Φωτοβολταϊκά στη στέγη

Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν αρκούν αυτή τη στιγμή για να καλύψουν τις ενεργειακές μας ανάγκες. Μπορούν όμως κάλλιστα να λειτουργούν συμπληρωματικά, συμβάλλοντας στη δημιουργία μιας άλλης κουλτούρας, που είναι εξίσου σημαντική, με την πρόοδο των ερευνών για την εξέλιξή τους. Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται ο δήμος Αλεξανδρούπολης και ήδη το δημοτικό σχολείο της Νέας Χιλής είναι το πρώτο, που θα καλύπτει τα λειτουργικά του έξοδα με ενέργεια από τον ήλιο, μετά την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών συστημάτων στη στέγη του. Ο στόχος του προγράμματος δεν είναι μόνο η εξοικονόμηση ενέργειας και η βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας των δημοσίων κτιρίων, που είναι απολύτως απαραίτητη σε συνθήκες κρίσης, αλλά και η ευαισθητοποίηση των παιδιών σε θέματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, σημειώνει ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Γιάννης Φαλέκας.

Το παράδειγμα του δημοτικού σχολείου της Αλεξανδρούπολης είναι ενδεικτικό των δυνατοτήτων που υπάρχουν και μένουν ανεκμετάλλευτες ελλείψει ενός συνολικού σχεδίου για τη χώρα. Το γεγονός ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όντως δεν αρκούν για να καλύψουν σήμερα τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να αξιοποιηθούν πολλαπλώς για να μειώσουν την εξάρτησή της από τα ορυκτά καύσιμα, καθώς και το κόστος θέρμανσης, ψύξης και φωτισμού. Παράλληλα με την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στις στέγες σχολείων, μπορούν να τοποθετηθούν φωτοβολταϊκά για τη λειτουργία των στύλων φωτισμού στους δρόμους, να τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες και να τεθεί επιτέλους σε εφαρμογή η εκμετάλλευση των γεωθερμικών πεδίων.

Αρκεί να υπάρξει ένα εθνικό σχέδιο προς αυτή την κατεύθυνση και να ξεπεραστούν οι αγκυλώσεις και ιδεοληψίες, που στο όνομα του περιβάλλοντος ορθώνουν διαρκώς εμπόδια, προτάσσοντας το ζήτημα της αισθητικής ρύπανσης ή των συνεπειών που μπορεί για παράδειγμα να υπάρξουν στο οικοσύστημα ακόμα και από τη λειτουργία μιας ανεμογεννήτριας. Αρνούμενοι να αντιληφθούν ότι οι ανθρώπινες παρεμβάσεις στο φυσικό τοπίο μπορεί να αλλάζουν συχνά τις ισορροπίες, χωρίς το αποτέλεσμα να είναι εξ ορισμού αρνητικό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η λίμνη Πλαστήρα, που δημιουργήθηκε από ένα φράγμα στα Κακαβάκια, που συγκέντρωσε τα νερά του Ταυρωπού και εποχικών ρεμάτων με συνέπεια τη δημιουργία ενός εξαιρετικού υδροβιοτόπου εκεί που παλιά υπήρχαν χωράφια και αγροικίες. Το φράγμα άλλαξε άρδην δεδομένα και ισορροπίες δημιουργώντας ένα νέο σημείο ισορροπίας, που αποδείχθηκε πολλαπλώς πιο ωφέλιμο.

Νίκος Σπιτσέρης