Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Ερασιτέχνες της πολιτικής

Οι ερασιτέχνες της πολιτικής είναι που λείπουν. Αυτοί που ανεξάρτητα από το πολιτικό στρατόπεδο στο οποίο ανήκουν διαχωρίζουν την ενασχόλησή τους με τα κοινά με την επαγγελματική τους πορεία. Στη δουλειά κάνουν τους απαραίτητους για κάθε επαγγελματική διαδρομή συμβιβασμούς. Βάζουν νερό στο κρασί τους. Μα στην πολιτική δεν κάνουν βήμα πίσω. Μένουν ανυποχώρητοι στις θέσεις τους γιατί απλά ουδέποτε λειτούργησαν ως επαγγελματίες. Ως παίκτες που μπήκαν στο πολιτικό παιχνίδι για να βγουν μόνο ως συνταξιούχοι.

Ένας τέτοιος άνθρωπος, που παραιτήθηκε προ ημερών από το πολιτικό του πόστο αποφασισμένος να μην ξαναγυρίσει, είναι ο Σάββας Κοσμίδης. Όταν προ μηνών είχε υποβάλλει την παραίτησή του από την προεδρία του Νοσοκομείου, διεκδικώντας πολύ συγκεκριμένες δεσμεύσεις για ζητήματα του Νοσοκομείου δεν αστειευόταν. Το εννοούσε, με την άνεση και τη σιγουριά του ανθρώπου, που ουδέποτε έκλεισε πίσω του την πόρτα του Τελωνείου. Απλά κάποια στιγμή την άνοιξε για να αναλάβει την προεδρία του Νοσοκομείου και φεύγοντας φρόντισε να την αφήσει μισάνοιχτη δια πάν ενδεχόμενο. Όταν προ ημερών αντελήφθη ότι οι "φωστήρες" του υπουργείου Υγείας την προώθησαν, αν και στο μεταξύ οι προϊστάμενοί τους τον είχαν πείσει να την αποσύρει, δε δίστασε στιγμή. Πήρε το καπελάκι του και γύρισε στο γραφείο του. Θα μπορούσε να μείνει και να υποβάλλει και πάλι το φάκελό του. Μα αυτός απλά αρνήθηκε να συμμετέχει σε μια τόσο κακοπαιγμένη παράσταση. Αντελήφθη ότι ο αγώνας του υπονομευόταν καθημερινά από τους μανδαρίνους της δημόσιας διοίκησης.

Την ίδια στάση, αν και με διαφορετικές πορείες και αφορμές επέλεξαν και άλλοι δυο άνθρωποι που υπηρέτησαν το χώρο της αυτοδιοίκησης. Ο πρώην δήμαρχος Χρυσούπολης Στέργιος Γκουλφάς, που μετά από δυο τετραετίες επέστρεψε στο φροντιστήριό του και ο πρώην νομάρχης Καβάλας και περιφερειάρχης Θεσσαλίας Γιάννης Καρατζιώτης, που ξαναφόρεσε την ποδιά του οδοντίατρου και προσφέρει τις υπηρεσίες του στο Νοσοκομείο Καβάλας. Αυτοί οι δυο απλώς γιατί θεώρησαν ότι ολοκλήρωσαν το έργο τους.

Αλήθεια, γιατί να μη θεσπιστούν κάποτε οι δυο θητείες σε δήμους και περιφέρειες; Οι "φρανκεστάιν" της αυτοδιοίκησης δημιουργούνται ως επί το πλείστον μετά τις δύο πρώτες δημιουργικές στον ένα ή στον άλλο βαθμό θητείες.

Νίκος Σπιτσέρης

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου