχολικής ναφθαλίνης με ξεπατικωμένους λόγους του ’50 και του ’60, που έβαλε τα νήπια στο κλίμα της εποχής και τα βοήθησε να το βιώσουν δια της συμμετοχής. Με ζωγραφιές, τραγούδια και χορούς. «Με το σουραύλι και τον ζουρνά». Απείρως χρησιμότερη από το κακοστημένο και ανόητο πανηγυράκι των σχολικών παρελάσεων υπό το άγρυπνο βλέμμα ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων.

Η υποδειγματική γιορτή φέρει τις υπογραφές των Φαίης Μπίμπη και Ειρήνης Σιώκη, που προτίμησαν τη δουλειά από τη διεκπεραίωση κόντρα στην πεπατημένη.

Νίκος Σπιτσέρης