Οι ακραίοι του χώρου στους οποίους αναφέρθηκε ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ ήθελαν από την αρχή αίμα στην αρένα με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης. Τίποτα λιγότερο. Κατάφεραν να ωθήσουν τους εκπαιδευτικούς σε μια σαφώς εσφαλμένη απόφαση, που ερχόταν σε κατάφωρη αντίθεση με τον ρόλο και το λειτούργημά τους. Με την ίδια τους την υπόσταση. Διότι δεν είναι δυνατόν ο εκπαιδευτικός που ζει καθημερινά την αγωνία των μαθητών του να εκβιάζει καταστάσεις με όπλο την απεργία στις πανελλαδικές εξετάσεις. Δεν είναι δυνατόν αυτός που γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλο κλάδο τι συνεπάγεται αυτή η προετοιμασία να ακυρώνει εαυτόν στρεφόμενος εναντίον των μαθητών του. Οι όποιες ενστάσεις για την εκπαίδευση δεν λύνονται λίγο πριν την έναρξη των εξετάσεων.
Τώρα είναι η σειρά του έτερου πόλου να πράξει το ίδιο. Ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος οφείλει να άρει το -ούτως ή άλλως- αντισυνταγματικό μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης των εκπαιδευτικών, από τη στιγμή που ανακλήθηκε η απεργιακή κινητοποίηση. Καιρός να πάψει ετούτη η διελκυστίνδα του παραλόγου. Όπως πικράθηκαν οι ακραίοι του χώρου των εκπαιδευτικών, που επιζητούσαν προσαγωγές, απολύσεις και συγκρούσεις με τα ΜΑΤ ενώπιον των μαθητών που θα έδιναν εξετάσεις, αδιαφορώντας για τις συνέπειες, ας πικραθούν και όσοι από το κυβερνητικό στρατόπεδο έχουν μια τάση να ντύνουν στο χακί όποιον απεργεί.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου