Ένα αλλόκοτο υπόγειο φως αναδεικνύει την υπόθεση του Βιοτεχνικού Πάρκου Καβάλας. Γεώτρηση τη γεώτρηση, περενομέτρηση την περενομέτρηση, φωτίζονται τα ασυγχώρητα λάθη των υπευθύνων, που πέταξαν εκατομμύρια ευρώ σε έναν βούρκο εν γνώσει τους. Ουδείς μπορεί να επικαλεστεί άγνοια. Ήξεραν εξαρχής ότι στη συγκεκριμένη περιοχή οι κάτοικοι της Νέας Καρβάλης ψάρευαν γριβάδια δεκαετίες πριν. Γνώριζαν τη σαθρότητα του υπεδάφους. Μα ακόμα και αν κατέβηκαν από άλλο πλανήτη και όλα τούτα τους ήταν άγνωστα, όφειλαν να εξετάσουν σοβαρά τις ενστάσεις όσων κραύγαζαν χρόνια τώρα για την ακαταλληλότητα του υπεδάφους. Μα αυτοί τους αγνόησαν. Γιατί άραγε; Ήταν η στενοκεφαλιά τους ή ένα σχέδιο που έπρεπε να υλοποιηθεί μέχρι κεραίας για λόγους αλλότριους από τα συμφέροντα του τόπου;
Το βέβαιο είναι ότι οι γεωτρήσεις που γίνονται ετούτες τις μέρες για να εξεταστεί η καταλληλότητα του υπεδάφους έπρεπε να είχαν προηγηθεί της ίδρυσης του φορέα. Πριν καθίσουν στο τραπέζι η Νομαρχία, ο Δήμος και το Επιμελητήριο έπρεπε να ξέρουν με κάθε λεπτομέρεια όλες τις πτυχές του θέματος. Πριν πάρουν την απόφαση να πετάξουν στον βούρκο τις ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις και την ίδια συμμετοχή. Μα τούτο δεν έγινε. Οι καταγγελίες για την ακαταλληλότητα του υπεδάφους αντιμετωπίστηκαν σαν γραφικές και πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων. Η υπόθεση προχώρησε, τα χρήματα εκταμιεύτηκαν, έγιναν προχειροδουλειές για την «εξυγίανση του εδάφους», ώσπου φτάσαμε στο σημερινό αδιέξοδο.
Το πάρκο έγινε, αλλά το κόστος ανέγερσης των βιοτεχνικών μονάδων που πρόκειται να εγκατασταθούν μπορεί να είναι πολλαπλάσιο λόγω της ακαταλληλότητας του εδάφους. Τα πρώτα 20 μέτρα είναι σκέτος βούρκος. Είναι αλήθεια πως στις μέρες μας όλα γίνονται. Τεχνικά είναι δυνατόν το Βιοτεχνικό Πάρκο να εγκατασταθεί εντός του βούρκου. Όπως θα ήταν δυνατόν να εγκατασταθεί καταμεσής του πελάγους και οι επιχειρηματίες και οι εργαζόμενοι να πηγαίνουν στη δουλειά τους το καλοκαίρι με ιστιοσανίδα για λόγους τουριστικής προβολής.
Το ερώτημα όμως είναι πόσο θα κοστίσει. Διότι αν κοστίσει πολλά, ουδείς θα επενδύσει. Κι αν ουδείς θα επενδύσει, τα χρήματα που επενδύθηκαν θα έχουν πεταχτεί στο βούρκο, ενώ οι μέτοχοι θα κληθούν να επιστρέψουν και τα χρήματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Τα οποία κάποια στιγμή πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν είναι για πέταμα.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου