Κουτουράδα

Το νέο εμπορικό λιμάνι της Καβάλας θα μπορούσε ήδη να αποτελεί μια πύλη για τα Βαλκάνια. Θα μπορούσε ήδη με τη λειτουργία του να δημιουργεί άλλης τάξεως προβλήματα όπως φερ’ ειπείν η αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης που θα συνεπάγονταν οι αλλεπάλληλες επεκτάσεις του προκειμένου να καλύψει την κίνηση. Υπήρχαν οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη μιας δυναμικής αναπτυξιακής ζώνης, η οποία με σημείο αναφοράς το λιμάνι θα έλκυε παραγωγικές μονάδες, που θα ήθελαν να επωφεληθούν από τη λειτουργία του σε συνδυασμό με την ύπαρξη της Εγνατίας Οδού και του αεροδρομίου «Μέγας Αλέξανδρος». Δίχως κίνητρα και επιδοτήσεις. Με μεγάλο κίνητρο τις ευκαιρίες που θα προσέφερε ένα λιμάνι όπως το είχε σχεδιάσει ο Φώτης Τουφεξής. Μόνο που τα πράγματα ήρθαν αλλιώς. Το λιμάνι συρρικνώθηκε σε μια χερσαία ζώνη έκτασης 18 στρεμμάτων, που δεν προσφέρει καμμία προοπτική. Τα έργα επέκτασης και θωράκισής του έμειναν στη μέση, με συνέπεια να μπαζώνεται από τη θάλασσα και σιγά-σιγά να χάνει το μεγάλο του συγκριτικό πλεονέκτημα.

Αναζητώντας τις ή τι πταίει οφείλει κανείς να ανατρέξει στην αρχή. «Στο ήμισυ του παντός» κατά την αρχαία ρήση. Τότε που όλα έγιναν στο ποδάρι. Καταρχήν, το λιμάνι αυτό δεν ήταν ενταγμένο σε κανέναν σχεδιασμό. Ξεκίνησε επειδή ο Γιάννης Τσακλίδης ήταν υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ και κατάφερε να αποσπάσει κονδύλια για να τα «ρίξει» στα «Σπαθιά» με τον τσαμπουκά του. Δημιουργώντας ένα δεδομένο που θα υποχρέωνε το κράτος των Αθηνών να μην το αγνοήσει. Υποχρεώνοντας την Πολιτεία να συμπεριλάβει στον λιμενικό σχεδιασμό και την Καβάλα. Αλλά τούτο δεν έγινε, ή έγινε μόνο εν μέρει. Ναι μεν οι αρχικές εργασίες δημιούργησαν μια δυναμική και δέσμευσαν πολλές υποσχέσεις και διακηρύξεις μαζί με λιγοστά κονδύλια, αλλά ο σχεδιασμός δεν άλλαξε. Οι μανδαρίνοι των Αθηνών επέμεναν ότι τα δυο μεγάλα λιμάνια της Βόρειας Ελλάδας έπρεπε να είναι της Θεσσαλονίκης και της Αλεξανδρούπολης. Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος.

Το γεγονός αυτό δεν σημαίνει πως έκανε λάθος τότε ο Τσακλίδης. Είχε τη δυνατότητα να ανατρέψει έναν σχεδιασμό, που ούτως ή άλλως είχε γίνει στο ποδάρι και το έπραξε συνειδητά. Το πρόβλημα είναι ότι έκτοτε δεν βρέθηκε τρόπος εκείνη η «κουτουράδα» να συνεχιστεί. Με αποτέλεσμα να έχουν πεταχτεί στο μεταξύ ουκ ολίγα κονδύλια για ένα λιμάνι, που σε λίγα χρόνια μπορεί να μην υπάρχει στον χάρτη. Εκτός αν μια άλλη «κουτουράδα», συλλογική τούτη τη φορά, παγκαβαλιώτικη, αλλάξει τον ρου των πραγμάτων.

Νίκος Σπιτσέρης