Το πρώτο συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί αντιμετώπισαν αυτή την απλούστατη παρέμβαση του δήμου για τον εξωραϊσμό της καθεμέρας μας με μια τυφλή οργή, εναντίον του πλησίον. Δεν το έκαναν γιατί πεινούσαν δεδομένου ότι οι πικροδάφνες δεν τρώγονται, ούτε έχουν μεταπωλητική αξία. Δεν το έκαναν για να στείλουν ένα μήνυμα στο πλαίσιο μιας ακτιβιστικής ενέργειας. Το έκαναν με μοναδικό κίνητρο το μίσος κατά του δήμου και των δημοτών. Δεν αισθάνονται πολίτες, δεν αισθάνονται δημότες, δεν θέλουν τίποτα που να βελτιώνει έστω και στοιχειωδώς την καθημερινότητα.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι τόλμησαν να το πράξουν σε έναν δρόμο πολυσύχναστο, βέβαιοι ότι μπορούν να τα καταφέρουν. Βέβαιοι ότι ουδείς εκ των διερχόμενων οδηγών θα έμπαινε στη διαδικασία να τους καταγγείλει. Όχι, δεν είμαστε ρουφιάνοι. Όταν βλέπουμε κάποιον να αποπατεί δίπλα μας, να σπάζει και να ρημάζει δημοτική ή δημόσια περιουσία δεν αντιδρούμε διότι πολύ απλά δεν θεωρούμε τα δημοτικά και δημόσια πράγματα δικά μας. Δεν αισθανόμαστε συνιδιοκτήτες, αλλά αντίπαλοι του κράτους και του δήμου. Μα, θα αντιτείνει κανείς, μπορεί οι πικροδάφνες να ξεριζώθηκαν ξημερώματα και έτυχε ουδείς να το αντιληφθεί. Πράγματι. Αλλά και μέρα-μεσημέρι να το ‘καναν ουδείς ή –έστω- ελάχιστοι θα αντιδρούσαν.
Το τρίτο συμπέρασμα είναι η σιγουριά τους ότι δεν πρόκειται να εντοπιστούν από τις διωκτικές αρχές, είτε γιατί οι αστυνομικοί είναι λιγοστοί, είτε γιατί σε συνδυασμό με την αδιαφορία των πολιτών, η πράξη τους δεν θα γινόταν γνωστή.
Κοντολογίς, αυτή η βαρβαρότητα δεν θα ήταν εύκολο να συμβεί για παράδειγμα στη Γερμανία. Όχι πως εκεί όλα βαίνουν καλώς. Αλλά εκεί υπάρχει συνείδηση δημότη-πολίτη. Εκεί θα φοβόνταν ότι κάποιος θα τους έβλεπε και θα το κατήγγειλε αμέσως στην αστυνομία. Εκεί ο χρόνος αντίδρασης της αστυνομίας μετά την καταγγελία θα ήταν άμεσος. Αλλά στη Γερμανία, όπως και στις άλλες χώρες της δυτικής Ευρώπης τρώγαν βελανίδια όταν εμείς είχαμε χοληστερίνη. Εκεί δεν έχουν ελιές από τα χρόνια του Πλάτωνα να διατηρούν αθάνατο το αρχαίο ελληνικό πνεύμα με το θρόισμα των φύλλων, με συνέπεια να χρειάζεται να μελετούν χρόνια την ελληνική φιλοσοφία για να αντιληφθούν αυτά, που εμείς γνωρίζουμε ούτως ή άλλως. Από αέρος.
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου