Ζήτημα εμπιστοσύνης

Τι να ήταν άραγε οι δηλώσεις του προέδρου της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργου Προβόπουλου περί την αναγκαιότητα περικοπών στη λειτουργία των ΚΑΠΗ και τη μεταφορά μαθητών από δυσπρόσιτες περιοχές; Ένα τεστ διερεύνησης των αντοχών της ελληνικής κοινωνίας ή απλώς μια ατυχής έμπνευση ενός τεχνοκράτη, που δεν καταλαβαίνει την έννοια του πολιτικού κόστους; Ό,τι και να ήταν, οι κατηγορηματικές διαψεύσεις των κυβερνητικών αξιωματούχων, που έσπευσαν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα λίγες μόλις μέρες πριν τις εκλογές δύσκολα πείθουν ακόμα και τους πλέον φανατικούς οπαδούς του κυβερνώντος κόμματος. Άλλωστε, όποτε ανοίγεται συζήτηση εφ' όλης της ύλης, δίχως "ταμπού" καταλήγει κατά κανόνα σε ληστρική επίθεση κατά των πενιχρών εισοδημάτων αυτών που αδυνατούν να ανταποκριθούν στα στοιχειώδη έξοδά τους. Αυτών που δεν είναι δυνατόν να πληρώσουν φάρμακα, νοίκια, ΔΕΗ, νερό με λόγια παχιά για την τάχατες δεδομένη ευαισθησία των ταγών του τόπου στην προσφορά τους στην κοινωνία.

Όχι πως δεν υπάρχουν αντικειμενικά περιθώρια συζήτησης, με δεδομένη τη δεινή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Υπάρχουν. Όχι όμως για τη συνέχιση ή μη της λειτουργίας των ΚΑΠΗ και των απαραίτητων δομών υγείας για τη φροντίδα των ηλικιωμένων. Ίσα-ίσα που επιβάλλεται άμεσα να ανοίξει μια συζήτηση για τη δημιουργία κέντρων φροντίδας για τα θύματα της νόσου Αλτσχάιμερ, που αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, αλλά είναι χρεωμένα στο οικογενειακό περιβάλλον, που καταβάλλει δυσβάστακτο κόστος. Συζήτηση θα μπορούσε να γίνει όχι για περικοπές των εκδρομών, αλλά για το υφιστάμενο καθεστώς, που σαφώς αφήνει περιθώρια για πολιτικά παιχνίδια των εκάστοτε αυτοδιοικητικών αρχόντων και για διαπλεκόμενες σχέσεις με ΚΤΕΛ και τουριστικά γραφεία.

Αλλά ακόμα για τα ζητήματα που θα μπορούσαν όντως να συζητηθούν με στόχο μια εκλογίκευση των δαπανών, η δυσπιστία που υπάρχει είναι απολύτως εύλογη. Το ερώτημα που αβίαστα προκύπτει είναι πώς κανείς να εμπιστευτεί κάποιες αλλαγές που ενδεχομένως μπορούν να γίνουν στην κυβέρνηση ενός πρωθυπουργού, που ενώ μήνες ολόκληρους επέμενε πως οι εκλογές του Νοεμβρίου είναι αυτοδιοικητικές, βγήκε λίγες μέρες πριν και αναίρεσε και τον εαυτό του και το κόμμα του και την ίδια την πραγματικότητα, υποστηρίζοντας ότι αφορούν το μνημόνιο.

Νίκος Σπιτσέρης