Λαγούμια

Η επιχείρηση επιστροφής στη γη των εγκλωβισμένων επί μήνες 33 μεταλλωρύχων στη Χιλή σε απόσταση 620 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της γης καταδεικνύει τις ανεξάντλητες δυνατότητες που προσφέρει σήμερα η τεχνολογία για τη σωτηρία του ανθρώπου. Οι άνθρωποι αυτοί σε μια άλλη εποχή θα ήταν τελειωμένοι. Όχι μόνο δεν υπήρχε περίπτωση να ζουν στα έγκατα της γης επί μήνες τροφοδοτούμενοι με τα απαραίτητα υπό επιστημονική παρακολούθηση, αλλά δεν θα υπήρχε τρόπος ανάσυρσής τους στην επιφάνεια. Κι όμως το θαύμα -γιατί περί θαύματος πρόκειται- έγινε. Οι άνθρωποι αυτοί, εγκλωβισμένοι από τον Αύγουστο στα έγκατα της γης επιβίωσαν και έπειτα από 69 μέρες ανασύρθηκαν ο ένας μετά τον άλλο σώοι μέσω αυτής της κάψουλας του "Φοίνικα" όπως τον ονόμασαν. Σπουδαία δουλειά.

Μα και θεαματική. Με αναλύσεις επί αναλύσεων, ανάδειξη τεχνολογίας αιχμής και με τις τηλεοράσεις εκεί να αναμεταδίδουν σε πραγματικό χρόνο την επιχείρηση σε όλο τον κόσμο το μικρό το μέγα. Σπουδαίο πράγματι γεγονός. Αδιαμφισβήτητα.

Μα τίποτα δε θα είχε γίνει αν αυτοί οι 33 άνθρωποι αντιμετώπιζαν στη ζωή τους μια αναποδιά πιο πεζή, όπως για παράδειγμα να βγουν στην ανεργία και να μη βρίσκουν δουλειά τα επόμενα 5 χρόνια. Να μην είναι σε θέση να προσφέρουν στα παιδιά τους τα στοιχειώδη.

Τίποτα δε θα είχε συμβεί εάν είχαν μείνει άστεγοι σε μια μεγαλούπολη. Όπως ουδέν συμβαίνει με τα πρεζόνια που πεθαίνουν καθημερινά δίπλα μας, περιμένοντας να πάρουν σειρά στα προγράμματα απεξάρτησης που καρκινοβατούν ελλείψει κονδυλίων. Όπως ουδέν συμβαίνει με τα θύματα της νόσου Αλτσχάιμερ εάν δε φροντίσει γι' αυτά το στενό οικογενειακό τους περιβάλλον, με το κόστος που τούτο συνεπάγεται. Όπως ουδέν συμβαίνει με τα παιδάκια της Αφρικής, που πεθαίνουν κάθε πέντε δευτερόλεπτα. Κάθε πέντε δευτερόλεπτα και ένα παιδί. Συγκλονιστικό δεν είναι; Η διάσωσή τους όμως μπορεί να συμβεί με τρόπο πεζό. Με λίγο φαϊ και τα στοιχειώδη: Καθαρό νερό, ρούχα, παπούτσια. Δίχως αναλύσεις, κάψουλες και σχεδιαγράμματα.

Άλλο δεν απομένει από το να παίξουμε με τους όρους του παιχνιδιού. Να σκάψουμε μεγάλα λαγούμια για τους άνεργους και τους άστεγους. Για τις γυναίκες του μουσουλμανικού κόσμου, που λιθοβολούνται μέχρι θανάτου εις το όνομα του Αλλάχ. Για τα παιδάκια της Αφρικής που λιμοκτονούν. Για τις πολύτιμες ανθρώπινες ζωές που χάνονται για κάτι βρώμικα πετράδια αξίας εκατομμυρίων ευρώ.

Νίκος Σπιτσέρης