Εκατομμύρια ευρώ στον βρόντο

Με τα προγράμματα του Leader έχουν δημιουργηθεί στον νομό Καβάλας πάνω από 300 αγροτουριστικές επιχειρήσεις. Εάν λειτουργούσαν, ως όφειλαν, με χρήση αγροτουριστική η οικονομία του νομού Καβάλας θα είχε σήμερα άλλη δυναμική. Όχι πως δεν θα υπήρχε κρίση. Όχι πως ο κύκλος εργασιών που θα υπήρχε, θα αρκούσε για να αναπληρωθούν τα χαμένα εισοδήματα των αγροτών. Αλλά ένας κύκλος εργασιών στον έναν ή στον άλλο βαθμό θα υπήρχε. Επιτυχημένες επιχειρήσεις που θα ξεχώριζαν θα υπήρχαν και θα μπορούσαν να τονώσουν ουσιαστικά την τοπική οικονομία. Τα χρήματα όμως που μοιράστηκαν μέσω της Αναπτυξιακής Καβάλας μένουν στην πλειοψηφία τους εγκλωβισμένα σε αναπαλαιωμένα ακίνητα, που λειτουργούν ως κατοικίες, παρά τον δεδομένο σχεδιασμό για τη λειτουργία τους σε βάθος χρόνου ως αγροτουριστικές επιχειρήσεις και παρά τον όρο να λειτουργούν ως τέτοιες και μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος.

Προφανώς δεν είναι αυτό το πρόβλημα της τοπικής, πολύ περισσότερο της εθνικής οικονομίας. Είναι όμως ένα εμφαντικό παράδειγμα της ανυπαρξίας ενός αναπτυξιακού σχεδιασμού και των απαραίτητων μηχανισμών ελέγχου της διάθεσης των ευρωπαϊκών κονδυλίων, με συνέπεια τα ουκ ολίγα κονδύλια που εκταμιεύτηκαν στα τόσα χρόνια συμμετοχής της Ελλάδας στην «επάρατη» Ευρωπαϊκή Ενωση να μην αποδίδουν. Αντί της ύπαρξης δυναμικών επιχειρήσεων, μικρότερων ή μεγαλύτερων, που εάν σήμερα λειτουργούσαν θα μπορούσαν να εισφέρουν στην εθνική οικονομία, γέμισε η ελληνική επικράτεια βιομηχανικά κουφάρια και όμορφα αναπαλαιωμένες κατοικίες, που στεγάζουν νοικοκυριά.

Αλλά όταν η συζήτηση αφορά την Ευρωπαϊκή Ενωση σπανίως αγγίζει τέτοια θέματα. Είναι πιο βολικό να εξακοντίζουμε μύδρους εναντίον της Μέρκελ, του Σόιμπλε και του Μπαρόζο και των άλλων νεοφιλελεύθερων κοράκων, παρά να κάνουμε αυτοκριτική επί της ουσίας για τα οφέλη και τις ζημιές, που μετράμε ως χώρα από τη συμμετοχή μας στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Η σκληρή μονεταριστική πολιτική που ακολουθείται ωσάν ευαγγέλιο σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και οι καλβινιστικής ηθικής και έμπνευσης συμπεριφορές κατά των χωρών του ευρωπαϊκού νότου επιβάλλεται να αλλάξουν, αλλά το γεγονός αυτό δεν μπορεί να παραγράψει τις ευθύνες του ανίκανου και διεφθαρμένου ελληνικού πολιτικού κατεστημένου.

Όλα αυτά τα χρόνια συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση χάθηκαν ανεκμετάλλευτα ανυπολόγιστα ποσά, που αν είχαν ενταχθεί σε έναν αναπτυξιακό σχεδιασμό με προοπτική θα μπορούσαν να είχαν σήμερα αλλάξει πλήρως το οικονομικό προφίλ της χώρας. Αλλά η συζήτηση για αυτά τα θέματα δεν φέρνει ψήφους. Αντίθετα με την κενή τις περισσότερες φορές ρητορική κατά των μνημονίων έτσι γενικώς και αορίστως πασπαλισμένη με γενναία δόση εθνικοφροσύνης. Παστρικά πράματα. Συνταγή απλή και δοκιμασμένη. Άλλωστε, ο αδειανός ο ντενεκές κάνει κατά κανόνα περισσότερο θόρυβο.

Νίκος Σπιτσέρης