Ανέβηκε στο πάλκο της "Θαλασσογραφίας" γύρω στις 11 προχθές το βράδυ φορώντας μεγάλα μαύρα γυαλιά ηλίου και άρχισε να άδει περιπαθώς το "Ανοιξε πέτρα για να μπω", κοιτώντας όπως η Μαρινέλλα το ταβάνι. Τραγούδησε εξίσου καταπληκτικά με τη Μαρινέλλα την πρώτη στροφή. Μετά έβγαλε τα γυαλιά, έριξε ένα χαμόγελο και έκλεισε πονηρά το μάτι σε όσους κατέκλυσαν τη "Θαλασσογραφία" για το χατίρι της. Δικαίως. Η Μάρθα Φριντζήλα, αυτή η θεατρίνα της νέας γενιάς του ελληνικού τραγουδιού δεν διαθέτει απλώς σπουδαία φωνή. Τραγουδά εικόνες. Τις αναπλάθει επί σκηνής και τις τραγουδά σε ένα σόου μοναδικό. Η αριστούχος της σχολής Βεάκη με σπουδές θεάτρου, φωνητικής και τραγουδιού δεν έχει λόγους να οχυρώνεται πίσω από το σπουδαίο μέταλλο της φωνής της και να κερδίζει τους πάντες εκ του ασφαλούς. Συνδυάζει την πρόζα με το τραγούδι. Σκηνοθετεί εαυτόν. Στο "Ανοιξε Πέτρα" ήταν τα μαύρα γυαλιά. Στο "Μακριά σου ένα χρόνο" από την ταινία "Η νύφη το 'σκασε" με την Τζένη Καρέζη ήταν ένα παιχνίδι πίστας με το μικρόφωνο και το σάλι της. Ο πραγματικός άθλος και στις δυο περιπτώσεις είναι ότι η Φριντζήλα έκανε παιχνίδι με τα δυο αυτά τραγούδια, δίχως στιγμή να πέσει στην παγίδα της ειρωνείας. Μα γέλασε, χόρεψε, έκλεισε το μάτι στο κοινό, αφού το τραγούδι άλλο δεν είναι από χαρά, διασκέδαση, ψυχαγωγία.
Το προχθεσινό ταξίδι στη χώρα του τραγουδιού ήταν ένα ταξίδι στον κόσμο. Στα ελληνόφωνα χωριά της Ιταλίας, στην Ισπανία, στη Γαλλία, στην Κούβα, στην Αμερική του Παπακωνσταντίνου και του Μάνου Χατζιδάκι, στο Σαντιάγκο του Θεοδωράκη. Σε ένα "νανούρισμα" δικό της και του Βασίλη Μαντζούκη. Κάθε τραγούδι και ρόλος. Κάθε τραγούδι και ένα τερτίπι σκηνοθετικό. Η κορυφαία στιγμή της βραδιάς ήταν αναμφίβολα η ερμηνεία της στο "Θα με δικάσει" του πρόωρα χαμένου Δημήτρη Λάγιου. Μια ερμηνεία -δίχως υπερβολή- εφάμιλλη της μεγάλης Σωτηρίας Μπέλλου. Η βραδιά έκλεισε όπως άνοιξε με μαύρα γυαλιά και Μαρινέλλα και ολοκληρώθηκε με δημοτικό τραγούδι. Η Ματούλα Ζαμάνη και οι "Kubara Project" φρόντισαν για τα υπόλοιπα.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου