Δεν έκοβε αποδείξεις. Χρόνια τώρα. Ήταν επιλογή του. Όχι δεν φοροδιέφευγε. Τουναντίον. Πλήρωνε προκαταβολικώς τοις μετρητοίς όλα αυτά τα χρόνια, βάσει του τεκμαρτού τρόπου υπολογισμού των εισοδημάτων, το φόρο που αντιστοιχούσε στη μικρή επιχείρηση ενοικιαζομένων δωματίων, που διατηρεί στη Θάσο. Τον Απρίλη ή τον Μάη περνούσε από την Εφορία και κανόνιζε τους λογαριασμούς του κι αν καμμιά φορά το αμελούσε πλήρωνε μαζί και τις προσαυξήσεις. Οι πελάτες του, που όλα αυτά τα χρόνια έκαναν τις διακοπές τους, δεν το ήξεραν. Άλλοι του 'κλειναν συνωμοτικά το μάτι λέγοντάς του πως δεν θέλουν απόδειξη, αδιαφορώντας αν με την κάλυψη που αφειδώς προσέφεραν τόσα χρόνια στους φοροφυγάδες έκλεβαν το ίδιο τους το βιος. Άλλοι τον αντιμετώπιζαν καχύποπτα βέβαιοι ότι φοροδιαφεύγει, ενώ άλλοι ζητούσαν και έπαιρναν απόδειξη, που απλά πιστοποιούσε το εισπραχθέν ποσό. Φυσικά και δεν ήταν τρυπημένη και θεωρημένη, αφού σύμφωνα με το νόμο δεν ήταν υποχρεωμένος να εκδίδει αποδείξεις.
Κάποια στιγμή συζητώντας με έναν γείτονα, που -αντιθέτως- είχε επιλέξει να διατηρεί βιβλίο εσόδων-εξόδων συνειδητοποίησε πως δια του τεκμαρτού πλήρωνε περισσότερα, αλλά δεν μπήκε στη διαδικασία. Προτιμούσε να μη διατηρεί βιβλία, να 'χει το κεφάλι του ήσυχο και ας πλήρωνε 50-100 ευρώ περισσότερα από αυτά που του αναλογούσαν.
Τους τελευταίους μήνες την έχει ψωνίσει με τούτη την επικοινωνιακή καταιγίδα των ειδικών αναλυτών του "κινήματος -τι άλλο θα ακούσουμε σε τούτο τον τόπο- των αποδείξεων". Την ψώνισε γιατί θεωρεί πως όλος ετούτος ο θόρυβος τον αδικεί κατάφωρα. Θεωρεί ότι τον έχουν στοχοποιήσει άδικα των αδίκων όλοι ετούτοι οι αδρά αμειβόμενοι γραβατοφόροι των καναλιών. Ότι τον έχει πάρει η μπάλα, αν και αυτός πλήρωνε κάθε χρόνο τακτικότατα το φόρο που του αναλογούσε.
Μα σα να μην έφτανε αυτό, ο ΕΟΤ του χρωστά από πέρυσι ένα διόλου ασήμαντο για το μέγεθος της επιχείρησής του ποσό από τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα κοινωνικού τουρισμού. Τα προηγούμενα χρόνια πληρωνόταν το αργότερο ως τον Φλεβάρη. Φέτος μπήκε ο Μάρτης, μα τίποτα. Ρώτησε κι έμαθε πως ο ΕΟΤ έχει άνοιγμα περί τα 180 εκατομμύρια ευρώ και άλλο δεν του μένει από το να περιμένει όπως πολλοί άλλοι να έρθουν καλύτερες μέρες.
Μα στο μεταξύ, πλησιάζει ο καιρός να καταβάλλει στον ΕΟΤ τα χρήματα που απαιτούνται για το ειδικό σήμα λειτουργίας. Εχει πια καταλήξει στο ασφαλές συμπέρασμα ότι ο μεγαλύτερος εχθρός της επιχείρησής του είναι το ανάλγητο ελληνικό κράτος, που καλείται να σώσει βάζοντας και πάλι βαθιά το χέρι στην τσέπη γιατί "έχουμε πόλεμο", κατά πώς είπε και ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Συμφώνησε. Μα με μια διαφορά. Αυτός αντιλαμβάνεται τον πόλεμο ως μια ακήρυχτη εναντίον του εκστρατεία από τον ανάλγητο κρατικό μηχανισμό, που -είναι πια ξεκάθαρο- στόχο έχει να βγάλει από τη μέση κάθε έντιμο ιδιοκτήτη μικρής επιχείρησης. Μαζί με το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων. Αδιακρίτως. Και αυτών που δουλεύουν συνειδητά μια ζωή και αυτών που ζούσαν παρασιτικά με αργομισθίες στην ΕΡΤ και αλλαχού. Μα και των ιδιωτικών υπαλλήλων. Είναι θέμα χρόνου να τεθεί θέμα κατάργησης του 14ου μισθού και στους εργαζόμενους των 700 ευρώ, με πρόσχημα την τόνωση της ανταγωνιστικότητας.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου