Παλατάκι με ανοιχτό μυαλό

Η ημερίδα για τη διερεύνηση των δυνατοτήτων προστασίας, ανάδειξης και επανάχρησης του μεταλλευτικού συγκροτήματος Θάσου στα Λιμενάρια, που πραγματοποιείται αύριο Σάββατο 25 Μαΐου στα Μεταλλεία μπορεί να αποτελέσει την απαραίτητη τομή με το χτες και το σήμερα. Μπορεί να συμβάλλει ώστε να τεθούν οι βάσεις για την ανάδειξη του μνημείου στο σύνολό του. Αν και τα συμπεράσματα θα βγουν μετά τα όσα κατατεθούν κατά τη διάρκεια της ημερίδας, το κύρος της οποίας εγγυώνται οι διοργανώτριες αρχιτεκτονικές σχολές του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, είναι βέβαιο ότι η εικόνα του μνημείου πρέπει να αλλάξει συνολικά το συντομότερο δυνατόν και τούτο είναι εφικτό.

Όπως σημείωσε σε συνέντευξή του στην «Ε» ο Αναπληρωτής Καθηγητής Τμήματος Αρχιτεκτόνων Πανεπιστημίου Θράκης και μέλος της οργανωτικής επιτροπής της ημερίδας Νικόλαος Λιανός η συντήρηση του συγκροτήματος δεν συνεπάγεται σώνει και καλά ένα κόστος απαγορευτικό, που μόνο ένας επιχειρηματικός κολοσσός θα μπορούσε να διαθέσει. Ο κ. Λιανός θεωρεί την ανακατασκευή του μνημείου και αντιεπιστημονική και ανέφικτη και προτείνει να γίνουν πολύ συγκεκριμένες κινήσεις εκ των ενόντων για την ανάδειξη του χώρου, κάτι που ήδη έχει ξεκινήσει η ομάδα των κατοίκων που κινητοποιείται για την ανάδειξη του μνημείου. Είναι εφικτό για παράδειγμα να γίνει μια αποψίλωση από τα πευκάκια, που φυτρώνουν ανάμεσα στις πέτρες και τα θεμέλια. Είναι επίσης εφικτό να μπουν επιγραφές, που να ενημερώνουν τον επισκέπτη για την αλυσίδα παραγωγής.

Όσον αφορά τα σενάρια περί την τουριστική αξιοποίηση του Παλατιού, δηλαδή των γραφείων διοίκησης του συγκροτήματος, ο κ. Λιανός απορρίπτει κατηγορηματικά την αξιοποίησή του χωριστά, υπό την έννοια ότι είναι το κερασάκι στην τούρτα του συγκροτήματος των μεταλλείων και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται, χωρίς όμως να αποκλείει τίποτα. Όπως δηλαδή μπορεί να συμπεράνει κανείς διαβάζοντας τη συνέντευξή του, δεν απορρίπτει μια πρόταση για τη δημιουργία ενός ξενοδοχειακού συγκροτήματος εφόσον πληρείται ο όρος της συνολικής ανάδειξης του χώρου και όχι του Παλατιού μεμονωμένα.

Κοντολογίς, δεν χρειάζονται μαξιμαλιστικές προσεγγίσεις. Το ζητούμενο είναι η ανάδειξη του μνημείου και ο σεβασμός του χώρου. Η απάντηση δεν είναι ούτε η μετατροπή του Παλατιού σε καζίνο, ούτε η εμμονή σε σχέδια αυτοδιαχείρισης. Ανοιχτό μυαλό χρειάζεται.