Για τα στρατόπεδα

Τα ήξεις αφήξεις του Ελληνικού Στρατού στο ζήτημα της παραχώρησης των στρατοπέδων, που αίφνης έθεσαν εν αμφιβόλω τη συμφωνία του δήμου Καβάλας για την παραχώρηση του στρατοπέδου «Ασημακοπούλου» μπορεί ετούτη τη φορά να αποδειχθούν χρήσιμα. Εφόσον ο στρατός δεν είναι ικανοποιημένος με τα 28 στρέμματα στο Περιγιάλι επειδή μόνο τα 13 είναι οικοδομήσιμα από αυτά, να μην πάρει τίποτα. Άλλωστε, δεν του ανήκουν. Τα οικόπεδα φιλέτα που διαθέτει ο Ελληνικός Στρατός στα περισσότερα αστικά κέντρα προέκυψαν είτε από παραχωρήσεις, είτε από «αγοραπωλησίες» που ελέγχονται ως προς τη νομιμότητα και την αξιοπιστία τους, με στόχο την προστασία της πατρίδας από τον «εσωτερικό εχθρό». Γι αυτό αντί να χωροθετηθούν αυτονόητα στις συνοριακές γραμμές, έγιναν στις παρυφές των μεγάλων πόλεων επειδή ο φόβος φυλάει τα έρμα. Άλλωστε, αυτή η επιλογή δικαιώθηκε στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967 όταν τα τανκς βγήκαν στους δρόμους χωρίς να χρειαστεί να καταναλώσουν μεγάλη ποσότητα καυσίμων. Δίπλα ήταν το κέντρο. Βγήκαν και το κατέλαβαν.

Μόνο που πια «εσωτερικός εχθρός» δεν υπάρχει. Τα εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα της Καβάλας δεν εξυπηρετούν καμμία απολύτως αμυντική αναγκαιότητα διότι αν τούτο συνέβαινε δεν θα είχαν εγκαταλειφθεί. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας του στρατού (σ.σ. παρεμπιπτόντως πολλά από τα στρέμματα που θεωρούνται ιδιοκτησία του στρατού δεν έχουν ούτως ή άλλως τίτλους ιδιοκτησίας) στη σημερινή συγκυρία είναι κωλόχαρτα. Η πρόθεση της ηγεσίας του στρατού να «αξιοποιήσει» την περιουσία του, δηλαδή να λειτουργήσει σαν εργολάβος είτε υπέρ των στρατιωτικών, είτε για την κάλυψη μέρους της τεράστιας δημοσιονομικής τρύπας είναι πολιτική επιλογή και δεν μπορεί παρά να αντιμετωπιστεί πολιτικά.

Ο στρατός δεν έχει καμμία δουλειά πια με τα στρατόπεδα. Τα κατείχε όσο αυτά εξυπηρετούσαν τις προθέσεις και τον ρόλο του σε άλλες εποχές, τα εγκατέλειψε γιατί πια οι εποχές έχουν αλλάξει, άρα πια δεν του ανήκουν. Είναι δημόσια γη που πρέπει να αποδοθεί στους νόμιμους κατόχους της που δεν είναι ούτε ο στρατός, ούτε οι εργολάβοι. Τα στρατόπεδα της Καβάλας είναι ο απολύτως απαραίτητος πνεύμονας για να ανασάνουν οι πολίτες της Καβάλας. Μπορούν και πρέπει να γίνουν Μητροπολιτικό Πάρκο, με πεζόδρομους, ποδηλατόδρομους, γήπεδα για αθλοπαιδιές. Τα «κορδελάκια» του Ελληνικού Στρατού υποχρεώνουν τη διοίκηση του δήμου Καβάλας να διεκδικήσει δυναμικά αυτό που εν τέλει ανήκει στην πόλη και τους κατοίκους της.

Νίκος Σπιτσέρης