Η αποχώρηση του Νίκου Ξανθόπουλου από την προεκλογική κούρσα για τον δήμο Καβάλας καταδεικνύει το μεγαλύτερο πρόβλημα του "Καλλικράτη": Το πρόβλημα δημοκρατίας. Αντιπροσώπευσης. Ο Καλλικράτης απαλλοτριώνει το δεδομένο δικαίωμα στις τοπικές εκλογές των "ωραίων τρελών" σαν τον Ξανθόπουλο να βγαίνουν στο προσκήνιο και να τολμούν να αμφισβητούν την παντοδυναμία των κομμάτων, διεκδικώντας την ψήφο των πολιτών. Μα και να εκλέγονται. Να τολμούν να βγάζουν τη γλώσσα τους στα κόμματα όχι με την ετικέτα του "τρελού", του γραφικού, αλλά του ανεξάρτητου που υπό προϋποθέσεις μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Δικαίωμα που σε επίπεδο εθνικών εκλογών δεν υπάρχει. Εκεί οι ωραίοι τρελοί σαν τους Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. (Καπνιστικές Ομάδες για την Τέχνη και την Εικαστική Ανασυγκρότηση), που είναι και στην αιχμή της επικαιρότητας λόγω της αντικαπνιστικής υστερίας, μπορούν μεν να κατέλθουν στις εκλογές, αλλά περιθώριο εκλογής δεν υπάρχει. Κανένα.
Στην αυτοδιοίκηση όμως το περιθώριο αυτό υπήρχε. Στις τοπικές εκλογές οι παρέες έγραφαν συχνά-πυκνά ιστορία, κόντρα στις επιταγές των κομμάτων. Οι "αντάρτες", κατά τον ατυχέστατο χαρακτηρισμό, είχαν όχι μόνο το δικαίωμα να εκτεθούν στο εκλογικό σώμα και να δώσουν το δικό τους τόνο στον προεκλογικό αγώνα, αλλά υπό προϋποθέσεις ακόμα και να εκλεγούν κόντρα στη θέληση των κομμάτων.
Απειρα τα παραδείγματα, με πιο νωπά στο νομό Καβάλας την περίπτωση του Λάζαρου Τσαταλμπασίδη στο δήμο Φιλίππων και του Χαράλαμπου Χρυσανίδη στο δήμο Ελευθερών. Μα στο πλαίσιο του "Καλλικράτη" δεν έχει αφεθεί η παραμικρή χαραμάδα για ανεξάρτητους. Ούτε καν για μικρούς κομματικούς σχηματισμούς όπως η νεοπαγής Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη, που δυσκολεύεται να σχηματίσει ψηφοδέλτιο στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Στην εποχή του "Καλλικράτη" οι ανεξάρτητες φωνές καταπνίγονται. Φιμώνονται. Οσοι όπως ο Νίκος Ξανθόπουλος τολμούν να αμφισβητούν τα κομματικά κελεύσματα και να σηκώνουν τη σημαία του ανεξάρτητου μπαίνουν στο περιθώριο.
Ελάχιστη σημασία έχει αν ο κ. Ξανθόπουλος προέρχεται από τη Ν.Δ. Εάν αποδείκνυε με τις προτάσεις και τη δράση του ότι πράγματι κάτι είχε να εισφέρει στο δημόσιο διάλογο ή απλά ήταν ένας πικραμένος δεξιός, που ήθελε να κατεβεί υποψήφιος δήμαρχος Καβάλας για ένα καπρίτσιο. Δε θα το μάθουμε ποτέ. Όπως πιθανότατα δεν θα μάθουμε αν η "Δημοκρατική Αριστερά" έχει κάτι να πει για την περιφέρεια.
Η δημοκρατία στην εποχή του Καλλικράτη κόντυνε. Μίκρυνε και δεν τους χωρά πια.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου