Ένα από τα κλειδιά για τις αλλαγές στον δημόσιο τομέα, τόνισε σε ομιλία του στο συνέδριο του Economist ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Αντώνης Μανιτάκης, είναι η αξιοπρέπεια των υπαλλήλων που θα κληθούν να υλοποιήσουν τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Όπως επισήμανε, η απελευθέρωση του δημόσιου τομέα από περιττά γραφειοκρατικά βάρη και η αναδημιουργία του, «δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσα από συνθήκες δραστικής μείωσης των αποδοχών και συνθήκες ανασφάλειας που θίγουν την αξιοπρέπεια των υπαλλήλων». Αυτή είναι η λέξη κλειδί και αν αφορά μια φορά τον δημόσιο, αφορά πολύ περισσότερες τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Η χαμένη τιμή και αξιοπρέπεια των υπαλλήλων, που διαφεύγει της προσοχής όσων σχεδιάζουν τις αλλαγές στην οικονομία. Στο όνομα της αναθέρμανσης της οικονομίας και της τόνωσης της ανάπτυξης ισοπεδώθηκαν δικαιώματα και ταπεινώθηκαν αυτοί που είχαν αντικειμενικά τη μικρότερη ευθύνη για τα δομικά προβλήματα της οικονομίας. Αυτοί οι ταπεινωμένοι υπάλληλοι καλούνται να υλοποιήσουν τις αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα, έτσι που να ξεπεράσει το σημερινό απόλυτο αδιέξοδο και να επιστρέψει σε αναπτυξιακή τροχιά. Αυτοί που βρίσκονται αναίτια χρεοκοπημένοι, με τον λαιμό στην αγχόνη και το πιστόλι στον κρόταφο καλούνται να δημιουργήσουν. Να καινοτομήσουν. Να καταναλώσουν επιτέλους.
Αλλά τα μοντέρνα οικονομικά μοντέλα που εφαρμόζονται με θρησκευτική ευλάβεια σε όλη την Ευρώπη δεν συμπεριλαμβάνουν τέτοια «ψιλά» γράμματα. Οι δείκτες είναι αυτοί που έχουν σημασία. Οι δείκτες και ο εκσυγχρονισμός δια της μηχανοργάνωσης και της αξιοποίησης των ανεξάντλητων δυνατοτήτων της τεχνολογίας. Βάσει αυτής της παράλογης λογικής, όχι πολλά χρόνια πριν, πρόεδρος δημόσιου οργανισμού είχε δηλώσει ενώπιον εμβρόντητων στελεχών ότι δεν τους είχε ανάγκη γιατί στο μεταξύ είχε βρει ένα καταπληκτικό πρόγραμμα μηχανοργάνωσης που θα έλυνε ως δια μαγείας όλα τα προβλήματα. Θαρρείς και μπορεί ένα πρόγραμμα όσο καλοδουλεμένο και να είναι να λειτουργήσει χωρίς να υπάρχουν υπάλληλοι που θα δώσουν τις κατάλληλες εντολές. Χωρίς εκείνους τους υπαλλήλους, που δεν θα σταθούν μόνο στις αρχικές οδηγίες, αλλά θα ψάξουν να βρουν τους καλύτερους δυνατούς τρόπους για να επιτύχουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.
Μα στο μεταξύ, τα τελευταία τρία χρόνια, οι υπάλληλοι του δημοσίου και κυρίως του ιδιωτικού τομέα, που στην Ελλάδα ήταν ούτως ή άλλως απαξιωμένος ταπεινώθηκαν. Τρομοκρατήθηκαν. Τσαλαπατήθηκαν. Πλήρως απαξιωμένοι και αλλοτριωμένοι από μια εργασία που πια δεν τους εξασφαλίζει ούτε τα στοιχειώδη, καλούνται να δημιουργήσουν. Πώς;
Νίκος Σπιτσέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου