Μετά από την επί μακρόν διαμονή σε ένα σπίτι συνδεδεμένο με κάμερες, όπου οι "παίκτες" είχαν ως αποστολή να ξεφορτωθούν τους συγκατοίκους τους παντί τρόπω προκειμένου να τσεπώσουν τα φράγκα. Με ίντριγκες, ρουφιανιά, βυζαντινισμούς. Μετά από αναμετρήσεις Ελλήνων και Τούρκων σε παιχνίδια ισορροπίας, μυαλού και αντοχής στις κακουχίες για μια χούφτα παράδες.
Μετά από τη διαβίωση σε ερημονήσια δίπλα σε φίδια και άλλα ερπετά, δίχως φαϊ και νερό και κυρίως χωρίς σκοπό, δίχως τα στοιχειώδη μέτρα υγιεινής, με κοινό παρονομαστή πάλι τα φράγκα, έφτασε ο καιρός για ένα ριάλιτι που όχι μόνο δεν θα έχει απολύτως νόημα, αλλά αυτός θα είναι ο τίτλος του: "Χωρίς νόημα".
"Pointless" είναι ο τίτλος του στην αγγλική, ετοιμάζεται για το BBC και επιβραβεύει τους πλέον ηλίθιους. Ακόμα και αυτούς που με εξυπνάδα και πονηριά θα επιλέγουν την πλέον ηλίθια απάντηση στις ερωτήσεις που θα τίθενται. Αλλωστε, ηλίθιος με πατέντα είναι αυτός που χρησιμοποιεί την ευφυία του για να δώσει την πλέον ηλίθια απάντηση. Το κριτήριο θα είναι αντικειμενικό. Όλα κι όλα. Η ίδια ερώτηση θα τίθεται σε 100 ανθρώπους και θα κερδίζει αυτός που θα επιλέγει την απάντηση που θα συμφωνεί με τους λιγότερους. Για παράδειγμα, μπορεί να επιβραβευτεί κάποιος που θα απαντήσει πως ο Αλμπερτ Αϊνστάιν ήταν αναπληρωματικός σέντερ μπακ του ΠΑΟΚ του '30. Ή αυτός που θα δηλώσει ότι η Τζούλια Αλεξανδράτου υπήρξε η πρώτη σύζυγος του Μεγαλέξανδρου.
Η απόλυτη ευστοχία του τίτλου και του περιεχομένου του παιχνιδιού δεν αφορά μόνο το απέραντο τίποτα του κόσμου της τηλεόρασης. Αντικατοπτρίζει με φοβερή ενάργεια την εποχή του τίποτα. Αυτό είναι που ζούμε. Τίποτα. Τίποτα και φράγκα. Φράγκα καλά και ξεκούραστα. Μα και φράγκα, που πλέον διαθέτουν άνθρωποι κενοί περιεχομένου, που όχι μόνο ουδέν έχουν οι ίδιοι να πουν, αλλά δεν νιώθουν καν την ανάγκη να συναναστραφούν με ανθρώπους του πνεύματος. Τίποτα και φράγκα παντού. Στις επιχειρήσεις και στην πολιτική.
Απόλυτο κενό. Με συνέπεια οι ψηφοφόροι -κενοί περιεχομένου και οι ίδιοι ως επί το πλείστον- να αντιλαμβάνονται γρήγορα ότι με την ψήφο τους ανέδειξαν κάτι τιποτένια ξόανα σαν τον Καραμανλή στην Ελλάδα, τον Σαρκοζί στη Γαλλία και ούτω καθεξής. Μα, είτε επειδή δε σπαταλούν χρόνο να σκεφτούν, είτε επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή, οδηγούνται και πάλι σε ένα νέο τίποτα.
Χωρίς νόημα. Pointless. Ιδού το πραγματικά μεγάλο αδιέξοδο της εποχής. Σαφώς δραματικότερο του δημοσιονομικού.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου