Ελεημοσύνη και ΑΟΚ

Η κίνηση του δημάρχου Καβάλας να ανακοινώσει επισήμως ότι προτίθεται να συνδράμει από το Κοινωνικό Κατάστημα τους πεινασμένους παίκτες του ΑΟΚ επιδέχεται πολλές αναγνώσεις. Πρώτα από όλα ήταν εξόχως προσβλητική και ορθώς αντιμετωπίστηκε ως τέτοια με συνέπεια οι παίκτες να μην προσέλθουν για να… ευεργετηθούν. Η αλληλεγγύη χάνει πλήρως το νόημά της όταν επιδεικνύεται ή εντάσσεται σε μια λογική επικοινωνιακής εκμετάλλευσης. Ποιο θα ήταν άραγε το μήνυμα που θα εξέπεμπε η διανομή τροφίμων από τον δήμαρχο στους πένοντες παίκτες της ομάδας ενώπιον μάλιστα εκπροσώπων του Τύπου; Ότι ευτυχώς που υπάρχει και ο δήμαρχος και ταΐζει αυτά τα έρημα παιδιά; Με βάση τη λογική της αξιοπρέπειας βάσει της οποίας σωστά ο Γ. Καμίνης απαγόρευσε στη Χρυσή Αυγή να διοργανώσει συσσίτιο στην πλατεία Συντάγματος, ο Κωστής Σιμιτσής δεν θα έπρεπε να ανακοινώσει τη διανομή της βοήθειας στους παίκτες της ομάδας. Θα έπρεπε να το κάνει με απόλυτη εχεμύθεια σεβόμενος και τους αθλητές, αλλά και την ιστορία του ΑΟΚ, που διασύρεται ελλείψει στοιχειώδους ρευστότητας.



Άλλωστε, τέτοιες κινήσεις πραγματικής αλληλεγγύης γίνονται καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς από φιλάθλους της ομάδας, με απόλυτη διακριτικότητα. Είναι γεγονός ότι οι παίκτες του ΑΟΚ μένουν σε σπίτια οι ιδιοκτήτες των οποίων δεν εισπράττουν ενοίκιο και συχνά τρώνε δωρεάν σε μαγαζιά.



Με μια άλλη ανάγνωση, η σαφώς προσβλητική και απαράδεκτη κίνηση του δημάρχου αναδεικνύει σε όλες της τις διαστάσεις τη γύμνια του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αυτό είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μια πόλη όπως η Καβάλα να μην είναι σε θέση να συντηρήσει μια ομάδα με την ιστορία του ΑΟΚ στις μεγάλες κατηγορίες μετά τη φυγή του Μάκη Ψωμιάδη. Η αναζήτηση ευθυνών στη νοοτροπία των κατοίκων της Καβάλας είναι εξ ορισμού εσφαλμένη και αποπροσανατολιστική.



Πολιτικό είναι το πρόβλημα κατά βάση. Αφ’ ενός εάν η ελληνική οικονομία δεν ήταν υδροκέφαλη, θα υπήρχαν σε όλη τη χώρα επιχειρηματίες που θα είχαν την ισχύ να αναλάβουν ομάδες όπως ο ΑΟΚ, αφ’ ετέρου και αυτοί που υπάρχουν θα ήταν πολύ πιο πιθανό να εμπλακούν με τον χώρο εάν το ποδόσφαιρο ήταν αναπτυγμένο σε υγιείς βάσεις. Αλλά αυτή η οικονομία και αυτό το «επαγγελματικό ποδόσφαιρο» είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα παραγόντων τύπου Ψωμιάδη.